Stanisław Bladowski: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
||
Linia 62: | Linia 62: | ||
Członek Komitetu Elektryfikacji PAN, Stowarzyszenia Elektryków Polskich | Członek Komitetu Elektryfikacji PAN, Stowarzyszenia Elektryków Polskich | ||
== Odznaczenia i nagrody == | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Kawalerski OOP]], Złota Odznaka Honorowa SEP, NOT i TNOiK, godność członka honorowego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz TNOiK | [[Krzyż Kawalerski OOP]], Złota Odznaka Honorowa SEP, NOT i TNOiK, godność członka honorowego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz TNOiK |
Wersja z 15:02, 15 sty 2016
Stanisław Bladowski | |
---|---|
Nazwisko | Bladowski |
Imię / imiona | Stanisław |
Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr inż. |
Data urodzenia | 27 listopada 1902 |
Miejsce urodzenia | Kraków |
Data śmierci | 4 października 1971 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | konstrukcja oraz eksploatacja kabli i przewodów wysokiego napięcia, bezpieczeństwo przy urządzeniach elektrycznych, gospodarka energetyczna |
Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Urządzeń i Sieci Elektrycznych Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH (1969-1971) |
Wydział | Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP |
Prof. nadzw. dr inż. Stanisław Bladowski (1902–1971)
Specjalność: konstrukcja oraz eksploatacja kabli i przewodów wysokiego napięcia, bezpieczeństwo przy urządzeniach elektrycznych, gospodarka energetyczna
Nota biograficzna
Urodził się 27 listopada 1902 r. w Krakowie. Zmarł 4 października 1971 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej w 1930 r. (dyplom inżyniera elektryka). Pracę doktorską obronił w r. 1950. W 1956 mianowany profesorem nadzwyczajnym. Pracował w Miejskim Zakładzie Elektrycznym we Lwowie, Państwowej Szkole Technicznej we Lwowie, Elektrowni Warszawa, Fabryce Kabli w Krakowie. Był dyrektorem Południowego Zjednoczenia Przemysłu Elektrycznego w Katowicach, wykładowcą Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Katowicach.
W roku 1947 rozpoczął wykłady z urządzeń i sieci elektrycznych na Akademii Górniczej. Był zastępcą profesora i profesorem nadzwyczajnym (od 1956 r.), kierownikiem Katedry Urządzeń i Sieci Elektrycznych na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej Akademii Górniczo-Hutniczej (do 1969), kierownikiem Zakładu Urządzeń i Systemów Elektroenergetycznych w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych (1969-1971).
Autor 16 książek oraz ponad 100 artykułów.
Członek Komitetu Elektryfikacji PAN, Stowarzyszenia Elektryków Polskich
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka Honorowa SEP, NOT i TNOiK, godność członka honorowego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz TNOiK
Bibliografia
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 16
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 16. Warszawa 2005. S. 17–18, portr.