Franciszek Jopek: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”) |
||
Linia 56: | Linia 56: | ||
Od 1925 r. zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych. | Od 1925 r. zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych. | ||
== Bibliografia == | |||
* Słownik polskich pionierów techniki. s. 92 | * Słownik polskich pionierów techniki. s. 92 | ||
Wersja z 15:59, 25 sty 2016
Franciszek Jopek | |
---|---|
Nazwisko | Jopek |
Imię / imiona | Franciszek |
Tytuły / stanowiska | Inż. |
Data urodzenia | 8 października 1901 |
Miejsce urodzenia | Budziwój |
Data śmierci | 16 lutego 1970 |
Miejsce śmierci | Katowice |
Dyscyplina/specjalności | inżynieria górnicza |
Pełnione funkcje | asystent w Katedrze Górnictwa (1922-1926) |
Wydział | Wydział Górniczy
|
Inż. Franciszek Jopek (1901–1970)
Specjalność: inżynieria górnicza
Nota biograficzna
Urodził się 8 października 1901 r. w Budziwóju k. Rzeszowa, zmarł 16 lutego 1970 r. w Katowicach. W 1925 r. ukończył AG w Krakowie. W latach 1922–1926 był asystentem na Wydziale Górniczym, w Katedrze Górnictwa. Później pracował w kopalni w Mikołowie, w Janowie. W 1945 r. podjął pracę w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego w Katowicach jako dyrektor działu górniczego i zastępca dyr. technicznego. Równocześnie prowadził wykłady z organizacji podsadzki na AGH.
Od 1925 r. zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych.
Bibliografia
- Słownik polskich pionierów techniki. s. 92