Czesław Kuźniar: Różnice pomiędzy wersjami

Czesław Kuźniar
Nazwisko	Kuźniar
Imię / imiona	Czesław
Tytuły / stanowiska	Doc. dr
Data urodzenia	15 lutego 1889
Miejsce urodzenia	Sucha Podhalańska
Data śmierci	26 sierpnia 1955
Dyscyplina/specjalności	geologia, petrografia skał osadowych, zagadnienia tektoniczne
Wydział	Wydział Górniczy ; ;

Wersja z 12:44, 20 maj 2017

Doc. dr Czesław Kuźniar (1889–1955)

Dyscyplina/specjalności: geologia, petrografia skał osadowych, zagadnienia tektoniczne

Nota biograficzna

Urodził się 15 lutego 1889 roku w Suchej Podhalańskiej. Zmarł 26 sierpnia 1955 roku.

Szkołę średnią ukończył w Krakowie. Studiował geologię na UJ (1907-1912) oraz w Ecole Nationale Superieure des Mines w Paryżu (1912). W 1913 roku wydał pracę "Skały osadowe tatrzańskie", za którą uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu geologii i mineralogii.

W 1913 roku wyjechał na Kaukaz i do wybuchu pierwszej wojny światowej pozostał w Rosji jako ekspert geologiczny. Po wojnie przeniósł się do Warszawy i objął kierownictwo Wydziału Kruszcowego Państwowego Instytutu Geologicznego. Równocześnie prowadził wykłady na wyższych uczelniach.

W 1926 roku habilitował się na Akademii Górniczej na Wydziale Górniczym.

W latach 1926–1934 wykładał geologię ogólną dla studentów Wydziału Górniczego, wykładał również geologię złóż rud na Politechnice Warszawskiej.

Większość wyników badań ogłaszał w postaci komunikatów jako sprawozdania z posiedzeń naukowych PIG. Zakres jego badań był szeroki, początkowo zajmował się petrografią skał osadowych, później zagadnieniami tektonicznymi, był autorem hipotezy o płaszczowinowej budowie Gór Świętokrzyskich. Prowadził prace kartograficzne na arkuszach Wieliczka i Myślenice. Prowadził również badania nad złożami soli, zwłaszcza soli potasowych.

Bibliografia

Książki

[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1933/34]. Kraków 1933, s. 27
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 189-190
Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 121-122, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

Gaweł A.: Czesław Kuźniar (1889-1955). Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1956, z. 4, s. 337-348
Krajewski S.: Czesław Kuźniar. Przegląd Geologiczny 1955, z. 11, s. 542

@@ Linia 56: / Linia 56: @@
 W 1913 roku wyjechał na Kaukaz i do wybuchu pierwszej wojny światowej pozostał w Rosji jako ekspert geologiczny. Po wojnie przeniósł się do Warszawy i objął kierownictwo Wydziału Kruszcowego Państwowego Instytutu Geologicznego. Równocześnie prowadził wykłady na wyższych uczelniach.
-W 1926 roku habilitował się na Akademii Górniczej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]. W latach 1926–1934 wykładał geologię ogólną dla studentów Wydziału Górniczego, wykładał również geologię złóż rud na Politechnice Warszawskiej.
+W 1926 roku habilitował się na Akademii Górniczej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]].
+W latach 1926–1934 wykładał geologię ogólną dla studentów Wydziału Górniczego, wykładał również geologię złóż rud na Politechnice Warszawskiej.
 Większość wyników badań ogłaszał w postaci komunikatów jako sprawozdania z posiedzeń naukowych PIG. Zakres jego badań był szeroki, początkowo zajmował się petrografią skał osadowych, później zagadnieniami tektonicznymi, był autorem hipotezy o płaszczowinowej budowie Gór Świętokrzyskich. Prowadził prace kartograficzne na arkuszach Wieliczka i Myślenice. Prowadził również badania nad złożami soli, zwłaszcza soli potasowych.