Zenobiusz Stefan Klębowski: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”) |
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
||
Linia 51: | Linia 51: | ||
Specjalność: wytrzymałość materiałów, budowa maszyn cieplnych | Specjalność: wytrzymałość materiałów, budowa maszyn cieplnych | ||
== | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 30.10.1888 w Rokitnie, zmarł 27.12.1962 w miejscowości Słowik k. Kielc i tam też został pochowany na cmentarzu parafialnym. Studia mechaniczne i elektrotechniczne w Uniwersytecie w Nancy. Dr nauk technicznych Politechniki Warszawskiej, doc. mechaniki Akademii Górniczej (1945). | Urodził się 30.10.1888 w Rokitnie, zmarł 27.12.1962 w miejscowości Słowik k. Kielc i tam też został pochowany na cmentarzu parafialnym. Studia mechaniczne i elektrotechniczne w Uniwersytecie w Nancy. Dr nauk technicznych Politechniki Warszawskiej, doc. mechaniki Akademii Górniczej (1945). |
Wersja z 19:33, 4 sty 2016
Zenobiusz Stefan Klębowski | |
---|---|
Nazwisko | Klębowski |
Imię / imiona | Zenobiusz |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. |
Data urodzenia | 30 października 1888 |
Miejsce urodzenia | Rokitno |
Data śmierci | 27 grudnia 1962 |
Miejsce śmierci | Słowik k. Kielc |
Dyscyplina/specjalności | wytrzymałość materiałów, budowa maszyn cieplnych |
Wydział | Wydział Hutniczy
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski OOP |
Prof. zw. dr inż. Zenobiusz Stefan Klębowski (1888–1962)
Specjalność: wytrzymałość materiałów, budowa maszyn cieplnych
Nota biograficzna
Urodził się 30.10.1888 w Rokitnie, zmarł 27.12.1962 w miejscowości Słowik k. Kielc i tam też został pochowany na cmentarzu parafialnym. Studia mechaniczne i elektrotechniczne w Uniwersytecie w Nancy. Dr nauk technicznych Politechniki Warszawskiej, doc. mechaniki Akademii Górniczej (1945).
Akademia Górnicza w Krakowie: wykłady z wytrzymałości i obliczeń naczyń, z części maszyn oraz z budowy kotłów parowych(1945–1948) na Wydziale Hutniczym. Pracował również w Politechnice Warszawskiej i Politechnice Śląskiej.
Autor ok. 100 prac z zakresu wytrzymałości materiałów, budowy maszyn cieplnych; współopracował przepisy dotyczące budowy kotłów parowych i budowy naczyń ciśnieniowych. Współzałożyciel PT Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (1958).
Członek TNW, członek Komisji Nauk Technicznych PAN.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski OOP, nagrody resortowe
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. Materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4: Nauki techniczne. Wrocław [etc.] 1988. S. 166–168
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2: H–Ł. Warszawa 1995. S. 210–211
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 12. Warszawa 2001. S. 82–84