Edward Windakiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox dhc
| name = Edward Windakiewicz
| name = Edward Windakiewicz
| image = windake.jpg
| image = windake.jpg
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1858–1942
| birth_date = 1858
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date =  
| death_date = 1942
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 23: Linia 23:
| citizenship =  
| citizenship =  
| nationality =  
| nationality =  
| fields = górnictwo, solnictwo  
| fields = górnictwo, solnictwo
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 45: Linia 45:
| spouse =  
| spouse =  
| children =  
| children =  
| dhc_year = 1936
| dhc_reason = za wybitne zasługi na polu górnictwa solnego
}}
}}
Prof. dr inż. '''Edward Windakiewicz''' (1858–1942)
Prof. dr inż. '''Edward Windakiewicz''' (1858-1942)


Specjalność: górnictwo, solnictwo  
Specjalność: górnictwo, solnictwo


Urodził się w Pecs na Węgrzech, zmarł w Krakowie. Studiował w AG w Leoben oraz w AG w Przybramie gdzie ukończył Wydziały Górniczy i Hutniczy w 1882 r. Po studiach pracował w kopalni soli w Wieliczce, w kopalniach ropy k. Gorlic. W latach 1884–1889 prowadził wiercenia w Kosocicach, Baryczu i k. Wieliczki. W tym okresie był również nauczycielem w Szkole Górniczej w Wieliczce, a w 1886 r. asystentem w Kat. Górnictwa AG w Przybramie. W 1922 r. objął wykłady z halurgii i przemysłu solnego na Wydz. Górniczym Akademii, które prowadził do wybuchu II wojny światowej. Zorganizował zakład halurgii, który wyposażył w zbiór minerałów solnych, rysunków, planów, map i modeli. W 1939 r. wraz z profesorami aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego.Doktor honoris causa AGH (1936 r.).
Urodził się w Pecs na Węgrzech 8 września 1858 roku, zmarł w Krakowie 12 lipca 1942 roku. Studiował w AG w Leoben oraz w AG w Przybramie gdzie ukończył Wydziały Górniczy i Hutniczy w 1882 r. Po studiach pracował w kopalni soli w Wieliczce, w kopalniach ropy k. Gorlic. W l. 1884-1889 prowadził wiercenia w Kosocicach, Baryczu i k. Wieliczki. W tym okresie był również nauczycielem w Szkole Górniczej w Wieliczce, a w 1886 r. asystentem w Kat. Górnictwa AG w Przybramie. W 1922 r. objął wykłady z halurgii i przemysłu solnego na Wydz. Górniczym Akademii, które prowadził do wybuchu II wojny światowej. Zorganizował zakład halurgii, który wyposażył w zbiór minerałów solnych, rysunków, planów, map i modeli. W 1939 r. wraz z profesorami aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego.


Był członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Komisji Fizjograficznej PAU. Zebrał i opracował bogate materiały z zakresu solnictwa nigdy dotąd nie publikowane, które ukazały się w 4 tomach p.t. Solnictwo. Opublikował również z tego zakresu 30 prac.
Był członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Komisji Fizjograficznej PAU. Zebrał i opracował bogate materiały z zakresu solnictwa nigdy dotąd nie publikowane, które ukazały się w 4 tomach p.t. Solnictwo. Opublikował również z tego zakresu 30 prac.


Źródło:
Źródło:
* BIP 1994 nr 5. s. 6, 18
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 6, 18
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 216–218
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Kraków 1965. S. 216-218
* Materiały Informacyjne [wyd.] Komisja Propagandowa  Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. 1969 [nr 5]. S. 94




{{DEFAULTSORT:Windakiewicz, Edward }}
{{DEFAULTSORT:Windakiewicz, Edward }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Doktorzy honoris causa]]

Wersja z 12:15, 7 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Prof. dr inż. Edward Windakiewicz (1858-1942)

Specjalność: górnictwo, solnictwo

Urodził się w Pecs na Węgrzech 8 września 1858 roku, zmarł w Krakowie 12 lipca 1942 roku. Studiował w AG w Leoben oraz w AG w Przybramie gdzie ukończył Wydziały Górniczy i Hutniczy w 1882 r. Po studiach pracował w kopalni soli w Wieliczce, w kopalniach ropy k. Gorlic. W l. 1884-1889 prowadził wiercenia w Kosocicach, Baryczu i k. Wieliczki. W tym okresie był również nauczycielem w Szkole Górniczej w Wieliczce, a w 1886 r. asystentem w Kat. Górnictwa AG w Przybramie. W 1922 r. objął wykłady z halurgii i przemysłu solnego na Wydz. Górniczym Akademii, które prowadził do wybuchu II wojny światowej. Zorganizował zakład halurgii, który wyposażył w zbiór minerałów solnych, rysunków, planów, map i modeli. W 1939 r. wraz z profesorami aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego.

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Komisji Fizjograficznej PAU. Zebrał i opracował bogate materiały z zakresu solnictwa nigdy dotąd nie publikowane, które ukazały się w 4 tomach p.t. Solnictwo. Opublikował również z tego zakresu 30 prac.

Źródło:

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 6, 18
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Kraków 1965. S. 216-218
  • Materiały Informacyjne [wyd.] Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. 1969 [nr 5]. S. 94