Tadeusz Ważewski: Różnice pomiędzy wersjami

Tadeusz Ważewski
Nazwisko	Ważewski
Imię / imiona	Tadeusz
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia	24 września 1896
Miejsce urodzenia	Wygnanka
Data śmierci	5 września 1972
Miejsce śmierci	Zaryte
Dyscyplina/specjalności	teoria równań różniczkowych
Wydział	Wydział Górniczy ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Komandorski OOP

Wersja z 13:24, 28 sty 2015

Prof. zw. dr hab. Tadeusz Ważewski (1896–1972)

Specjalność: teoria równań różniczkowych

Życiorys

Urodził się 24 września 1896 r. w Wygnance k. Czortkowa (dawne województwo tarnopolskie), zmarł 5 września 1972 r. w miejscowości Zaryte.

Studia matematyczne odbył na UJ. Po ukończeniu studiów w 1920 r. wiele prac poświęcił topologii i teorii mnogości. W latach 1920–1922 odbył studia uzupełniające na Sorbonie, gdzie w 1924 r. uzyskał doktorat. W 1927 r. habilitował się na UJ, w 1933 r. otrzymał nominację na prof. nadzw.

W 1939 r. wywieziony wraz z grupą profesorów krakowskich do obozu w Oranienburgu. Zwolniony w 1940, do 1945 r. pracował jako nauczyciel w Szkole Handlowej Męskiej w Krakowie i uczył na tajnym uniwersytecie. W 1945 r. został mianowany prof. zw. UJ, w 1949 r. objął kierownictwo Działu Równań Różniczkowych w Państw. Inst. Matematycznym, równocześnie kierując Katedrą Analizy Matematycznej na UJ.

W AG w latach 1924–27 asystent Katedry Matematyki.

Autor ponad 100 prac, w których obok równań różniczkowych zajmował się również abstrakcyjnym ujęciem metody kolejnych przybliżeń. Członek korespondent PAU i PAN, a w 1957 r. czł. rzeczywisty PAN, prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Doktor honoris causa UJ.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Komandorski OOP, Nagroda Naukowa II stopnia

Bibliografia

Źródło:

Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. S. 430–434
Nauka Polska 1961 nr 3 (35). s. 79–81
Słownik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 254–255, portr.

@@ Linia 54: / Linia 54: @@
 Urodził się 24 września 1896 r. w Wygnance k. Czortkowa (dawne województwo tarnopolskie), zmarł 5 września 1972 r. w miejscowości Zaryte.
-Studia matematyczne w UJ. Po ukończeniu studiów wiele prac poświęcił topologii i teorii mnogości. W latach 1920–1922 odbył studia uzupełniające na Sorbonie, gdzie w 1924 r. uzyskał doktorat. W 1927 r. habilitował się na UJ, w 1933 r. otrzymał nominację na prof. nadzw. W 1939 r. wywieziony wraz z grupą profesorów krakowskich do obozu w Oranienburgu. W 1945 r. został mianowany prof. zw. UJ, w 1949 r. objął kierownictwo Działu Równań Rózniczkowych w Państw. Inst. Matematycznym, równocześnie kierując Katedrą Analizy Matematycznej na UJ.
+Studia matematyczne odbył na UJ. Po ukończeniu studiów w 1920 r. wiele prac poświęcił topologii i teorii mnogości. W latach 1920–1922 odbył studia uzupełniające na Sorbonie, gdzie w 1924 r. uzyskał doktorat. W 1927 r. habilitował się na UJ, w 1933 r. otrzymał nominację na prof. nadzw.
+W 1939 r. wywieziony wraz z grupą profesorów krakowskich do obozu w Oranienburgu. Zwolniony w 1940, do 1945 r. pracował jako nauczyciel w Szkole Handlowej Męskiej w Krakowie  i uczył na tajnym uniwersytecie. W 1945 r. został mianowany prof. zw. UJ, w 1949 r. objął kierownictwo Działu Równań Różniczkowych w Państw. Inst. Matematycznym, równocześnie kierując Katedrą Analizy Matematycznej na UJ.
 W AG w latach 1924–27 asystent Katedry Matematyki.
-Autor ponad 100 prac, w których obok równań różniczkowych zajmował się również abstrakcyjnym ujęciem metody kolejnych przybliżeń. Członek korespondent PAU i PAN, a w 1957 r. czł. rzeczywisty PAN, prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Doktor honoris causa UJ.
+Autor ponad 100 prac, w których obok równań różniczkowych zajmował się również abstrakcyjnym ujęciem metody kolejnych przybliżeń.
+Członek korespondent PAU i PAN, a w 1957 r. czł. rzeczywisty PAN, prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Doktor honoris causa UJ.
 == Odznaczenia i nagrody ==