Edward Warchałowski: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”) |
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
||
Linia 50: | Linia 50: | ||
Specjalność: geodezja wyższa | Specjalność: geodezja wyższa | ||
== | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 3 października 1885 roku we wsi Piestrzec na ziemi kieleckiej, zmarł 6 marca 1953 roku w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim. | Urodził się 3 października 1885 roku we wsi Piestrzec na ziemi kieleckiej, zmarł 6 marca 1953 roku w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim. |
Wersja z 16:47, 4 sty 2016
Edward Warchałowski | |
---|---|
Nazwisko | Warchałowski |
Imię / imiona | Edward |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 3 października 1885 |
Miejsce urodzenia | Piestrzec |
Data śmierci | 6 marca 1953 |
Miejsce śmierci | Warszawa |
Dyscyplina/specjalności | geodezja wyższa |
Wydział | Wydział Geodezji Górniczej
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta |
Prof. zw. dr hab. inż. Edward Warchałowski (1885–1953)
Specjalność: geodezja wyższa
Nota biograficzna
Urodził się 3 października 1885 roku we wsi Piestrzec na ziemi kieleckiej, zmarł 6 marca 1953 roku w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
W 1909 roku uzyskał dyplom inżyniera geodety w Konstantynowskim Instytucie Mierniczym w Moskwie i został pracownikiem naukowym tego Instytutu. W 1915 roku habilitacja, 1918-1921 prof. zw. Był także prezesem Koła Geometrów Polskich w Moskwie.
Po powrocie do Polski w 1921 roku włączył się w organizowanie na Politechnice Warszawskiej Wydziału Mierniczego, gdzie został profesorem. Pełnił funkcję dziekana Wydziału Mierniczego i Wydziału Inżynierii Wodnej (1924-33), prorektora (1936-38) oraz rektora Politechniki Warszawskiej (1933-36, 1945-52).
Po wojnie czynnie współorganizował Wydział Geodezji Górniczej w Akademii Górniczo-Hutniczej. W podzięce za zorganizowanie kadry naukowej tego wydziału Senat AGH w 1953 roku nadał mu godność doktora honoris causa.
Członek Akademii Nauk Technicznych, członek honorowy SGP.
Był wychowawcą wielu naukowców i późniejszych pracowników AGH, m.in. Tadeusza Lazzariniego i Zygmunta Kowalczyka.
Opublikował książki m.in. z zakresu nowoczesnych pomiarów.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta
Bibliografia
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. s. 162–164