Czesław Kalata: Różnice pomiędzy wersjami

Czesław Kalata
Nazwisko	Kalata
Imię / imiona	Czesław
Tytuły / stanowiska	Prof. nadzw. mgr inż.
Data urodzenia	10 maja 1901
Miejsce urodzenia	Jordanowice
Data śmierci	17 grudnia 1964
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	odlewnictwo
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Odlewnictwa AGH (1953–1957)
Wydział	Wydział Odlewnictwa ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP

Wersja z 08:18, 21 lip 2016

Prof. nadzw. mgr inż. Czesław Kalata (1901–1964)

Dyscyplina/specjalności: odlewnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 10 maja 1901 roku w Jordanowicach woj. warszawskie. Zmarł w 17 grudnia 1964 roku w Krakowie.

W 1926 roku ukończył Wydział Chemii na Politechnice Warszawskiej. Pracował w przemyśle początkowo w Fabryce „L. Zieleniewski”, później jako dyrektor Zjednoczenia Przemysłu Odlewniczego w Krakowie.

Od 1945 roku związany z AGH, kiedy to rozpoczął wykłady z „odlewnictwa” na ówczesnym Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych AG, późniejszym Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. W latach 1956–1963 pełnił tam funkcję kierownika Katedry Metaloznawstwa. W 1946 roku wykładał: formowanie, modelarstwo i odlewnictwo żelaza wysokojakościowego w Sekcji Odlewniczej Wydziału Hutniczego AGH. W 1952 roku został mianowany zastępcą profesora, w latach 1951/53 pełnił obowiązki zastępcy organizatora Wydziału Odlewnictwa, w 1953 roku został dziekanem tego Wydziału. W 1954 roku otrzymał tytuł naukowy docenta, a w 1958 r. profesora nadzwyczajnego na Wydziale Odlewnictwa. Początkowo był Kierownikiem Zakładu Żeliwa Wysokojakościowego, a następnie Kierownikiem Katedry Odlewnictwa Żeliwa. Uruchomił tutaj odlewnię doświadczalną, miało to decydujące znaczenie dla rozwoju katedry, przyśpieszyło wykonanie prac doktorskich, habilitacyjnych i innych. W ostatnich latach swojego życia wykładał przedmiot metalurgia i odlewnictwo żeliwa. W 1950 r. został powołany na członka Rady Naukowej Instytutu Odlewnictwa, a od 1955 r. na jej przewodniczącego, funkcję tę pełnił do śmierci.

Jest autorem wielu publikacji z zakresu odlewnictwa żeliwa wysokojakościowego, procesu żeliwiakowego, które ukazały się w czasopismach technicznych i naukowych. Opracował wiele skryptów i pomocy dydaktycznych dla studentów. Zorganizował pierwsze 6-miesięczne Studium Podyplomowe na Wydziale Odlewnictwa AGH, przeznaczone dla magistrów inżynierów z długoletnią praktyką przemysłową.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP

Bibliografia

Książki

Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 61-62
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 136, [foto]
Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 622 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 101-106, [foto] (Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

Piszak J., Podrzucki C.: Prof. mgr inż. Czesław Kalata, jego działalność naukowa, dydaktyczna i zawodowa. Przegląd Odlewnictwa 1965, nr 3, s. 61
Podrzucki C.: Zarys historii i prezentacja Wydziału Odlewnictwa AGH. Przegląd Odlewnictwa 1997, nr 7-8, s. 219

@@ Linia 63: / Linia 63: @@
 Urodził się 10 maja 1901 roku w Jordanowicach woj. warszawskie. Zmarł w 17 grudnia 1964 roku w Krakowie.
-W 1926 r. ukończył Wydział Chemii na Politechnice Warszawskiej. Pracował w przemyśle początkowo w Fabryce „L. Zieleniewski”, później jako dyrektor Zjednoczenia Przemysłu Odlewniczego w Krakowie.
+W 1926 roku ukończył Wydział Chemii na Politechnice Warszawskiej. Pracował w przemyśle początkowo w Fabryce „L. Zieleniewski”, później jako dyrektor Zjednoczenia Przemysłu Odlewniczego w Krakowie.
-Od 1945 r. związany z AGH, kiedy to rozpoczął wykłady z „odlewnictwa” na ówczesnym [[Wydział Komunikacji Wydziałów Politechnicznych|Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych]] AG, późniejszym Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. W latach 1956–1963 pełnił tam funkcję kierownika Katedry Metaloznawstwa. W 1946 r. wykładał: formowanie, modelarstwo i odlewnictwo żelaza wysokojakościowego w Sekcji Odlewniczej [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]] AGH. W 1952 r. został mianowany zastępcą profesora, w latach 1951/53 pełnił obowiązki zastępcy organizatora [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]], w 1953 r. został dziekanem tego Wydziału. W 1954 r. otrzymał tytuł naukowy docenta, a w 1948 r. profesora nadzw. na Wydziale Odlewnictwa. Początkowo był Kierownikiem Zakładu Żeliwa Wysokojakościowego, a następnie Kierownikiem Katedry Odlewnictwa Żeliwa. Uruchomił tutaj odlewnię doświadczalną, miało to decydujące znaczenie dla rozwoju katedry, przyśpieszyło wykonanie prac doktorskich, habilitacyjnych i innych. W ostatnich latach swojego życia wykładał przedmiot metalurgia i odlewnictwo żeliwa. W 1950 r. został powołany na członka Rady Naukowej Instytutu Odlewnictwa, a od 1955 r. na jej przewodniczącego, funkcję tę pełnił do śmierci.
+Od 1945 roku związany z AGH, kiedy to rozpoczął wykłady z „odlewnictwa” na ówczesnym [[Wydział Komunikacji Wydziałów Politechnicznych|Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych]] AG, późniejszym Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. W latach 1956–1963 pełnił tam funkcję kierownika Katedry Metaloznawstwa. W 1946 roku wykładał: formowanie, modelarstwo i odlewnictwo żelaza wysokojakościowego w Sekcji Odlewniczej [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]] AGH. W 1952 roku został mianowany zastępcą profesora, w latach 1951/53 pełnił obowiązki zastępcy organizatora [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]], w 1953 roku został dziekanem tego Wydziału. W 1954 roku otrzymał tytuł naukowy docenta, a w 1958 r. profesora nadzwyczajnego na Wydziale Odlewnictwa. Początkowo był Kierownikiem Zakładu Żeliwa Wysokojakościowego, a następnie Kierownikiem Katedry Odlewnictwa Żeliwa. Uruchomił tutaj odlewnię doświadczalną, miało to decydujące znaczenie dla rozwoju katedry, przyśpieszyło wykonanie prac doktorskich, habilitacyjnych i innych. W ostatnich latach swojego życia wykładał przedmiot metalurgia i odlewnictwo żeliwa. W 1950 r. został powołany na członka Rady Naukowej Instytutu Odlewnictwa, a od 1955 r. na jej przewodniczącego, funkcję tę pełnił do śmierci.
 Jest autorem wielu publikacji z zakresu odlewnictwa żeliwa wysokojakościowego, procesu żeliwiakowego, które ukazały się w czasopismach technicznych i naukowych. Opracował wiele skryptów i pomocy dydaktycznych dla studentów. Zorganizował pierwsze 6-miesięczne Studium Podyplomowe na Wydziale Odlewnictwa AGH, przeznaczone dla magistrów inżynierów z długoletnią praktyką przemysłową.