|
|
| Linia 3: |
Linia 3: |
| |pochodzi_od=- | | |pochodzi_od=- |
| }} | | }} |
| Starania o utworzenie wyższej szkoły górniczej w Galicji datują się od lat sześćdziesiątych XIX w., m.in. w 1869 r. Sejm Krajowy we Lwowie zaakceptował projekt ustawy o reorganizacji istniejącego wówczas w Krakowie Instytutu Technicznego i utworzeniu czterech wydziałów: architektury, mechaniki, górnictwa i hutnictwa. Ustawa ta nie została jednak zatwierdzona przez rząd austriacki i nie weszła w życie. Podobnie były załatwiane inne uchwały w tej sprawie.
| |
|
| |
| W 1885 r. wprowadzono w Politechnice Lwowskiej dwuletni kurs przygotowawczy dla kandydatów na inżynierów górników, pozwalający na podjęcie od razu praktycznych studiów w akademiach austriackich. Kurs ten, kilkakrotnie reorganizowany, nie stał się jednak bazą do utworzenia pełnych studiów inżynierskich. Nie ustawano jednak w próbach, m.in. zwołany z inicjatywy leobeńczyków (absolwentów Akademii Górniczej w Leoben w Austrii) I Zjazd Górników Polskich w 1906 r. uznał potrzebę założenia odrębnego wydziału na Politechnice Lwowskiej. Uchwała ta wywołała szeroką dyskusję między I a II Zjazdem, gdyż niektóre ugrupowania polityczne, a także środowiska fachowe wyrażały pogląd, że polskie górnictwo i hutnictwo dla podkreślenia rangi i odrębności zawodu powinno mieć własną uczelnię. II Zjazd w 1910 r. z powodu tych rozbieżności powziął uchwałę uznającą potrzebę utworzenia w najbliższym czasie wyższych studiów górniczych w Galicji, bez określenia ich formy i miejsca, i polecił Stałej Delegacji (organ urzędujący między zjazdami) podjęcie odpowiednich kroków dla przeprowadzenia tego postulatu.
| |
|
| |
| Energiczne zabiegi Delegacji, a szczególnie jej wiceprezesa, posła Jana Zarańskiego i sekretarza Adama Łukaszewskiego sprawiły, że akcja na rzecz założenia akademii górniczej znalazła ogromne poparcie w Kole Polskim parlamentu wiedeńskiego, w Ministerstwie Robót Publicznych, w Wydziale Krajowym. Stała Delegacja zwołała w tej sprawie do Krakowa ankietę[1] na dzień 24 II 1912 r. Wśród zaproszonych byli przedstawiciele władz wiedeńskich, krajowych organizacji zawodowych, przemysłu górniczego, świata nauki. Jakkolwiek forma studiów i ich umiejscowienie nie były objęte programem ankiety, większość zebranych oświadczyła się za tym, że powinna powstać osobna akademia górnicza w Krakowie.
| |
|
| |
| O konieczności powstania akademii górniczo-hutniczej w Krakowie dowodził także Leon Pitułko w rozprawie pt. O potrzebie i zadaniach Polskiej Akademji Górniczo-Hutniczej w Krakowie wydanej we Lwowie w 1911 roku.
| |
|
| |
| [[Plik:dziennik urzędowy.jpg|209px|thumb|left|Dziennik Urzędowy Ministerstwa W.R.i O.P. 1919 R. 2, Nr 7, Poz. 2.]]
| |
|
| |
| [[Category:Wydział]] | | [[Category:Wydział]] |
