Franciszek Michał Nadachowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 71: Linia 71:


Pracownik naukowo-badawczy Hutniczego Instytutu Badawczego w Gliwicach (1949-1963). Zajmował tam kolejno stanowiska: asystenta,kierownika oddziału,kierownika działu i kierownika zakładu.  
Pracownik naukowo-badawczy Hutniczego Instytutu Badawczego w Gliwicach (1949-1963). Zajmował tam kolejno stanowiska: asystenta,kierownika oddziału,kierownika działu i kierownika zakładu.  
Z AGH związany w latach 1963-1993, gdzie pracował na stanowisku docenta (1963-1969) w Katedrze Materiałów Ogniotrwałych na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]], którym kierował w latach 1965-1993. W latach 1981–1984 i 1990–1993 pełnił funkcję dziekana [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH, a wcześniej prodziekana i zastępcy dyrektora Instytutu. W latach 1972–1981 członek Senatu AGH jako przewodniczący komisji ds. nauki. W latach1971-1988 członek prezydium Komitetu Nagród Państwowych, jako przewodniczący sekcji metalurgii. Był ekspertem Centrali Handlu Zagranicznego w Albanii, Grecji, Egipcie, Indiach i Japonii.
Z AGH związany w latach 1963-1993, gdzie pracował na stanowisku docenta (1963-1969) w Katedrze Materiałów Ogniotrwałych na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]], którym kierował w latach 1965-1993. W latach 1981–1984 i 1990–1993 pełnił funkcję dziekana [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH, a wcześniej prodziekana i zastępcy dyrektora Instytutu. W latach 1972–1981 członek Senatu AGH jako przewodniczący komisji ds. nauki. W latach 1954-1960 pracował jako ekspert Centrali Handlu Zagranicznego w Albanii, Grecji, Egipcie, Indiach, a w okresie 1979-1983 w Japonii, w związku z wdrożeniem licencji AGH.




Opublikował 85 prac dotyczących technologii ceramicznej. Współtwórca 39 patentów, promotor 19 rozpraw doktorskich.
Autor ok. 100 publikacji dotyczących technologii ceramicznej. Współtwórca 50 patentów, promotor 19 rozpraw doktorskich.
Opracował nową technikę wytwarzania wyrobów ogniotrwałych — kształtki wapienne do produkcji czystych gatunków stali (zastosowane w przemyśle japońskim na polskiej licencji).  
Opracował nową technikę wytwarzania wyrobów ogniotrwałych — kształtki wapienne do produkcji czystych gatunków stali (zastosowane w przemyśle japońskim na polskiej licencji).  




Członek Prezydium Komitetu Nagród Państwowych (1971–1988), przewodniczący Sekcji metalurgii. W latach 1974-1995 członek redakcji międzynarodowego czasopisma „Ceramics International”, członek Komisji Ceramicznej PAN, Oddział Kraków (od 1975).
Członek Prezydium Komitetu Nagród Państwowych (1971–1988), przewodniczący Sekcji metalurgii, członek redakcji międzynarodowego czasopisma „Ceramics International” (1974-1995), członek Komisji Ceramicznej PAN Oddział Kraków (od 1975), członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, członek rad naukowych instytutów uczelnianych i resortowych.


== Odznaczenia i nagrody ==
== Odznaczenia i nagrody ==

Wersja z 09:32, 28 sty 2015

Franciszek Michał Nadachowski
Franciszek Nadachowski.jpg
Nazwisko Nadachowski
Imię / imiona Franciszek Michał
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 9 września 1923
Miejsce urodzenia Warszawa
Data śmierci 6 lipca 2012
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa (ceramika ogniotrwała)
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH (1981–1984), (1990–1993)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Nagroda Państwowa II stopnia, Nagroda Ministra Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Ceramiczny19671971
DziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19811984
DziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19901993


Prof. zw. dr inż. Franciszek Michał Nadachowski (1923–2012)

Specjalność: inżynieria materiałowa (ceramika ogniotrwała)

Życiorys

Urodził się 9 września 1923 r. w Warszawie. Zmarł 6 lipca 2012 r. w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Bronowice.


Dyplom uzyskał w 1949 r. na Wydziale Chemii Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Doktorat obronił w AGH w 1960 r., docentem został w 1963 r. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1969 r., a profesora zwyczajnego w 1974 r.


Pracownik naukowo-badawczy Hutniczego Instytutu Badawczego w Gliwicach (1949-1963). Zajmował tam kolejno stanowiska: asystenta,kierownika oddziału,kierownika działu i kierownika zakładu. Z AGH związany w latach 1963-1993, gdzie pracował na stanowisku docenta (1963-1969) w Katedrze Materiałów Ogniotrwałych na Wydziale Ceramicznym, którym kierował w latach 1965-1993. W latach 1981–1984 i 1990–1993 pełnił funkcję dziekana Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH, a wcześniej prodziekana i zastępcy dyrektora Instytutu. W latach 1972–1981 członek Senatu AGH jako przewodniczący komisji ds. nauki. W latach 1954-1960 pracował jako ekspert Centrali Handlu Zagranicznego w Albanii, Grecji, Egipcie, Indiach, a w okresie 1979-1983 w Japonii, w związku z wdrożeniem licencji AGH.


Autor ok. 100 publikacji dotyczących technologii ceramicznej. Współtwórca 50 patentów, promotor 19 rozpraw doktorskich. Opracował nową technikę wytwarzania wyrobów ogniotrwałych — kształtki wapienne do produkcji czystych gatunków stali (zastosowane w przemyśle japońskim na polskiej licencji).


Członek Prezydium Komitetu Nagród Państwowych (1971–1988), przewodniczący Sekcji metalurgii, członek redakcji międzynarodowego czasopisma „Ceramics International” (1974-1995), członek Komisji Ceramicznej PAN Oddział Kraków (od 1975), członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, członek rad naukowych instytutów uczelnianych i resortowych.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Nagroda Państwowa II stopnia, Nagroda Ministra Edukacji Narodowej

Bibliografia

Książki

  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999 / Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie. - Kraków : Wydawnictwo WIMiC, 1999. - S. 108-109, portr.
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny / red. Lubomir Mackiewicz, Anna Żołna. - Ed. 3. - Warszawa : Wydawnictwo Interpress, 1993. - S. 488.
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej / [zespół aut. Krzysztof Pikoń (red. naczelny), Agnieszka Sokołowska (dyrektor projektu), Krystyna Pikoń; współpraca merytoryczna : Polski Instytut Biograficzny, Polskie Towarzystwo Biograficzne]. - Gliwice : Helion : Mastermedia, cop. 2004. - S. 243, portr.

Artykuły

  • Dziennik Polski 2012 nr 159 (10 VII 2012). s. A11 [nekrologi]
  • Dziennik Polski 2012 nr 165 (17 VII 2012). s. A10 [nekrologi]