Michał Grażyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Linia 69: Linia 69:


* Encyklopedia popularna PWN. Wyd. 23 zm. i uzup. Warszawa 1993, s. 271
* Encyklopedia popularna PWN. Wyd. 23 zm. i uzup. Warszawa 1993, s. 271
* Nowa encyklopedia powszechna PWN. T.2: D-H. Warszawa 1995, s. 609
* Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 2: D-H. Warszawa 1995, s. 609
* Wielka encyklopedia PWN. [T.] 10: gazy cieplarniane - guna. Warszawa 2002, s. 408
* Wielka encyklopedia PWN. [T.] 10 : gazy cieplarniane - guna. Warszawa 2002, s. 408


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====

Wersja z 08:29, 28 cze 2016

Michał Grażyński
Michal Grazynski.jpg
Nazwisko Grażyński
Imię / imiona Michał
Tytuły / stanowiska Dr
Data urodzenia 12 maja 1890
Miejsce urodzenia Gdów
Data śmierci 10 grudnia 1963
Miejsce śmierci Londyn
Dyscyplina/specjalności historia


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1937
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi na polu utrwalenia polskości na terenie Polskiego Zagłębia

Dr Michał Grażyński (1890–1963)

wojewoda śląski w latach 1929–1939, działacz polityczny i społeczny na Górnym Śląsku

Dyscyplina/specjalności: historia

Nota biograficzna

Urodził się 12 maja 1890 r. w Gdowie k. Myślenic. Zmarł 10 grudnia 1965 r. w Londynie.

Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując doktoraty filozofii i prawa.

Podczas I wojny światowej organizator POW (Polska Organizacja Wojskowa) na Górnym Śląsku. Uczestnik II i III powstania śląskiego. W znacznym stopniu przyczynił się do wszechstronnego rozwoju Śląska. W działalności politycznej był przeciwnikiem separatyzmu dzielnicowego. Zwolennik Józefa Piłsudskiego, współorganizator Związku Naprawy Rzeczypospolitej, w 1928 r. współtwórca Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy; zwalczany przez Chrześcijańską Demokrację, Lewiatana i konserwatystów. We wrześniu 1939 r. mianowany ministrem propagandy w rządzie Felicjana Sławoja Składkowskiego.

W latach 1931–1939 był przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1946–1960 przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego poza Granicami.

Od października 1939 r. we Francji, od 1940 r. na emigracji w Wielkiej Brytanii.

Bibliografia

Książki

  • Encyklopedia popularna PWN. Wyd. 23 zm. i uzup. Warszawa 1993, s. 271
  • Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 2: D-H. Warszawa 1995, s. 609
  • Wielka encyklopedia PWN. [T.] 10 : gazy cieplarniane - guna. Warszawa 2002, s. 408

Artykuły

  • Nadanie doktoratów honorowych przez Wydział Górniczy Akademii Górniczej w Krakowie. Przegląd Górniczo-Hutniczy 1938 t. 30 nr 1 s. 1-10, [foto]
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18

Inne

  • Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH