Ludwik Żarnowski: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”) |
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
||
Linia 50: | Linia 50: | ||
Specjalność: walcownictwo i kuźnictwo | Specjalność: walcownictwo i kuźnictwo | ||
== | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 25 października 1877 roku we wsi Zeloma na Ukrainie. Był synem powstańca z 1863 roku, zesłanego na Sybir. Zmarł 2 grudnia 1953 roku w Łodzi. | Urodził się 25 października 1877 roku we wsi Zeloma na Ukrainie. Był synem powstańca z 1863 roku, zesłanego na Sybir. Zmarł 2 grudnia 1953 roku w Łodzi. | ||
Wersja z 19:30, 4 sty 2016
Ludwik Żarnowski | |
---|---|
Nazwisko | Żarnowski |
Imię / imiona | Ludwik |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. |
Data urodzenia | 25 października 1877 |
Miejsce urodzenia | Zeloma (obecnie Ukraina) |
Data śmierci | 2 grudnia 1953 |
Miejsce śmierci | Łódź |
Dyscyplina/specjalności | walcownictwo i kuźnictwo |
Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Maszyn Hutniczych AG (1936–1938) |
Wydział | Wydział Hutniczy
|
Prof. zw. inż. Ludwik Żarnowski (1877–1953)
Specjalność: walcownictwo i kuźnictwo
Nota biograficzna
Urodził się 25 października 1877 roku we wsi Zeloma na Ukrainie. Był synem powstańca z 1863 roku, zesłanego na Sybir. Zmarł 2 grudnia 1953 roku w Łodzi.
W 1900 roku ukończył Instytut Technologiczny w Petersburgu z dyplomem inżyniera technologa.
Pracował początkowo jako asystent szefa wielkich pieców w Hucie "Częstochowa". W 1902 roku został starszym asystentem Katedry Wytrzymałości Materiałów Politechniki Warszawskiej. Ze względów politycznych (aresztowany w 1903 roku z powodu przynależności do PPS), zmuszony był opuścić Politechnikę i Warszawę. W roku 1904 objął stanowisko konstruktora w Zakładach Hutniczych Południowo-Rosyjskiego Towarzystwa Metalurgicznego w Kamienskoje, gdzie następnie pełnił funkcje asystenta walcowni, szefa wydziału walcowni i kuźni, naczelnego inżyniera. W 1920 roku objął docenturę na Akademii Górniczej w Jekaterynosławiu (obecnie Dniepropietrowsk), gdzie wykładał przeróbkę plastyczną metali. W 1922 roku powrócił do Polski, w 1923 roku objął stanowisko zastępcy naczelnego dyrektora Towarzystwa Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich, a w 1926 - dyrektora tych zakładów. W 1933 roku powrócił do pracy naukowej i dydaktycznej na Politechnice Warszawskiej, gdzie wykładał walcownictwo i kuźnictwo.
W latach 1936-1938 był kierownikiem Zakładu Maszyn Hutniczych na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. Wykładał walcownictwo i kuźnictwo oraz maszyny hutnicze, jako profesor nadzwyczajny, a od 1938 roku profesor zwyczajny.
W 1945 roku objął Katedrę Metalurgii na Politechnice Łódzkiej.
Napisał kilka książek z zakresu przeróbki plastycznej żelaza i stali, przygotował skrypty z technologii metali i hutnictwa. Opracował projekty klatek walcowniczych dla Huty im. M. Nowotki oraz kół zamachowych dla wielu śląskich hut.
Źródło:
- Słownik polskich pionierów techniki / pod red. Bolesława Orłowskiego. Katowice : Wydawnictwo "Śląsk" cop. 1984, s. 239–240
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 225–228, portr.
Bibliografia
Książki
- Akademia Górnicza w Krakowie : skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1937/38 : rok dziewiętnasty. — Kraków : nakł. Akademii Górniczej, 1937. — s. 28
- Akademia Górnicza w Krakowie : skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1938/39 : rok dwudziesty. — Kraków : nakł. Akademii Górniczej, 1938. — s. 30
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949) / oprac. Julian Sulima-Samujłło ; kom. red. Henryk Filcek [et al.] ; Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. — Kraków : AGH, 1979. — s. 216
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5 / Rada Programowa (przewodn.) Zdzisław Mikulski ; kom. red. (przewodn.) Janusz Rajewski ; red. nacz. Tadeusz Skarzyński ; Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych. — Warszawa : FSNT, 1994. — s. 189–191, bibliogr.
- Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922–1997 / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. — Kraków : AGH, 1997. — s. 57–58
- Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 90-lecia Wydziału 1922-2012 /. Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej. — Kraków: Wyd. Nauk. Akapit, 2012. s. 146-147, portr.
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967 / oprac. Julian Sulima-Samujłło oraz zespół aut. ; kom. red. Jan Anioła [et al.] ; Akademia Górniczo-Hutnicza. — Kraków : PWN, 1970. — s. 628
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964) / red. nacz. Michał Odlanicki-Poczobutt. — Kraków : AGH, 1965. — s. 225–228, portr
Artykuły
- Drzymała, Zygmunt: 80 lat Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska (rys historyczny) // Automatyka : półrocznik AGH, 2001. — t. 5 z. 1/2. — s. 153–167, portr., rys.
- Nowakowski, Andrzej, Wnęk, Zbigniew: Wspomnienia o zmarłych profesorach Wydziału : Prof. dr Ludwik Żarnowski (1877–1953) // Zeszyty Naukowe AGH ; nr 367. Seria Metalurgia i Odlewnictwo, 1973. — z. 51. — s. 38–39