Michał Grażyński: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 69: | Linia 69: | ||
* Encyklopedia popularna PWN. Wyd. 23 zm. i uzup. Warszawa 1993, s. 271 | * Encyklopedia popularna PWN. Wyd. 23 zm. i uzup. Warszawa 1993, s. 271 | ||
* Nowa encyklopedia powszechna PWN. T.2: D-H. Warszawa 1995, s. 609 | * Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 2: D-H. Warszawa 1995, s. 609 | ||
* Wielka encyklopedia PWN. [T.] 10: gazy cieplarniane - guna. Warszawa 2002, s. 408 | * Wielka encyklopedia PWN. [T.] 10 : gazy cieplarniane - guna. Warszawa 2002, s. 408 | ||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== |
Wersja z 08:29, 28 cze 2016
Michał Grażyński | |
---|---|
Nazwisko | Grażyński |
Imię / imiona | Michał |
Tytuły / stanowiska | Dr |
Data urodzenia | 12 maja 1890 |
Miejsce urodzenia | Gdów |
Data śmierci | 10 grudnia 1963 |
Miejsce śmierci | Londyn |
Dyscyplina/specjalności | historia
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1937 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi na polu utrwalenia polskości na terenie Polskiego Zagłębia |
Dr Michał Grażyński (1890–1963)
wojewoda śląski w latach 1929–1939, działacz polityczny i społeczny na Górnym Śląsku
Dyscyplina/specjalności: historia
Nota biograficzna
Urodził się 12 maja 1890 r. w Gdowie k. Myślenic. Zmarł 10 grudnia 1965 r. w Londynie.
Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując doktoraty filozofii i prawa.
Podczas I wojny światowej organizator POW (Polska Organizacja Wojskowa) na Górnym Śląsku. Uczestnik II i III powstania śląskiego. W znacznym stopniu przyczynił się do wszechstronnego rozwoju Śląska. W działalności politycznej był przeciwnikiem separatyzmu dzielnicowego. Zwolennik Józefa Piłsudskiego, współorganizator Związku Naprawy Rzeczypospolitej, w 1928 r. współtwórca Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy; zwalczany przez Chrześcijańską Demokrację, Lewiatana i konserwatystów. We wrześniu 1939 r. mianowany ministrem propagandy w rządzie Felicjana Sławoja Składkowskiego.
W latach 1931–1939 był przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1946–1960 przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego poza Granicami.
Od października 1939 r. we Francji, od 1940 r. na emigracji w Wielkiej Brytanii.
Bibliografia
Książki
- Encyklopedia popularna PWN. Wyd. 23 zm. i uzup. Warszawa 1993, s. 271
- Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 2: D-H. Warszawa 1995, s. 609
- Wielka encyklopedia PWN. [T.] 10 : gazy cieplarniane - guna. Warszawa 2002, s. 408
Artykuły
- Nadanie doktoratów honorowych przez Wydział Górniczy Akademii Górniczej w Krakowie. Przegląd Górniczo-Hutniczy 1938 t. 30 nr 1 s. 1-10, [foto]
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Inne
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH