Roman Marian Teisseyre: Różnice pomiędzy wersjami
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|birth_place=Lwów | |birth_place=Lwów | ||
|fields=geofizyka, fizyka wnętrza Ziemi | |fields=geofizyka, fizyka wnętrza Ziemi | ||
|awards=Krzyż Oficerski Polonia Restituta, Krzyż Komandorski OOP, Warszawski Krzyż Powstańczy, | |awards=Krzyż Oficerski Polonia Restituta, Krzyż Komandorski OOP, Warszawski Krzyż Powstańczy, Order Polonia Restituta, | ||
|dhc_year=2004 | |dhc_year=2004 | ||
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w sejsmologii globalnej i górniczej, ze szczególnym uwzględnieniem prekursorów wstrząsów oraz za rozwój wiedzy o fizyce wnętrza Ziemi | |dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w sejsmologii globalnej i górniczej, ze szczególnym uwzględnieniem prekursorów wstrząsów oraz za rozwój wiedzy o fizyce wnętrza Ziemi | ||
| Linia 54: | Linia 54: | ||
Urodził się 11 kwietnia 1929 roku we Lwowie. Studia wyższe z zakresu fizyki teoretycznej ukończył w 1952 roku na Uniwersytecie Warszawskim. Tam też uzyskał stopień doktora (1959) i doktora habilitowanego (1961). W 1964 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1974 roku profesora zwyczajnego. | Urodził się 11 kwietnia 1929 roku we Lwowie. Studia wyższe z zakresu fizyki teoretycznej ukończył w 1952 roku na Uniwersytecie Warszawskim. Tam też uzyskał stopień doktora (1959) i doktora habilitowanego (1961). W 1964 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1974 roku profesora zwyczajnego. | ||
W latach 1952–1953 pracował w Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Warszawskiego. Od roku 1953 pracuje w Instytucie Geofizyki PAN, | W latach 1952–1953 pracował w Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Warszawskiego. Od roku 1953 pracuje w Instytucie Geofizyki PAN. Organizuje Zakład Sejsmologii, a potem Zakład Dynamiki Wnętrza Ziemi. W okresie 1962–1970 i 1972–1989 zastępca dyrektora, a w okresie 1970–1972 dyrektor. Visiting professor International Institute of Seismology and Earthquake Engineering, Tokio (1964–1965), Institute of Geodesy and Geophysics, Univ. Trieste (1979–1980), Institut de Physique de la Terre, Univ. Strasbourg (1984), Earthquake Research Institute, Univ. Tokio (1992). Uczestnik wyprawy geofizycznej do Wietnamu, kierownik w latach 1957–1959. Uczestnik wypraw polarnych na Spitsbergen w latach 1964, 1970, 2000. | ||
Opracował podstawy dyslokacyjnej teorii trzęsień Ziemi, wprowadził do sejsmologii mikromorficzny opis ośrodka, co umożliwiło mu wykazanie istnienia fal i deformacji skrętnych towarzyszących trzęsieniom (pierwsza w świecie rejestracja fal rotacyjnych), które weszły na stałe w zakres fizyki Ziemi. | Opracował podstawy dyslokacyjnej teorii trzęsień Ziemi, wprowadził do sejsmologii mikromorficzny opis ośrodka, co umożliwiło mu wykazanie istnienia fal i deformacji skrętnych towarzyszących trzęsieniom (pierwsza w świecie rejestracja fal rotacyjnych), które weszły na stałe w zakres fizyki Ziemi. Oryginalne metody badania wstrząsów górniczych i ich mechanizmów znalazły zastosowanie w codziennej praktyce przemysłowej w górnictwie węglowym i miedziowym Polski. Badania prezentował na licznych międzynarodowych sympozjach i kongresach. | ||
Posiada oryginalny dorobek naukowy obejmujący ponad 250 opublikowanych prac. | Posiada oryginalny dorobek naukowy obejmujący ponad 250 opublikowanych prac. Redakcja i współautorstwo szeregu wielotomowych, unikatowych monografii z zakresu fizyki i ewolucji wnętrza Ziemi. | ||
Stworzył własną szkołę naukową (ponad 20 wypromowanych doktorów), jego uczniowie są znanymi na świecie badaczami z zakresu sejsmologii i fizyki wnętrza Ziemi. | Stworzył własną szkołę naukową (ponad 20 wypromowanych doktorów), jego uczniowie są znanymi na świecie badaczami z zakresu sejsmologii i fizyki wnętrza Ziemi. | ||
Czynnie uczestniczył w pracach Polskiej Akademii Nauk, będąc między innymi sekretarzem Wydziału Nauk o Ziemi i Górnictwa (1980–1983) oraz członkiem Prezydium (1981–1992). Członek korespondent PAN (1969–1980), członek rzeczywisty PAN (od 1980), członek Warszawskiego Towarzystwa Naukowego oraz Fińskiej Akademii Nauk i Literatury | Czynnie uczestniczył w pracach Polskiej Akademii Nauk, będąc między innymi sekretarzem Wydziału Nauk o Ziemi i Górnictwa (1980–1983) oraz członkiem Prezydium (1981–1992). Członek korespondent PAN (1969–1980), członek rzeczywisty PAN (od 1980), członek Warszawskiego Towarzystwa Naukowego oraz Fińskiej Akademii Nauk i Literatury, członek Academia Scientiarium Fennica (od 1979), członek Komitetu Wykonawczego Międzynarodowej Asocjacji Sejsmologii i Fizyki Wnętrza Ziemi (1970–1975), Europejskiej Komisji Sejsmologicznej (wiceprezydent 1970–1976, prezydent 1976–1978). Redaktor kilku wydawnictw i członek komitetów redakcyjnych czasopism geofizycznych. | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Oficerski Polonia Restituta]] (1961), [[Krzyż Komandorski OOP]] (1969), Vietnam Work Banner, I class, (1959), Warszawski Krzyż Powstańczy (1984), nagrody Wydziału VII PAN, Sekretarza PAN, Prezesa Rady Ministrów | [[Krzyż Oficerski Polonia Restituta]] (1961), [[Krzyż Komandorski OOP]] (1969), [[Order Polonia Restituta]], Vietnam Work Banner, I class, (1959), Warszawski Krzyż Powstańczy (1984), nagrody Wydziału VII PAN, Sekretarza PAN, Prezesa Rady Ministrów, Sztandar Pracy Republiki Wietnamu i inne | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 11:23, 11 sty 2017
| Roman Marian Teisseyre | |
|---|---|
| Nazwisko | Teisseyre |
| Imię / imiona | Roman Marian |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. |
| Data urodzenia | 11 kwietnia 1929 |
| Miejsce urodzenia | Lwów
|
| Dyscyplina/specjalności | geofizyka, fizyka wnętrza Ziemi
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 2004 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne osiągnięcia w sejsmologii globalnej i górniczej, ze szczególnym uwzględnieniem prekursorów wstrząsów oraz za rozwój wiedzy o fizyce wnętrza Ziemi |
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski Polonia Restituta, Krzyż Komandorski OOP, Warszawski Krzyż Powstańczy, Order Polonia Restituta |
Prof. zw. dr hab. Roman Marian Teisseyre (1929-)
Dyrektor Instytutu Geofizyki PAN w latach 1970–1972
Dyscyplina/specjalności: geofizyka, fizyka wnętrza Ziemi
Nota biograficzna
Urodził się 11 kwietnia 1929 roku we Lwowie. Studia wyższe z zakresu fizyki teoretycznej ukończył w 1952 roku na Uniwersytecie Warszawskim. Tam też uzyskał stopień doktora (1959) i doktora habilitowanego (1961). W 1964 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1974 roku profesora zwyczajnego.
W latach 1952–1953 pracował w Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Warszawskiego. Od roku 1953 pracuje w Instytucie Geofizyki PAN. Organizuje Zakład Sejsmologii, a potem Zakład Dynamiki Wnętrza Ziemi. W okresie 1962–1970 i 1972–1989 zastępca dyrektora, a w okresie 1970–1972 dyrektor. Visiting professor International Institute of Seismology and Earthquake Engineering, Tokio (1964–1965), Institute of Geodesy and Geophysics, Univ. Trieste (1979–1980), Institut de Physique de la Terre, Univ. Strasbourg (1984), Earthquake Research Institute, Univ. Tokio (1992). Uczestnik wyprawy geofizycznej do Wietnamu, kierownik w latach 1957–1959. Uczestnik wypraw polarnych na Spitsbergen w latach 1964, 1970, 2000.
Opracował podstawy dyslokacyjnej teorii trzęsień Ziemi, wprowadził do sejsmologii mikromorficzny opis ośrodka, co umożliwiło mu wykazanie istnienia fal i deformacji skrętnych towarzyszących trzęsieniom (pierwsza w świecie rejestracja fal rotacyjnych), które weszły na stałe w zakres fizyki Ziemi. Oryginalne metody badania wstrząsów górniczych i ich mechanizmów znalazły zastosowanie w codziennej praktyce przemysłowej w górnictwie węglowym i miedziowym Polski. Badania prezentował na licznych międzynarodowych sympozjach i kongresach.
Posiada oryginalny dorobek naukowy obejmujący ponad 250 opublikowanych prac. Redakcja i współautorstwo szeregu wielotomowych, unikatowych monografii z zakresu fizyki i ewolucji wnętrza Ziemi.
Stworzył własną szkołę naukową (ponad 20 wypromowanych doktorów), jego uczniowie są znanymi na świecie badaczami z zakresu sejsmologii i fizyki wnętrza Ziemi.
Czynnie uczestniczył w pracach Polskiej Akademii Nauk, będąc między innymi sekretarzem Wydziału Nauk o Ziemi i Górnictwa (1980–1983) oraz członkiem Prezydium (1981–1992). Członek korespondent PAN (1969–1980), członek rzeczywisty PAN (od 1980), członek Warszawskiego Towarzystwa Naukowego oraz Fińskiej Akademii Nauk i Literatury, członek Academia Scientiarium Fennica (od 1979), członek Komitetu Wykonawczego Międzynarodowej Asocjacji Sejsmologii i Fizyki Wnętrza Ziemi (1970–1975), Europejskiej Komisji Sejsmologicznej (wiceprezydent 1970–1976, prezydent 1976–1978). Redaktor kilku wydawnictw i członek komitetów redakcyjnych czasopism geofizycznych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski Polonia Restituta (1961), Krzyż Komandorski OOP (1969), Order Polonia Restituta, Vietnam Work Banner, I class, (1959), Warszawski Krzyż Powstańczy (1984), nagrody Wydziału VII PAN, Sekretarza PAN, Prezesa Rady Ministrów, Sztandar Pracy Republiki Wietnamu i inne
Bibliografia
Książki
- Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : ludzie nauki P-Ż. Warszawa 2003, s. 1031
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S-Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 471–472, [foto]
Artykuły
- Kowalczuk J.: Doktorat Honoris Causa AGH dla prof. dr. hab. Romana Teisseyre z Instytutu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2005, nr 137, s. 5–7
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 27.10.2004], s. [1, 15, 22]
- Uroczystość wręczenia godności doktora honoris causa AGH prof. Romanowi Teisseyre : 7 grudnia 2004 r. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2005, nr 137, s. [28], [foto]