Henryk Czeczott: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 51: | Linia 51: | ||
== | == Życiorys == | ||
Wersja z 09:00, 22 sty 2015
| Henryk Czeczott | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Czeczott | ||||||||
| Imię / imiona | Henryk | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 18 czerwca 1875 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Petersburg | ||||||||
| Data śmierci | 6 listopada 1928 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Freiberg | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | przeróbka mechaniczna kopalin użytecznych, aerologia górnicza i eksploatacja | ||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Górniczego w latach 1926–27 | ||||||||
| Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr hab. inż. Henryk Czeczott (1875–1928)
Specjalność: przeróbka mechaniczna kopalin użytecznych, aerologia górnicza i eksploatacja
Życiorys
Urodził się 18 czerwca 1875 r. w Petersburgu. Zmarł 6 września 1928 r. we Freibergu (Saksonia), pochowany w Warszawie na cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym. Ukończył Instytut Górniczy (1900) w Petersburgu. Studia uzupełniajace odbył w Niemczech i w Austrii (1908–1909), studiował również w Massachusetts Institute of Technology. Profesor Instytutu Górniczego w Petersburgu. Prowadził wykłady z przedmiotu: sortownictwo i wzbogacanie ciał kopalnych. Konsultant wielu wielkich przedsiębiorstw górniczych. Do Polski przybył w 1922 r.
Od 1921 r. związany z AG, kiedy to został zaproszony przez Komitet Organizacyjny AG w Krakowie do objęcia organizacji wykładów z górnictwa oraz Katedry Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej, której był kierownikiem w latach 1922–28. W 1921 r. został nominowany prof. zw. AG. Wniósł ogromny wkład w organizowanie AG i wyposażenie jej laboratoriów. Obok pracy naukowej zajmował się również działalnością przemysłową. Dokonał m.in. oszacowania zasobności złóż miedzi w Czechosłowacji i Turcji, ocenił także pokłady rudy ołowiu w kopalni „Wiktor Emanuel”. W uznaniu zasług jego przyjaciele i uczniowie ufundowali pamiątkową tablicę marmurową wmurowaną w ścianę pawilonu A-1.
Opublikował wiele monografii i artykułów naukowych z zakresu górnictwa i przeróbki mechanicznej kopalin, z aerologii. Autor 15 ekspertyz. Pod koniec życia interesował się problematyką kopalnictwa soli potasowych. Należał do twórców teorii przewietrzania kopalń i podstaw naukowych nowoczesnej przeróbki mechanicznej, był równocześnie wybitnym praktykiem w obydwu dziedzinach.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 5
- Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 47
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1956. S. 49–57
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 16. Warszawa 2005. S. 32–34