Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
m (zamienił w treści „Źródło:” na „”) |
||
| Linia 70: | Linia 70: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
* Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 354–357, portr. | * Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 354–357, portr. | ||
* Album inżynierów i techników w Polsce. s. 130–131 | * Album inżynierów i techników w Polsce. s. 130–131 | ||
Wersja z 10:04, 26 sty 2016
| Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Szyszko-Bohusz | ||||||||
| Imię / imiona | Adolf Ludwik | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1 września 1883 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Narwa | ||||||||
| Data śmierci | 1 października 1948 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | konserwacja obiektów sakralnych i pałacowych, historia architektury, projektowanie monumentalne, projektowanie budynków mieszkalnych, konserwacja fortyfikacji
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||
| |||||||||
Prof. dr inż. Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz (1883–1948)
Specjalność: architekt, konserwacja obiektów sakralnych i pałacowych, historia architektury, projektowanie monumentalne, projektowanie budynków mieszkalnych, konserwacja fortyfikacji
Nota biograficzna
Urodził się 1 września 1883 roku w miejscowości Narwa (Estonia), zmarł 1 października 1948 roku w Krakowie.
Studia architektoniczne ASP odbył w Petersburgu, gdzie w 1905 roku otrzymał prawo wykonywania praktyki budowlanej, a w 1909 roku ukończył Wydział Architektury. Studia uzupełniające przeszedł w Czechach, na Morawach, w Tyrolu i w Austrii. W 1912 roku docent ASP w Krakowie (1909), dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie oraz profesor nadzwyczajny architektury nowoczesnej (1912–1914). W 1919 roku otrzymał katedrę konserwacji zabytków w ASP w Krakowie, od 1919 roku doktor nauk technicznych. Od 1920 roku kierownik Katedry Architektury Zabytkowej w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i jej rektor w latach 1922-27. W latach 1932-39 kierownik Katedry Projektowania Monumentalnego WA Politechniki Warszawskiej.
Zasłużony dla renowacji i restauracji Zamku Królewskiego na Wawelu.
W 1945 uczestniczył w organizowaniu Wydziału Architektury na AG zostając jego pierwszym dziekanem. W latach 1947–1948 kierownik Katedry Kompozycji Architektonicznej Monumentalnej w AG.
Autor wielu prac z zakresu architektury, głównie Krakowa.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Legionów, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Niepodległości, Węgierski Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski Korony Rumuńskiej
Bibliografia
- Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 354–357, portr.
- Album inżynierów i techników w Polsce. s. 130–131