Kazimierz Mamro: Różnice pomiędzy wersjami

Kazimierz Mamro
Nazwisko	Mamro
Imię / imiona	Kazimierz
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	5 lutego 1929
Miejsce urodzenia	Dziewin ;
Dyscyplina/specjalności	metalurgia, metalurgia żelaza
Pełnione funkcje	Prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy z Przemysłem (1972–1978)
Wydział	Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 08:48, 2 lip 2018

Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Mamro (1929–)

biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, metalurgia żelaza

Nota biograficzna

Urodził się 5 lutego 1929 roku w Dziewinie koło Bochni.

Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej na Wydziale Metalurgicznym. Tytuł inżyniera otrzymał po obronie pracy dyplomowej w 1954 roku. W 2 grudnia 1960 roku na podstawie pracy "Wpływ ciśnienia na szybkość odtleniania stali węglowych pod próżnią" uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych. 8 grudnia 1964 roku na podstawie rozprawy "Metoda badania równowagi procesów, zachodzących miedzy ciekłym żelazem a fazą żużlową" otrzymał stopień doktora habilitowanego w zakresie metalurgii żelaza. Od 1 sierpnia 1965 roku został powołany na stanowisko docenta etatowego. W 1971 uzyskał tytuł i stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1977 – profesora zwyczajnego.

1 lipca 1954 roku rozpoczął pracę jako zastępca asystenta w Zakładzie Metalurgii Stali Katedry Metalurgii Stali Wydziału Metalurgicznego AGH. W latach 1954-1965 pracował jako asystent i adiunkt, następnie jako docent w latach 1965–1971. W 1966 został kierownikiem Zakładu Metalurgii Ogólnej w Katedrze Metalurgii Stali. W latach 1968–1999 kierownik Zakładu Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH. Od 1967-1969 Prodziekan Wydziału Metalurgicznego. W latach 1962–1972 wicedyrektor Instytutu Metalurgii. W latach 1972–1978 prorektor AGH ds. Badań Naukowych i Współpracy z Przemysłem, od 1975-1978 pełnił funkcję I-ego Zastępcy Rektora AGH.

W latach 1978-1986 kierownik Studium Doktoranckiego Podstawy Procesów Metalurgii Żelaza.

Od września 1999 roku na emeryturze.

W latach 1959-1966 pracował społecznie w Radzie Zakładowej Związku Nauczycielstwa Polskiego w AGH.

Doradca w hutach: „Jedność”, „Baildon”, „Łabędy” "Sędzimir". Członek w organizacjach rządowych, przemysłowych i naukowych, m.in.: Zespołu ds. Postępu Naukowo-Technicznego Komitetu Nauki i Techniki w Warszawie, Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej O/PAN, Krakowskiej Rady Nauki i Techniki, Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Technicznego, Komisji Nagród miasta Krakowa, IV Zespołu Ekspertów Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w Warszawie, Rady Naukowej Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach.

Związany był z Klubem Sportowym Wisła jako sportowiec, działacz, Wiceprezes Rady Seniorów TS Wisła i Honorowy Członek.

Badania: teoria procesów metalurgii ekstrakcyjnej stopów żelaza, metalurgia pozapiecowej stali, modelowanie i wspomaganie komputerowe technologii metalurgicznej.

Autor ponad 200 publikacji krajowych i zagranicznych, w tym 13 książek (6 podręczników i monografii).

Autor i współautor 21 patentów oraz 5 zgłoszeń patentowych, z których 13 zostało wdrożonych w polskich hutach.

Promotor kilkunastu prac doktorskich, w tym pięciu z zagranicy (Indie, Wenezuela, Egipt, Węgry, Bułgaria). Opiekun i kierownik kilkudziesięciu prac magisterskich i inżynierskich. Recenzent 16 prac doktorskich i habilitacyjnych oraz 7 wniosków na tytuł profesora.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Francuskiej Legii Honorowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, nagrody resortowe, „Honorowy Medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów (SPWiR) im. Tadeusza Sendzimira”, Srebrna i Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla miasta Krakowa".

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/mamro-kazimierz-02749

Źródła do biogramu

Książki

Ciągłe odlewanie stali : II międzynarodowa konferencja : seminarium szkoleniowe : Technologia, modelowanie, wady powierzchniowe i wewnętrzne wlewków : Krynica, 16–18 czerwca 2004 : materiały konferencyjne. Kraków 2004, s. 13–19, [foto]
Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. [Zespół red. Lidia Becela]. Warszawa 1984, s. 588
Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. [Zespół red. Lidia Becela]. Warszawa 1989, s. 795
Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Warszawa 1993, s. 434
[Skład Osobowy AGH … 1954/55]. Kraków 1955, s. 133
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 220, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 76, [foto]
Złota Księga Nauki Polskiej 1999. Red. K. Pikoń, A. Sokołowska. Gliwice 1999, s. 208-209

Inne

Informacje od Kazimierza Mamro

stan na dzień 29.06.2018

@@ Linia 23: / Linia 23: @@
 |Jednostka=AGH
 |Rok_od=1972
+|Rok_do=1975
+}}
+{{Funkcja
+|Stanowisko=Prorektor
+|Jednostka=AGH
+|Rok_od=1975
 |Rok_do=1978
 }}
-{{Funkcja}}
 Prof. zw. dr hab. inż. '''Kazimierz Mamro''' (1929–)
@@ Linia 37: / Linia 42: @@
 Urodził się 5 lutego 1929 roku w Dziewinie koło Bochni.
-Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej na Wydziale Metalurgicznym. Tytuł inżyniera otrzymał po obronie pracy dyplomowej w 1954 roku. W 1960 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych. W 1964 roku, na tym samym wydziale, otrzymał stopień doktora habilitowanego w zakresie metalurgii żelaza. W 1971 uzyskał tytuł i stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1977 – profesora zwyczajnego.
+Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej na Wydziale Metalurgicznym. Tytuł inżyniera otrzymał po obronie pracy dyplomowej w 1954 roku. W 2 grudnia 1960 roku na podstawie pracy "Wpływ ciśnienia na szybkość odtleniania stali węglowych pod próżnią" uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych. 8 grudnia 1964 roku na podstawie rozprawy "Metoda badania równowagi procesów, zachodzących miedzy ciekłym żelazem a fazą żużlową" otrzymał stopień doktora habilitowanego w zakresie metalurgii żelaza. Od 1 sierpnia 1965 roku został powołany na stanowisko docenta etatowego.
+W 1971 uzyskał tytuł i stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1977 – profesora zwyczajnego.
-W 1954 rozpoczął pracę jako asystent w Zakładzie Metalurgii Stali Katedry Metalurgii Stali [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]] AGH. W latach 1954-1965 pracował jako asystent i adiunkt, następnie jako docent w latach 1965–1971. W 1966 został kierownikiem Zakładu Metalurgii Ogólnej w Katedrze Metalurgii Stali.
+lipca 1954 roku rozpoczął pracę jako zastępca asystenta w Zakładzie Metalurgii Stali Katedry Metalurgii Stali [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]] AGH. W latach 1954-1965 pracował jako asystent i adiunkt, następnie jako docent w latach 1965–1971. W 1966 został kierownikiem Zakładu Metalurgii Ogólnej w Katedrze Metalurgii Stali.
 W latach 1968–1999 kierownik Zakładu Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH. Od 1967-1969 Prodziekan Wydziału Metalurgicznego. W latach 1962–1972 wicedyrektor Instytutu Metalurgii. W latach 1972–1978 prorektor AGH ds. Badań Naukowych i Współpracy z Przemysłem, od 1975-1978 pełnił funkcję I-ego Zastępcy Rektora AGH.