Henryk Bogowid Korwin-Krukowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox | {{Infobox dhc | ||
| name = Henryk Bogowid Korwin-Krukowski | | name = Henryk Bogowid Korwin-Krukowski | ||
| image = korwin-k.jpg | | image = korwin-k.jpg | ||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1860 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = 1937 | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 45: | Linia 45: | ||
| spouse = | | spouse = | ||
| children = | | children = | ||
| dhc_year = 1934 | |||
| dhc_reason = | |||
}} | }} | ||
Prof. zw. inż. '''Henryk Bogowid Korwin-Krukowski''' ( | Prof. zw. inż. '''Henryk Bogowid Korwin-Krukowski''' (1860-1937) | ||
Specjalność: metalurgia | Specjalność: metalurgia | ||
Urodził się | Urodził się w Myzie-Sakach (pow. kobryński, gubernia grodzieńska) 23 lutego 1860 roku, zmarł w Warszawie 19 kwietnia 1937 roku. Ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. Początkowo pracował w przemyśle rosyjskim, od 1907 r. rozpoczął pracę na kursach zawodowych w Warszawie. Był jednym z założycieli Politechniki Warszawskiej. W l. 1915-20 docent technologii metali i kierownik Zakładu Metalurgicznego PW. W 1920 r. został powołany na profesora i organizatora Wydziału Hutniczego AG. W 1921 r. rozpoczął wykłady z metalografii i obróbki cieplnej. Nie zgodził się zostać Dziekanem Wydz. Hutniczego, jednak jako organizator tego Wydziału i początkowo jako jedyny metalurg wśród profesorów Akademii, był właściwie jego faktycznym kierownikiem. W l. 1925-1929 pełnił funkcję Prodziekana. Brał również czynny udział w pracach Komitetu Rozbudowy Wydziału Hutniczego z Funduszu Daru Polskiego Hutnictwa Żelaza. Profesor honorowy AG. | ||
Współpracował z wieloma stowarzyszeniami technicznymi, brał udział w Komisji Słownictwa Technicznego ANT, redagował również dział hutniczy w "Przeglądzie Górniczo-Hutniczym". Jego dorobek naukowy został tylko w części opublikowany, reszta pozostała w postaci notatek i zapisków. W pracach tych poruszał nie tylko zagadnienia rud żelaznych, biegu wielkiego pieca, koksowania węgli, ale i stali damasceńskiej. | |||
Współpracował | |||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 6, 18 | ||
* Życiorysy profesorów | * Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Kraków 1965. S. 116-118 | ||
{{DEFAULTSORT:Korwin-Krukowski, Henryk Bogowid}} | {{DEFAULTSORT:Korwin-Krukowski, Henryk Bogowid}} | ||
[[Category: | [[Category:Doktorzy honoris causa]] | ||
Wersja z 12:15, 7 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. zw. inż. Henryk Bogowid Korwin-Krukowski (1860-1937)
Specjalność: metalurgia
Urodził się w Myzie-Sakach (pow. kobryński, gubernia grodzieńska) 23 lutego 1860 roku, zmarł w Warszawie 19 kwietnia 1937 roku. Ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. Początkowo pracował w przemyśle rosyjskim, od 1907 r. rozpoczął pracę na kursach zawodowych w Warszawie. Był jednym z założycieli Politechniki Warszawskiej. W l. 1915-20 docent technologii metali i kierownik Zakładu Metalurgicznego PW. W 1920 r. został powołany na profesora i organizatora Wydziału Hutniczego AG. W 1921 r. rozpoczął wykłady z metalografii i obróbki cieplnej. Nie zgodził się zostać Dziekanem Wydz. Hutniczego, jednak jako organizator tego Wydziału i początkowo jako jedyny metalurg wśród profesorów Akademii, był właściwie jego faktycznym kierownikiem. W l. 1925-1929 pełnił funkcję Prodziekana. Brał również czynny udział w pracach Komitetu Rozbudowy Wydziału Hutniczego z Funduszu Daru Polskiego Hutnictwa Żelaza. Profesor honorowy AG.
Współpracował z wieloma stowarzyszeniami technicznymi, brał udział w Komisji Słownictwa Technicznego ANT, redagował również dział hutniczy w "Przeglądzie Górniczo-Hutniczym". Jego dorobek naukowy został tylko w części opublikowany, reszta pozostała w postaci notatek i zapisków. W pracach tych poruszał nie tylko zagadnienia rud żelaznych, biegu wielkiego pieca, koksowania węgli, ale i stali damasceńskiej.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 6, 18
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Kraków 1965. S. 116-118