Aleksander Henryk Wodyński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
W roku 1973 ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (specjalność: budownictwo miejskie i przemysłowe). 1 maja 1973 roku został zatrudniony jako asystent stażysta na [[Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska|Wydziale Geodezji Górniczej w Zakładzie Budownictwa i Inżynierii]]. W latach 1974-1975 zatrudniony jako asystent, od roku 1975 do 1980 jako starszy asystent. W roku 1980 obronił tytuł doktora na Politechnice Krakowskiej i awansował na stanowisko adiunkta na AGH (do roku 1999). Tytuł doktora habilitowanego obronił na AGH w roku 1992. W roku 1999 otrzymał tytuł profesora. Na stanowisku profesora nadzwyczajnego pracował w latach 1999-2009. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w roku 2009 i od tego roku jest zatrudniony na AGH na stanowisku profesora zwyczajnego. | W roku 1973 ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (specjalność: budownictwo miejskie i przemysłowe). 1 maja 1973 roku został zatrudniony jako asystent stażysta na [[Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska|Wydziale Geodezji Górniczej w Zakładzie Budownictwa i Inżynierii]]. W latach 1974-1975 zatrudniony jako asystent, od roku 1975 do 1980 jako starszy asystent. W roku 1980 obronił tytuł doktora na Politechnice Krakowskiej i awansował na stanowisko adiunkta na AGH (do roku 1999). Tytuł doktora habilitowanego obronił na AGH w roku 1992. W roku 1999 otrzymał tytuł profesora. Na stanowisku profesora nadzwyczajnego pracował w latach 1999-2009. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w roku 2009 i od tego roku jest zatrudniony na AGH na stanowisku profesora zwyczajnego. | ||
W latach 2008-2015 był kierownikiem Katedry Geodezji Inżynieryjnej i Budownictwa. | W latach 2008-2015 był kierownikiem Katedry Geodezji Inżynieryjnej i Budownictwa. | ||
Główne kierunki badań to problematyka zużycia technicznego i trwałości obiektów budowlanych w niekorzystnych warunkach środowiskowych. Dotyczy to głównie oddziaływań górniczych (deformacje powierzchni i wstrząsy górnicze) oraz środowiska przemysłowego zarówno na bezpieczeństwo, jak i warunki użytkowania obiektów. Efektem tych badań jest autorstwo oraz współautorstwo około 90 publikacji naukowych, 4 projektów badawczych KBN oraz ponad 200 prac naukowo\=badawczych i ekspertyz dla przemysłu. Wyniki badań przedstawiono na ponad 50 konferencjach naukowych i naukowo-technicznych. | |||
Wersja z 10:24, 13 kwi 2018
Aleksander Henryk Wodyński | |
---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
Nazwisko | Wodyński |
Imię / imiona | Aleksander Henryk |
Tytuły / stanowiska | prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 25 listopada 1949 |
Miejsce urodzenia | Jasło
|
Dyscyplina/specjalności | budownictwo, inżynieria środowiska, budownictwo miejskie i przemysłowe, budownictwo na terenach górniczych |
Wydział | Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|
Odznaczenia i nagrody | Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. dr hab. inż. Aleksander Henryk Wodyński (1949-)
Dyscyplina/specjalności: budownictwo, inżynieria środowiska, budownictwo miejskie i przemysłowe, budownictwo na terenach górniczych
Nota biograficzna
Urodził się 25 listopada 1949 roku w Jaśle.
W roku 1973 ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (specjalność: budownictwo miejskie i przemysłowe). 1 maja 1973 roku został zatrudniony jako asystent stażysta na Wydziale Geodezji Górniczej w Zakładzie Budownictwa i Inżynierii. W latach 1974-1975 zatrudniony jako asystent, od roku 1975 do 1980 jako starszy asystent. W roku 1980 obronił tytuł doktora na Politechnice Krakowskiej i awansował na stanowisko adiunkta na AGH (do roku 1999). Tytuł doktora habilitowanego obronił na AGH w roku 1992. W roku 1999 otrzymał tytuł profesora. Na stanowisku profesora nadzwyczajnego pracował w latach 1999-2009. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w roku 2009 i od tego roku jest zatrudniony na AGH na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 2008-2015 był kierownikiem Katedry Geodezji Inżynieryjnej i Budownictwa.
Główne kierunki badań to problematyka zużycia technicznego i trwałości obiektów budowlanych w niekorzystnych warunkach środowiskowych. Dotyczy to głównie oddziaływań górniczych (deformacje powierzchni i wstrząsy górnicze) oraz środowiska przemysłowego zarówno na bezpieczeństwo, jak i warunki użytkowania obiektów. Efektem tych badań jest autorstwo oraz współautorstwo około 90 publikacji naukowych, 4 projektów badawczych KBN oraz ponad 200 prac naukowo\=badawczych i ekspertyz dla przemysłu. Wyniki badań przedstawiono na ponad 50 konferencjach naukowych i naukowo-technicznych.
biogram będzie uzupełniony