Henryk Bogowid Korwin-Krukowski: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Henryk Bogowid Korwin-Krukowski
| image = korwin-k.jpg
| family-name = Korwin-Krukowski
| given-name = Henryk
| additional-name = B...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1860–1937 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. inż. '''Henryk Bogowid Korwin-Krukowski''' ( | Prof. zw. inż. '''Henryk Bogowid Korwin-Krukowski''' (1860–1937) | ||
Specjalność: metalurgia | Specjalność: metalurgia | ||
Urodził się 23 lutego 1860 roku | Urodził się 23 lutego 1860 roku w Myzie-Sakach pow. kobryński, guberni grodzieńskiej, zmarł 19 kwietnia 1937 roku w Warszawie. Ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. Początkowo pracował w przemyśle rosyjskim, od 1914 r. rozpoczął pracę na kursach zawodowych w Warszawie. Był jednym z założycieli Politechniki Warszawskiej. Docent technologii metali i kierownik Zakładu Metalurgicznego PW. W 1920 r. został powołany na profesora i organizatora Wydziału Hutniczego AG. W 1921 r. rozpoczął wykłady z metalografii i obróbki cieplnej. Nie zgodził się zostać Dziekanem Wydz. Hutniczego, jednak jako organizator tego Wydziału i początkowo jako jedyny metalurg wśród profesorów Akademii, był właściwie jego faktycznym kierownikiem. W latach 1925–1929 pełnił funkcję Prodziekana. Brał również czynny udział w pracach Komitetu Rozbudowy Wydziału Hutniczego z Funduszu Daru Polskiego Hutnictwa Żelaza. | ||
Doktor honoris causa AGH ( | Doktor honoris causa AGH (w 1934 r.). | ||
Współpracował | Współpracował z wieloma stowarzyszeniami technicznymi, brał udział w Komisji Słownictwa Technicznego ANT, redagował również dział hutniczy w ”Przeglądzie Górniczo-Hutniczym”. Jego dorobek naukowy został tylko w części opublikowany, reszta pozostała w postaci notatek i zapisków. W pracach tych poruszał nie tylko zagadnienia rud żelaznych, biegu wielkiego pieca, koksowania węgli, ale i stali damasceńskiej. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 6, 18 | ||
* Życiorysy profesorów | * Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 116–118 | ||
{{DEFAULTSORT:Korwin-Krukowski, Henryk Bogowid}} | {{DEFAULTSORT:Korwin-Krukowski, Henryk Bogowid}} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] |
Wersja z 16:19, 16 gru 2013
Henryk Bogowid Korwin-Krukowski | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Korwin-Krukowski | ||||||||||||
Imię / imiona | Henryk | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 1860–1937
| ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | metalurgia
| ||||||||||||
|
Prof. zw. inż. Henryk Bogowid Korwin-Krukowski (1860–1937)
Specjalność: metalurgia
Urodził się 23 lutego 1860 roku w Myzie-Sakach pow. kobryński, guberni grodzieńskiej, zmarł 19 kwietnia 1937 roku w Warszawie. Ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. Początkowo pracował w przemyśle rosyjskim, od 1914 r. rozpoczął pracę na kursach zawodowych w Warszawie. Był jednym z założycieli Politechniki Warszawskiej. Docent technologii metali i kierownik Zakładu Metalurgicznego PW. W 1920 r. został powołany na profesora i organizatora Wydziału Hutniczego AG. W 1921 r. rozpoczął wykłady z metalografii i obróbki cieplnej. Nie zgodził się zostać Dziekanem Wydz. Hutniczego, jednak jako organizator tego Wydziału i początkowo jako jedyny metalurg wśród profesorów Akademii, był właściwie jego faktycznym kierownikiem. W latach 1925–1929 pełnił funkcję Prodziekana. Brał również czynny udział w pracach Komitetu Rozbudowy Wydziału Hutniczego z Funduszu Daru Polskiego Hutnictwa Żelaza.
Doktor honoris causa AGH (w 1934 r.).
Współpracował z wieloma stowarzyszeniami technicznymi, brał udział w Komisji Słownictwa Technicznego ANT, redagował również dział hutniczy w ”Przeglądzie Górniczo-Hutniczym”. Jego dorobek naukowy został tylko w części opublikowany, reszta pozostała w postaci notatek i zapisków. W pracach tych poruszał nie tylko zagadnienia rud żelaznych, biegu wielkiego pieca, koksowania węgli, ale i stali damasceńskiej.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 6, 18
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 116–118