Stanisław Wdowiarz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 51: | Linia 51: | ||
|Rok_od=1957 | |Rok_od=1957 | ||
|Rok_do=1960 | |Rok_do=1960 | ||
}} | |||
{{Funkcja | |||
|Stanowisko=Prodziekan | |||
|Jednostka=Wydział Wiertniczo-Naftowy | |||
|Rok_od=1974 | |||
|Rok_do=1979 | |||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr '''Stanisław Wdowiarz''' (1911–1987) | Prof. zw. dr '''Stanisław Wdowiarz''' (1911–1987) | ||
Linia 60: | Linia 66: | ||
Urodził się w miejscowości Rogi 23 lipca 1911 r., zmarł 14 stycznia 1987 r. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1936); dr (1938), prof. (tytuł) (1954), prof. zw. (tytuł) (1968). Studia uzupełniające odbył w Rumunii jako stypendysta rządu rumuńskiego. | Urodził się w miejscowości Rogi 23 lipca 1911 r., zmarł 14 stycznia 1987 r. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1936); dr (1938), prof. (tytuł) (1954), prof. zw. (tytuł) (1968). Studia uzupełniające odbył w Rumunii jako stypendysta rządu rumuńskiego. | ||
Do 1950 r. pracował jako geolog górnictwa naftowego. Następnie Naczelny geolog — Centralny Zarząd Przemysłu Naftowego (1951–1954); dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1956–1960); kier. Oddz. Karpackiego Inst. Geologicznego w Krakowie (1960–1968); kier. Katedry Geologii Naftowej na Wydziale Górniczym AGH (1966–1968); dyrektor Instytutu Wiertniczo-Naftowego AGH (1968–1970); kier. Zakładu Geologii Naftowej na Wydziale Wiertniczo-Naftowym AGH (1968–1981); prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1974–1979). Jako pracownik naukowo-dydaktyczny z Akademią związany był do emerytury (1971). | Do 1950 r. pracował jako geolog górnictwa naftowego. Następnie Naczelny geolog — Centralny Zarząd Przemysłu Naftowego (1951–1954); dziekan [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH (1956–1960); kier. Oddz. Karpackiego Inst. Geologicznego w Krakowie (1960–1968); kier. Katedry Geologii Naftowej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH (1966–1968); dyrektor Instytutu Wiertniczo-Naftowego AGH (1968–1970); kier. Zakładu Geologii Naftowej na [[Wydział Wiertniczo-Naftowy|Wydziale Wiertniczo-Naftowym]] AGH (1968–1981); prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1974–1979). Jako pracownik naukowo-dydaktyczny z Akademią związany był do emerytury (1971). | ||
Był sekretarzem na Polskę Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologicznej; doradcą do spraw ropy naftowej i gazu ziemnego w Centralnym Urzędzie Geologii; konsultantem naukowym Oddz. Karpackiego PIG; założycielem i czł. Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego. | Był sekretarzem na Polskę Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologicznej; doradcą do spraw ropy naftowej i gazu ziemnego w Centralnym Urzędzie Geologii; konsultantem naukowym Oddz. Karpackiego PIG; założycielem i czł. Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego. |
Wersja z 13:04, 27 sty 2015
Stanisław Wdowiarz | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Wdowiarz | ||||||||||||
Imię / imiona | Stanisław | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr | ||||||||||||
Data urodzenia | 23 lipca 1911 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Rogi | ||||||||||||
Data śmierci | 14 stycznia 1987 | ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | geologia naftowa, geologia regionalna Karpat i zapadliska przedkarpackiego | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1957–60) | ||||||||||||
Wydział | Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
| ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Nagroda Państwowa III stopnia | ||||||||||||
|
Prof. zw. dr Stanisław Wdowiarz (1911–1987)
Specjalność: geologia naftowa, geologia regionalna Karpat i zapadliska przedkarpackiego
Życiorys
Urodził się w miejscowości Rogi 23 lipca 1911 r., zmarł 14 stycznia 1987 r. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1936); dr (1938), prof. (tytuł) (1954), prof. zw. (tytuł) (1968). Studia uzupełniające odbył w Rumunii jako stypendysta rządu rumuńskiego.
Do 1950 r. pracował jako geolog górnictwa naftowego. Następnie Naczelny geolog — Centralny Zarząd Przemysłu Naftowego (1951–1954); dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1956–1960); kier. Oddz. Karpackiego Inst. Geologicznego w Krakowie (1960–1968); kier. Katedry Geologii Naftowej na Wydziale Górniczym AGH (1966–1968); dyrektor Instytutu Wiertniczo-Naftowego AGH (1968–1970); kier. Zakładu Geologii Naftowej na Wydziale Wiertniczo-Naftowym AGH (1968–1981); prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1974–1979). Jako pracownik naukowo-dydaktyczny z Akademią związany był do emerytury (1971).
Był sekretarzem na Polskę Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologicznej; doradcą do spraw ropy naftowej i gazu ziemnego w Centralnym Urzędzie Geologii; konsultantem naukowym Oddz. Karpackiego PIG; założycielem i czł. Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego.
Był czł. grup roboczych opracowujących w ramach prac Międzynarodowego Kongresu Geologicznego mapy geologiczne Europy oraz mapy tektoniczne krajów KBAG; czynnie uczestniczył w sesjach Międzynarodowego Kongresu Geologicznego, w Światowych Kongresach Naftowych; brał udział w poszukiwaniach ropy naftowej i gazu ziemnego w Polsce i krajach sąsiednich; projektował i współprojektował wiele otworów wiertniczych; współpracował naukowo ze służbą geologiczną Rumunii i Maroka.
Był członkiem Polskiego Tow. Geologicznego (od 1936), Belgijskiego Tow. Geologicznego (od 1960), Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologicznej (od 1963), wielu rad naukowych i technicznych oraz stowarzyszeń regionalnych.
Autor 117 prac z dziedziny budowy geologicznej Europy Środkowej oraz występowania ropy naftowej i gazu.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN, Stopień „Generalny Dyrektor Górniczy II stopnia”, Nagroda Państwowa III stopnia oraz inne odznaczenia resortowe, stowarzyszeniowe, państwowe i regionalne.
Bibliografia
Źródło:
- Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1993. S. 776–777
- Geologia 1988 T. 14, z. 4. s. 124
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 389
- Wiek Nafty 2009 nr 2. s. 37–41, portr.
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 18. Warszawa 2007. S. 164–169