Eugeniusz Wosiek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 26: Linia 26:
Urodził się 15 marca 1918 roku w Szewnej, zmarł 17 sierpnia 1993 roku w Krakowie.  
Urodził się 15 marca 1918 roku w Szewnej, zmarł 17 sierpnia 1993 roku w Krakowie.  


W 1950 roku ukończył studia rozpoczęte w 1937 roku na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczej, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga.  
W 1950 roku ukończył studia rozpoczęte w 1937 roku na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczej, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga. W 1962 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych, a w 1966 roku - doktora habilitowanego. W 1967 roku otrzymał stanowisko i tytuł docenta etatowego. W 1973 roku Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1980 roku - profesora zwyczajnego.


Bezpośrednio po studiach podjął pracę w Katedrze Plastycznej Przeróbki Metali na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]] AGH, jednocześnie pracując w Instytucie Odlewnictwa jako kierownik Działu Konstrukcyjnego.
Bezpośrednio po studiach podjął pracę w Katedrze Plastycznej Przeróbki Metali na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]] AGH, jednocześnie pracując w Instytucie Odlewnictwa jako kierownik Działu Konstrukcyjnego, a latach 1955 - 1957 w Biurze Studiów i projektów Hutnictwa "Biprohut" w Krakowie. W latach 1985–1988 był Kierownikiem Zakładu Plastycznej Przeróbki Metali na Wydziale Metalurgicznym AGH.
W latach 1985–1988 był Kierownikiem Zakładu Plastycznej Przeróbki Metali.


Kolejno uzyskiwał stopnie naukowe : doktora (1962), doktora habilitowanego (1966), prof. nadzw. (1973), prof. zw. (1980).
Autor wielu podręczników i pomocy naukowych dla studentów. Opublikował ok. 150 artykułów w prasie krajowej i zagranicznej. Był konsultantem naukowym hut.
 
Wielokrotnie wyjeżdżał na stypendia i zjazdy za granicę, m.in. do Belgii, Anglii, USA. Autor wielu podręczników i pomocy naukowych dla studentów. Opublikował ok. 150 artykułów w prasie krajowej i zagranicznej. Był konsultantem naukowym hut.


Był członkiem angielskiego Towarzystwa Naukowego "The Metals Society" w Londynie.


== Odznaczenia i nagrody ==
== Odznaczenia i nagrody ==

Wersja z 12:10, 16 gru 2015

Eugeniusz Wosiek
Eugeniusz Wosiek.jpg
Nazwisko Wosiek
Imię / imiona Eugeniusz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 15 marca 1918
Miejsce urodzenia Szewna
Data śmierci 17 sierpnia 1993
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności plastyczna przeróbka metali
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metalurgicznego (1967–1972)
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19671972


Prof. dr hab. inż. Eugeniusz Wosiek (1918–1993)

Specjalność: plastyczna przeróbka metali

Życiorys

Urodził się 15 marca 1918 roku w Szewnej, zmarł 17 sierpnia 1993 roku w Krakowie.

W 1950 roku ukończył studia rozpoczęte w 1937 roku na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga. W 1962 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych, a w 1966 roku - doktora habilitowanego. W 1967 roku otrzymał stanowisko i tytuł docenta etatowego. W 1973 roku Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1980 roku - profesora zwyczajnego.

Bezpośrednio po studiach podjął pracę w Katedrze Plastycznej Przeróbki Metali na Wydziale Metalurgicznym AGH, jednocześnie pracując w Instytucie Odlewnictwa jako kierownik Działu Konstrukcyjnego, a latach 1955 - 1957 w Biurze Studiów i projektów Hutnictwa "Biprohut" w Krakowie. W latach 1985–1988 był Kierownikiem Zakładu Plastycznej Przeróbki Metali na Wydziale Metalurgicznym AGH.

Autor wielu podręczników i pomocy naukowych dla studentów. Opublikował ok. 150 artykułów w prasie krajowej i zagranicznej. Był konsultantem naukowym hut.

Był członkiem angielskiego Towarzystwa Naukowego "The Metals Society" w Londynie.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP

Źródło:

  • Metalurgia i Odlewnictwo 1994 T. 20, nr 3. s. 396–398