Józef Marian Morozewicz: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „=== Odznaczenia i nagrody ===” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
m (zamienił w treści „=== Książki ===” na „==== Książki ====”) |
||
| Linia 68: | Linia 68: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
=== Książki === | ==== Książki ==== | ||
* Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. Warszawa 1937. s. 15–17. | * Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. Warszawa 1937. s. 15–17. | ||
Wersja z 14:59, 26 sty 2016
| Józef Marian Morozewicz | |
|---|---|
| Nazwisko | Morozewicz |
| Imię / imiona | Józef Marian |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. |
| Data urodzenia | 27 marca 1865 |
| Miejsce urodzenia | Rzędziany |
| Data śmierci | 12 czerwca 1941 |
| Miejsce śmierci | Warszawa |
| Dyscyplina/specjalności | petrografia, mineralogia |
| Pełnione funkcje | Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego AG i jej pierwszy Kierownik (1912–1921) |
| Wydział | Komitet Organizacyjny AG
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Polonia Restituta, inne |
Prof. zw. Józef Marian Morozewicz (1865–1941)
Specjalność: petrografia, mineralogia
Nota biograficzna
Urodził się 27 marca 1865 r. we wsi Rzędziany nad Narwią w okolicy Tykocina. Zmarł 12 czerwca 1941 r. w Warszawie.
Studiował botanikę, a następnie krystalografię, mineralogię i petrografię na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1889 r. uzyskał tytuł magistra mineralogii i geologii. W tym samym roku, za pracę o granitach Wołynia i Tatr, otrzymał stopień naukowy kandydata nauk przyrodniczych i złoty medal. W 1897 r. zajął stanowisko państwowego geologa w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. W latach 1904-1919 związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego. W uznaniu zasług dla UJ w 1910 r. otrzymał tytuł doktora filozofii honoris causa.
W 1912 r. stanął na czele komitetu organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie. Przy jego czynnym udziale opracowano pierwsze programy studiów, zapewniono parcelę budowlaną, sporządzono plany budowy oraz zapoczątkowano budowę gmachu przy Alei Mickiewicza 30. Pomimo wielu trudności pracę organizacyjną doprowadził do końca. W latach późniejszych troszczył się o rozwój w Akademii dyscyplin geologicznych. Był również organizatorem i dyrektorem Państwowego Instytutu Geologicznego (1918).
Jest autorem ok. 150 prac naukowych i podręczników, skryptów, recenzji, krytyk, komunikatów i notek naukowych, publikowanych w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim. Niektóre z nich weszły do ogólnoświatowej literatury mineralogiczno-petrograficznej.
Członek PAU (od 1918 r.), członek zwyczajny PAN i Warszawskiego Towarzystwa Naukowego, członek honorowy Rumuńskiej Akademii Nauk (od 1928 r.), członek towarzystw naukowych w Petersburgu, Wiedniu, Paryżu i Waszyngtonie. Doktor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz doktor nauk technicznych honoris causa Politechniki Warszawskiej.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Polonia Restituta, inne
Bibliografia
Książki
- Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. Warszawa 1937. s. 15–17.
- Józef Morozewicz uczony i współorganizator Akademii Górniczej w Krakowie. Kraków 2004. s. 16, 19, 67.
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. s. 151–154.
Artykuły
- Bolewski Andrzej: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii // Biuletyn Informacyjny Pracowników. - 1994, nr 5, s. 5-6.