Franciszek Jopek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”)
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”)
Linia 56: Linia 56:
Od 1925 r. zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych.
Od 1925 r. zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych.


Źródło:
== Bibliografia ==
* Słownik polskich pionierów techniki. s. 92
* Słownik polskich pionierów techniki. s. 92



Wersja z 15:59, 25 sty 2016

Franciszek Jopek
Franciszek Jopek.jpg
Nazwisko Jopek
Imię / imiona Franciszek
Tytuły / stanowiska Inż.
Data urodzenia 8 października 1901
Miejsce urodzenia Budziwój
Data śmierci 16 lutego 1970
Miejsce śmierci Katowice
Dyscyplina/specjalności inżynieria górnicza
Pełnione funkcje asystent w Katedrze Górnictwa (1922-1926)
Wydział Wydział Górniczy



Inż. Franciszek Jopek (1901–1970)

Specjalność: inżynieria górnicza

Nota biograficzna

Urodził się 8 października 1901 r. w Budziwóju k. Rzeszowa, zmarł 16 lutego 1970 r. w Katowicach. W 1925 r. ukończył AG w Krakowie. W latach 1922–1926 był asystentem na Wydziale Górniczym, w Katedrze Górnictwa. Później pracował w kopalni w Mikołowie, w Janowie. W 1945 r. podjął pracę w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego w Katowicach jako dyrektor działu górniczego i zastępca dyr. technicznego. Równocześnie prowadził wykłady z organizacji podsadzki na AGH.

Od 1925 r. zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych.

Bibliografia

  • Słownik polskich pionierów techniki. s. 92