Czesław Franciszek Peche: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
|dhc_year=1935 | |dhc_year=1935 | ||
|dhc_reason=za zasługi dla górnictwa | |dhc_reason=za zasługi dla górnictwa | ||
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH, | |||
|name=Czesław Peche | |name=Czesław Peche | ||
|image_size=8325 | |image_size=8325 | ||
Aktualna wersja na dzień 13:15, 6 wrz 2018
| Czesław Franciszek Peche | |
|---|---|
| Nazwisko | Peche |
| Imię / imiona | Czesław Franciszek |
| Tytuły / stanowiska | Inż. |
| Tytuły honorowe AGH | Doktor Honoris Causa AGH |
| Data urodzenia | 21 marca 1892 |
| Miejsce urodzenia | Rudniki |
| Data śmierci | 28 maja 1942 |
| Miejsce śmierci | Magdalenka |
| Dyscyplina/specjalności | ekonomia
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1935 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla górnictwa |
| Odznaczenia i nagrody | Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta |
Inż. Czesław Franciszek Peche (1892–1942)
Dyrektor Departamentu Górniczo-Hutniczego Ministerstwa Przemysłu i Handlu (1931–1938)
Dyscyplina/specjalności: ekonomia
Nota biograficzna
Urodził się 21 marca 1982 roku w Rudnikach (pow. wieluński). Rozstrzelany 28 maja 1942 roku w Magdalence, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
W 1912 roku zapisał się na uniwersytet w Kazaniu, ale ze względu na trudności finansowe przeniósł się na Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, który, po licznych przerwach, ukończył w 1925 roku. Od 1919 roku zaczął pracować w Ministerstwie Przemysłu i Handlu (początkowo jako urzędnik, potem referent, kierownik sekretariatu, wreszcie dyrektor).
Czynnie uczestniczył w realizacji polityki państwa wobec karteli naftowego i węglowego (brał udział w rokowaniach, uczestniczył jako mediator w organizacji syndykatu przemysłu naftowego, wystąpił z inicjatywą wydania przez Sejm ustawy, pozwalającej na przymusowe zorganizowanie przemysłu naftowego). W latach 1934–1937 brał udział w rokowaniach międzynarodowych dotyczących eksportu węgla polskiego. W 1938 roku przeszedł na emeryturę, następnie objął stanowisko prezesa zarządu Zakładów Samochodowych Wspólnoty Interesów S.A.
Był jednym z współzałożycieli, a w latach 1921–1938 redaktorem naczelnym, tygodnika „Przemysł i Handel” (od 1930 roku wydawanego pt. „Polska Gospodarcza”). Brał udział w wydawaniu „The Polish Economist”. Był autorem licznych artykułów.
W 1935 roku uzyskał tytuł doktora honoris causa Akademii Górniczej za zasługi dla górnictwa.
We wrześniu 1939 roku ewakuował się na wschód, ale w październiku powrócił do Warszawy. Uczestniczył w działalności konspiracyjnej. Aresztowany w 1942 roku pod zarzutem odniemczania przedsiębiorstw na Górnym Śląsku w latach trzydziestych, został osadzony na Pawiaku i rozstrzelany w Magdalence.
Odznaczenia i nagrody
Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta, Order Korony Belgijskiej III kl.
Źródła do biogramu
Książki
- Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 96
- Polski Słownik Biograficzny. T. 25/3, z. 106 : Padło Jan - Piątkiewicz Aleksander. Wrocław 1980, s. 535-536
- Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator. [AGH]. Kraków 1994, s. 24, [foto]
Artykuły
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18