Stefan Wolfke: Różnice pomiędzy wersjami
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 68: | Linia 68: | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Złoty Krzyż Zasługi]], | [[Złoty Krzyż Zasługi]], Warszawski Krzyż Powstańczy, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, złota i srebrna odznaka honorowa SITPMB, nagrody Rektora AGH i inne. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 07:54, 8 cze 2017
Stefan Wolfke | |
---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
Nazwisko | Wolfke |
Imię / imiona | Stefan |
Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. |
Data urodzenia | 26 stycznia 1926 |
Miejsce urodzenia | Warszawa |
Data śmierci | 28 lipca 1985 |
Miejsce śmierci | Zielonka k. Warszawy |
Dyscyplina/specjalności | technologia ceramiki |
Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi |
Doc. dr inż. Stefan Wolfke (1926–1985)
Dyscyplina/specjalności: technologia ceramiki
Nota biograficzna
Urodził się w 26 stycznia 1926 roku w Warszawie, zmarł 28 lipca 1985 roku w Zielonce k. Warszawy, pochowany w Warszawie na cmentarzu Komunalnym Północnym.
W 1952 roku ukończył studia na Wydziale Chemii Technicznej Politechniki Wrocławskiej.
W 1964 roku na Wydziale Ceramicznym AGH obronił pracę doktorską i uzyskał tytuł dra nauk technicznych.
W latach 1958–70 pracował w AGH jako asystent, a następnie adiunkt w Katedrze Technologii Ceramiki Budowlanej. W AGH prowadził szeroko zakrojoną działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną. Za osiągnięcia w tej pracy uzyskał w latach 1958 i 1968 nagrodę rektora AGH.
Opublikował około 50 prac naukowo-badawczych, był autorem lub współautorem wielu patentów i wniosków racjonalizatorskich oraz norm polskich i branżowych.
Był członkiem wielu towarzystw naukowych i zespołów rzeczoznawczych.
Od 1942 roku brał czynny udział w działaniach AK. W czasie powstania warszawskiego walczył w zgrupowaniu "Zaremba". Po upadku powstania został wywieziony przez hitlerowców do obozu jenieckiego w Łambinowicach, a następnie do miejscowości Markt-Pongau (Austria).
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Warszawski Krzyż Powstańczy, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, złota i srebrna odznaka honorowa SITPMB, nagrody Rektora AGH i inne.
Bibliografia
Książki
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1992, s. 195–196