Stefan Węgrzyn: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = 1925 | | birth_date = 1925-2011 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
Wersja z 15:52, 8 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Stefan Węgrzyn (1925-2011)
Specjalność: stany nieustalone w obwodach elektrycznych
Urodził się 20 maja 1925 maja w Krakowie. Zmarł 28 lipca 2011 roku. Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach. Wyższe studia techniczne rozpoczął w 1944 roku na Wydziale Elektrycznym Lwowskiego Instytutu Politechnicznego, kontynuował i ukończył je w 1949 r. w Politechnice Śląskiej w Gliwicach. Doktor nauk technicznych 1951, doktor fizyki Uniwersytetu w Tuluzie 1960, profesor nadzwyczajny 1961, profesor zwyczajny 1968.
Doktor honoris causa Uniwersytetu w Lille we Francji (1973), Uniwersytetu w Sherbrook w Kanadzie (1977), Politechniki Śląskiej w Gliwicach (1988), Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1989) oraz Politechniki Rzeszowskiej.
Członek PAN (korespondent 1964-1973, rzeczywisty 1973, Prezydium 1974-), członek czynny PAU 1977-. Przewodniczący Komitetu Narodowego ds. Współpracy z Międzynarodową Federacją Przetwarzania Informacji (IFIP).
Przebieg pracy zawodowej: Politechnika Śląska w Gliwicach: asystent 1949-1954, docent 1954-1961, profesor 1961-, kierownik Katedry Teorii Regulacji 1961-1968, kierownik Katedry Kompleksowych Systemów Sterowania 1968-1975, dyrektor Instytutu Informatyki 1972-1995; PAN w Warszawie: zastępca dyrektora ds. nauki Instytutu Automatyki 1953-1969, dyrektor Instytutu Informatyki Teoretycznej i Stosowanej 1968-.
Zaangażowany do pracy w Katedrze Podstaw Elektrotechniki Politechniki Śląskiej skoncentrował swe zainteresowania naukowe, jako jeden z nielicznych w Polsce, na zagadnieniach stanów nieustalonych w obwodach elektrycznych. Prowadził badania dotyczące: metod i analizy układów dynamicznych, systemów rozwijających się - genetyka procesów rozwoju zbiorów opartych o przekształcenia ich poszczególnych elementów, informatyka rozumiana jako dziedzina o ruchu i przekształcaniu infomacji.
Autor około 120 prac oryginalnych, książek. Autor kilku patentów. Promotor klikudziesięciu prac doktorskich.
Źródło:
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
- Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S - Ż. Warszawa 2002. S. 636
- Gazeta Wyborcza 2011 nr 176 (30-31 VII 2011) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 8 [nekrologi]