Ludomir Sleńdziński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 36: Linia 36:
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Komandorski łotewskiego Orderu Trzech Gwiazd, Odznaka Sztandaru Pracy I kl.
[[Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta]], Krzyż Komandorski łotewskiego Orderu Trzech Gwiazd, Odznaka Sztandaru Pracy I kl.
/////////////////////
trzymał szereg nagród i odznaczeń, m.in. złoty medal w Paryżu na międzynarodowej wystawie "Sztuka i Technika" za obraz "Portret matki", a także Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1929)[2], Złoty Krzyż Zasługi (1950)[3], Order Sztandaru Pracy II klasy[4].
 


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==

Wersja z 12:31, 17 lip 2018

Ludomir Sleńdziński
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Sleńdziński
Imię / imiona Ludomir


Data urodzenia 29 października 1889
Miejsce urodzenia Wilno
Data śmierci 25 listopada 1980
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności malarstwo, rzeźbiarstwo
Pełnione funkcje Prorektor AGH (1949-1954)
Wydział Wydziały Politechniczne



FunkcjeGdzieoddo
ProrektorWydziały Politechniczne19481951
ProrektorWydziały Politechniczne19511954

Prof. Ludomir Sleńdziński (1889-1980) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: malarstwo, rzeźbiarstwo

Nota biograficzna

Urodził się 29 października 1889 roku w Wilnie. Zmarł 26 listopada 1980 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1910 roku rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Ukończył je z wyróżnieniem w 1916 roku za kompozycję "Idylla".

Był nauczycielem rysunku w szkole polskiej w Humaniu oraz w Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie.

Został powołany w 1925 roku na stanowisko profesora w Katedrze Malarstwa Monumentalnego na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego. Pełnił tam funkcje prodziekana (1929-1932) i dziekana (1932-1939) Wydziału.

W 1928 roku otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego, a w 1938 - profesora zwyczajnego malarstwa dekoracyjnego.

Opuściwszy Wilno w 1945 roku, przyjechał do Krakowa, gdzie objął Katedrę Rysunku i Rzeźby na Wydziale Architektury (Wydział Politechniczny).

Został mianowany na profesora zwyczajnego rysunku odręcznego w 1948 roku. W 1953 roku uzyskał stopień doktora nauk o sztuce.

W latach 1920-1939 prezesował Wileńskiemu Towarzystwu Artystów Plastyków, którego był jednym z organizatorów. Był także członkiem warszawskiego stowarzyszenia "Rytm" od 1923 roku i wiceprezesem Krakowskiego Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych od 1951 roku.

Podróżował po Krymie. Odbył wiele podróży studyjnych w roku 1924 (Paryż, Rzym, Orvieto, Ferrara, Florencja, Wenecja, Wiedeń)oraz w latach 1927-1928 (Hiszpania, Anglia, Grecja, Egipt, Syria, Liban, Palestyna, Turcja).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Komandorski łotewskiego Orderu Trzech Gwiazd, Odznaka Sztandaru Pracy I kl. ///////////////////// trzymał szereg nagród i odznaczeń, m.in. złoty medal w Paryżu na międzynarodowej wystawie "Sztuka i Technika" za obraz "Portret matki", a także Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1929)[2], Złoty Krzyż Zasługi (1950)[3], Order Sztandaru Pracy II klasy[4].


Źródła do biogramu

Książki