Zygmunt Bielski-Saryusz: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Bielski- | |family-name=Bielski-Saryusz | ||
|given-name=Zygmunt | |given-name=Zygmunt | ||
|honorific-prefix=Prof. inż. | |honorific-prefix=Prof. inż. | ||
| Linia 53: | Linia 53: | ||
|Rok_do=1933 | |Rok_do=1933 | ||
}} | }} | ||
Prof. inż. '''Zygmunt Bielski- | Prof. inż. '''Zygmunt Bielski-Saryusz''' (1869–1944) | ||
Specjalność: mechanika | Specjalność: mechanika | ||
| Linia 63: | Linia 63: | ||
Urodził się 2 maja 1869 roku w Widawie, pow. Łask, zmarł 12 kwietnia 1944 roku w Krakowie. | Urodził się 2 maja 1869 roku w Widawie, pow. Łask, zmarł 12 kwietnia 1944 roku w Krakowie. | ||
Wychowanek Politechniki Lwowskiej, gdzie na Wydziale Budowy Maszyn w 1892 uzyskał dyplom inż. mechanika. Po studiach pracował w przemyśle m.in. w Warsztatach Narzędzi Wiertniczych, w Sanockiej Fabryce Wagonów, Polskiej Spółce Naftowej, budował pierwsze zbiorniki ziemne na ropę oraz prowadził wiercenia poszukiwawcze za solami potasowymi w Morszynie i Bolechowie oraz gazu ziemnego w Kałuszu. | Wychowanek Politechniki Lwowskiej, gdzie na Wydziale Budowy Maszyn w 1892 uzyskał dyplom inż. mechanika. Po studiach pracował w przemyśle m.in. w Warsztatach Narzędzi Wiertniczych, w Sanockiej Fabryce Wagonów, Polskiej Spółce Naftowej, budował pierwsze zbiorniki ziemne na ropę oraz prowadził wiercenia poszukiwawcze za solami potasowymi w Morszynie i Bolechowie oraz gazu ziemnego w Kałuszu. W 1913 roku był kierownikiem wierceń poszukiwawczych w Maniawie i Kryczce Tow. Naftowego „Opiag”, w l.1914–1915 pracował w Centralnym Zarządzie firmy „Opiag” w Wiedniu. Badał tereny naftowe w Mossul, Hit, w południowych Morawach i inne. Był Dyrektorem naczelnym Koncernu Naftowego „Małopolska” we Lwowie. | ||
W 1923 roku podjął pracę na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG w Krakowie, pełniąc jednocześnie obowiązki dyrektora kopalni nafty firmy „Premier”. | |||
Od | Od 1930 roku oddał się wyłącznie pracy naukowej i dydaktycznej. W latach 1931-1933 był Rektorem AG. W 1939 roku wraz z innymi profesorami uczelni krakowskich aresztowany i więziony w Oranienburgu i Sachsenhausen. | ||
Po powrocie z obozu poświęcił się pracy naukowej i dydaktycznej, pracując jako wykładowca w Państwowej Szkole Technicznej Górnicz-Hutniczo-Mierniczej w Krakowie. | Po powrocie z obozu poświęcił się pracy naukowej i dydaktycznej, pracując jako wykładowca w Państwowej Szkole Technicznej Górnicz-Hutniczo-Mierniczej w Krakowie. | ||
Dorobek naukowy i publicystyczny obejmuje ok. 85 pozycji. Głównym tematem jego prac była sprawa postępu technicznego w polskim kopalnictwie naftowym. Był jednym z założycieli | Dorobek naukowy i publicystyczny obejmuje ok. 85 pozycji. Głównym tematem jego prac była sprawa postępu technicznego w polskim kopalnictwie naftowym. Był jednym z założycieli Stowarzyszenia. Polskich Inżynierów Przemysłu Naftowego w Borysławiu, inicjatorem odbywania corocznych zjazdów naftowych. | ||
W budynku A-4, na pierwszym, piętrze znajduje się tablica poświęcona profesorowi Zygmuntowi Bielskiemu-Saryusz. | |||
W budynku A-4, na pierwszym, piętrze znajduje się tablica poświęcona profesorowi Zygmuntowi Bielskiemu- | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
| Linia 80: | Linia 79: | ||
[[Krzyż Komandorski Polonia Restituta]] | [[Krzyż Komandorski Polonia Restituta]] | ||
== Bibliografia == | |||
==== Artykuły ==== | |||
* | * Bolewski Andrzej: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : Lista pierwszych profesorów i ich zastępców (do 1923 roku) // Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH. – 1994, nr 5, s. 5-6, il. | ||
* Życiorysy profesorów | ==== Książki ==== | ||
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964) / red. nacz. Michał Odlanicki-Poczobutt. - Kraków : AGH, 1965. - S. 7-9, portr.. - (Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo Hutnicza w Krakowie ; nr 41, zeszyt specjalny 4) | |||
{{DEFAULTSORT:Bielski- | {{DEFAULTSORT:Bielski-Saryusz, Zygmunt }} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
Wersja z 09:19, 18 sty 2016
| Zygmunt Bielski-Saryusz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Bielski-Saryusz | ||||||||
| Imię / imiona | Zygmunt | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 2 maja 1869 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Widawa | ||||||||
| Data śmierci | 12 kwietnia 1944 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | mechanika | ||||||||
| Pełnione funkcje | Rektor AG (1931–1933) | ||||||||
| Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Polonia Restituta | ||||||||
| |||||||||
Prof. inż. Zygmunt Bielski-Saryusz (1869–1944)
Specjalność: mechanika
Nota biograficzna
Urodził się 2 maja 1869 roku w Widawie, pow. Łask, zmarł 12 kwietnia 1944 roku w Krakowie.
Wychowanek Politechniki Lwowskiej, gdzie na Wydziale Budowy Maszyn w 1892 uzyskał dyplom inż. mechanika. Po studiach pracował w przemyśle m.in. w Warsztatach Narzędzi Wiertniczych, w Sanockiej Fabryce Wagonów, Polskiej Spółce Naftowej, budował pierwsze zbiorniki ziemne na ropę oraz prowadził wiercenia poszukiwawcze za solami potasowymi w Morszynie i Bolechowie oraz gazu ziemnego w Kałuszu. W 1913 roku był kierownikiem wierceń poszukiwawczych w Maniawie i Kryczce Tow. Naftowego „Opiag”, w l.1914–1915 pracował w Centralnym Zarządzie firmy „Opiag” w Wiedniu. Badał tereny naftowe w Mossul, Hit, w południowych Morawach i inne. Był Dyrektorem naczelnym Koncernu Naftowego „Małopolska” we Lwowie.
W 1923 roku podjął pracę na Wydziale Górniczym AG w Krakowie, pełniąc jednocześnie obowiązki dyrektora kopalni nafty firmy „Premier”.
Od 1930 roku oddał się wyłącznie pracy naukowej i dydaktycznej. W latach 1931-1933 był Rektorem AG. W 1939 roku wraz z innymi profesorami uczelni krakowskich aresztowany i więziony w Oranienburgu i Sachsenhausen.
Po powrocie z obozu poświęcił się pracy naukowej i dydaktycznej, pracując jako wykładowca w Państwowej Szkole Technicznej Górnicz-Hutniczo-Mierniczej w Krakowie.
Dorobek naukowy i publicystyczny obejmuje ok. 85 pozycji. Głównym tematem jego prac była sprawa postępu technicznego w polskim kopalnictwie naftowym. Był jednym z założycieli Stowarzyszenia. Polskich Inżynierów Przemysłu Naftowego w Borysławiu, inicjatorem odbywania corocznych zjazdów naftowych.
W budynku A-4, na pierwszym, piętrze znajduje się tablica poświęcona profesorowi Zygmuntowi Bielskiemu-Saryusz.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Polonia Restituta
Bibliografia
Artykuły
- Bolewski Andrzej: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : Lista pierwszych profesorów i ich zastępców (do 1923 roku) // Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH. – 1994, nr 5, s. 5-6, il.
Książki
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964) / red. nacz. Michał Odlanicki-Poczobutt. - Kraków : AGH, 1965. - S. 7-9, portr.. - (Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo Hutnicza w Krakowie ; nr 41, zeszyt specjalny 4)