Maksymilian Tytus Huber: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox | {{Infobox dhc | ||
| name = Maksymilian Tytus Huber | | name = Maksymilian Tytus Huber | ||
| image = huber.jpg | | image = huber.jpg | ||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1872 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = 1950 | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż Komandorski OPRest. (1925), Złote Krzyże Zasługi, Odznaka Orląt | | awards = Krzyż Komandorski OPRest. (1925), Złote Krzyże Zasługi, Odznaka Orląt i nagroda państwowa I stopnia za całokształt działalności (1948). | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 45: | Linia 45: | ||
| spouse = | | spouse = | ||
| children = | | children = | ||
| dhc_year = 1945 | |||
| dhc_reason = za wybitne osiągnięcia w dziedzinie mechaniki technicznej (wytrzymałość konstrukcji lotniczych i zbrojeniowych, teoria sprężystości, stateczność ustrojów sprężystych, zagadnienie wytężenia) | |||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr inż. '''Maksymilian Tytus Huber''' ( | Prof. zw. dr inż. '''Maksymilian Tytus Huber''' (1872-1950) | ||
Specjalność: mechanika teoretyczna, teoria plastyczności | Specjalność: mechanika teoretyczna, teoria plastyczności | ||
Urodził się 4 stycznia 1872 roku | Urodził się 4 stycznia 1872 roku w Krościenku nad Dunajcem, zmarł w Krakowie 9 grudnia 1950 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Odbył studia mechaniczne w Szkole Politechnicznej we Lwowie i matematyczne w Uniwersytecie w Berlinie. Studia uzupełniające w Uniwersytecie w Kazaniu. | ||
Doktor nauk technicznych, profesor mechaniki technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie (profesor honorowy), jej Rektor | Doktor nauk technicznych, profesor mechaniki technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie (profesor honorowy), jej Rektor w 1921/22 roku. | ||
W AGH od 1949 roku kierował specjalnie dla niego utworzoną Katedrą Wyższych Zagadnień Mechaniki, gdzie prowadził wykłady z teorii plastyczności i sprężystości. | |||
Autor ponad 300 prac, | Autor ponad 300 prac, w których przedstawił pionierskie koncepcje wytrzymałościowe dla metali, badania dotyczące ciał sprężystych, teorii plastyczności, teorii płyt. Przewodniczący Związku Pracowników Polskiej Sekcji Kazańskiej Rady Wygnańczej (1917-18), członek Komisji Stabilizacyjnej dla powołania składu profesorów PW (1919), przewodniczący Komisji Badań i Prób oraz przewodniczący Komisji Wytrzymałości Polskiego Komitetu Normalizacji (1929-39), doradca naukowy Głównego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie (1950). Ceniony autorytet w zakresie wytrzymałości konstrukcji maszyn oraz konstrukcji lotniczych. | ||
Członek założyciel ANT | Członek założyciel ANT w Warszawie (1920), członek korespondent PAU (1927), członek czynny PAU (1934), członek zw. Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1930) i innych stowarzyszeń twórczych. Delegat PAU do Komitetu Naukowego Mechaniczno-Elektrotechnicznego (1939-50). Doktor honoris causa Politechnik Warszawskiej (1947) i Gdańskiej (1950). | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biogramy uczonych polskich. | * Biogramy uczonych polskich. Cz. 4 : Nauki techniczne. Wrocław 1988. S. 143-150 | ||
* Uczeni Polscy XIX-XX. T. | * Uczeni Polscy XIX-XX. T. 2 H-Ł. Warszawa 1995. S. 65-67 | ||
* Akademia Nauk Technicznych | * Akademia Nauk Technicznych 1933-1937. Warszawa 1937. S. 22-24 | ||
* Akademia Nauk Technicznych | * Akademia Nauk Technicznych 1920-1932.Warszawa 1932. S. 34-39 | ||
* Słownik polskich pionierów techniki. s. | * Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1984. S. 81-82 | ||
* | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 135. s. 6 | |||
{{DEFAULTSORT:Huber, Maksymilian Tytus}} | {{DEFAULTSORT:Huber, Maksymilian Tytus}} | ||
[[Category: | [[Category:Doktorzy honoris causa]] | ||
Wersja z 12:15, 7 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr inż. Maksymilian Tytus Huber (1872-1950)
Specjalność: mechanika teoretyczna, teoria plastyczności
Urodził się 4 stycznia 1872 roku w Krościenku nad Dunajcem, zmarł w Krakowie 9 grudnia 1950 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Odbył studia mechaniczne w Szkole Politechnicznej we Lwowie i matematyczne w Uniwersytecie w Berlinie. Studia uzupełniające w Uniwersytecie w Kazaniu.
Doktor nauk technicznych, profesor mechaniki technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie (profesor honorowy), jej Rektor w 1921/22 roku.
W AGH od 1949 roku kierował specjalnie dla niego utworzoną Katedrą Wyższych Zagadnień Mechaniki, gdzie prowadził wykłady z teorii plastyczności i sprężystości.
Autor ponad 300 prac, w których przedstawił pionierskie koncepcje wytrzymałościowe dla metali, badania dotyczące ciał sprężystych, teorii plastyczności, teorii płyt. Przewodniczący Związku Pracowników Polskiej Sekcji Kazańskiej Rady Wygnańczej (1917-18), członek Komisji Stabilizacyjnej dla powołania składu profesorów PW (1919), przewodniczący Komisji Badań i Prób oraz przewodniczący Komisji Wytrzymałości Polskiego Komitetu Normalizacji (1929-39), doradca naukowy Głównego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie (1950). Ceniony autorytet w zakresie wytrzymałości konstrukcji maszyn oraz konstrukcji lotniczych.
Członek założyciel ANT w Warszawie (1920), członek korespondent PAU (1927), członek czynny PAU (1934), członek zw. Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1930) i innych stowarzyszeń twórczych. Delegat PAU do Komitetu Naukowego Mechaniczno-Elektrotechnicznego (1939-50). Doktor honoris causa Politechnik Warszawskiej (1947) i Gdańskiej (1950).
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 4 : Nauki techniczne. Wrocław 1988. S. 143-150
- Uczeni Polscy XIX-XX. T. 2 H-Ł. Warszawa 1995. S. 65-67
- Akademia Nauk Technicznych 1933-1937. Warszawa 1937. S. 22-24
- Akademia Nauk Technicznych 1920-1932.Warszawa 1932. S. 34-39
- Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1984. S. 81-82
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 135. s. 6