Danuta Maria Kisielewska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 37: Linia 37:




W trakcie pracy zawodowej była kolejno: kierownikiem Samodzielnej Pracowni Fizyki Jądrowej Wysokich Energii, kierownikiem Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów  (1990 - 1993 i 1999 - 2004), dziekanem [[Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej\Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej]] (1993–1999), członkiem Senatu AGH (1993–2012) i przewodniczącą Senackiej Komisji Badań Naukowych, przewodniczącą Sekcji Fizyki Jądrowej i Cząstek Elementarnych w Komitecie Fizyki PAN (1999–2010), członkiem Komisji Współpracy z Ośrodkiem Niemieckiego Synchrotronu Elektronowego (DESY) i przewodniczącą Komisji Współpracy z Zagranicą w Zakresie Badań i Technologii przy Radzie ds. Atomistyki, członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (2007–2014), przewodniczącą Sekcji Fizyki w Komitecie Badań Naukowych, przewodniczącą Panelu ST2 Narodowego Centrum Nauki, przewodniczącą zespołu ewaluacji w Komitecie Ewaluacji Badań Naukowych ds. fizyki i astronomii.
W trakcie pracy zawodowej była kolejno: kierownikiem Samodzielnej Pracowni Fizyki Jądrowej Wysokich Energii, kierownikiem Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów  (1990 - 1993 i 1999 - 2004), dziekanem [[Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej|Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej]] (1993–1999), członkiem Senatu AGH (1993–2012) i przewodniczącą Senackiej Komisji Badań Naukowych, przewodniczącą Sekcji Fizyki Jądrowej i Cząstek Elementarnych w Komitecie Fizyki PAN (1999–2010), członkiem Komisji Współpracy z Ośrodkiem Niemieckiego Synchrotronu Elektronowego (DESY) i przewodniczącą Komisji Współpracy z Zagranicą w Zakresie Badań i Technologii przy Radzie ds. Atomistyki, członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (2007–2014), przewodniczącą Sekcji Fizyki w Komitecie Badań Naukowych, przewodniczącą Panelu ST2 Narodowego Centrum Nauki, przewodniczącą zespołu ewaluacji w Komitecie Ewaluacji Badań Naukowych ds. fizyki i astronomii.


W latach 1984–2014 reprezentowała zespół z AGH w Radzie Współpracy Eksperymentu ZEUS prowadzonego na akceleratorze HERA w DESY (Deutsches Elektronen-Synchrotron) w Hamburgu. Znacząca pozycja jej grupy w tym eksperymencie zaowocowała przystąpieniem do następnego światowego przedsięwzięcia, jakim była budowa akceleratora LHC (Large Hadron Collider) w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN w Genewie.
W latach 1984–2014 reprezentowała zespół z AGH w Radzie Współpracy Eksperymentu ZEUS prowadzonego na akceleratorze HERA w DESY (Deutsches Elektronen-Synchrotron) w Hamburgu. Znacząca pozycja jej grupy w tym eksperymencie zaowocowała przystąpieniem do następnego światowego przedsięwzięcia, jakim była budowa akceleratora LHC (Large Hadron Collider) w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN w Genewie.

Wersja z 13:42, 5 gru 2018

Danuta Maria Kisielewska
Danuta Kisielewska.jpg
Nazwisko Kisielewska
Imię / imiona Danuta Maria
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 19 listopada 1942
Miejsce urodzenia Kraków


Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1999)
Wydział Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Fizyki i Techniki Jądrowej19931996
DziekanWydział Fizyki i Techniki Jądrowej19961999


Prof. dr hab. Danuta Maria Kisielewska (1942-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka cząstek elementarnych

Nota biograficzna

Urodziła się 19 listopada 1942 roku w Krakowie.

W 1965 roku ukończyła fizykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

w 1965 roku rozpoczęła pracę jako asystent stażysta w Instytucie Techniki Jądrowej Akademii Górniczo–Hutniczej. Działalność naukową rozpoczęła w zespole prof. Mariana Mięsowicza. Następnie jako starszy asystent pracowała w Zakładzie Fizyki Jądrowej ITJ.

Stopień doktora uzyskała w 1972 roku, a stopień doktora habilitowanego w 1985 roku nadała jej rada wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UJ. W 1991 roku uzyskała tytuł profesora nauk fizycznych.


W trakcie pracy zawodowej była kolejno: kierownikiem Samodzielnej Pracowni Fizyki Jądrowej Wysokich Energii, kierownikiem Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów (1990 - 1993 i 1999 - 2004), dziekanem Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1999), członkiem Senatu AGH (1993–2012) i przewodniczącą Senackiej Komisji Badań Naukowych, przewodniczącą Sekcji Fizyki Jądrowej i Cząstek Elementarnych w Komitecie Fizyki PAN (1999–2010), członkiem Komisji Współpracy z Ośrodkiem Niemieckiego Synchrotronu Elektronowego (DESY) i przewodniczącą Komisji Współpracy z Zagranicą w Zakresie Badań i Technologii przy Radzie ds. Atomistyki, członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (2007–2014), przewodniczącą Sekcji Fizyki w Komitecie Badań Naukowych, przewodniczącą Panelu ST2 Narodowego Centrum Nauki, przewodniczącą zespołu ewaluacji w Komitecie Ewaluacji Badań Naukowych ds. fizyki i astronomii.

W latach 1984–2014 reprezentowała zespół z AGH w Radzie Współpracy Eksperymentu ZEUS prowadzonego na akceleratorze HERA w DESY (Deutsches Elektronen-Synchrotron) w Hamburgu. Znacząca pozycja jej grupy w tym eksperymencie zaowocowała przystąpieniem do następnego światowego przedsięwzięcia, jakim była budowa akceleratora LHC (Large Hadron Collider) w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN w Genewie.

Z jej inicjatywy zespół z Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej przystąpił do prac związanych z budową akceleratora i detektorów dla eksperymentu ATLAS, a także prowadził badania w kolaboracji ponad 200 laboratoriów świata.

W 1967 roku odbyła staż naukowy w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej, w latach 1972/1973 staż w Instytucie Fizyki Wysokich Energii Austriackiej Akademii Nauk w Wiedniu, pobyt w Instytucie Fizyki i Astrofizyki im. Maxa Plancka w Monachium (1978/1979), pobyt (1986/1987) w DESY, stypendium Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w DESY w 1993 roku i wielokrotne późniejsze wizyty z racji koordynacji prac kierowanego przez nią zespołu w laboratoriach CERN i DESY.

Znacząca pozycja prof. Danuty Kisielewskiej w międzynarodowym gronie fizyków cząstek pozwoliła na udział jej zespołu w dwóch wiodących światowych eksperymentach (ZEUS na akceleratorze HERA w DESY i ATLAS na LHC w CERN).

Jest autorem i współautorem ponad 1000 publikacji w renomowanych światowych czasopismach fizycznych.


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej. Za działalność naukową uzyskała trzy nagrody Państwowej Agencji Atomistyki, dwie nagrody Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (w tym jedną za całokształt) i ponad 20 nagród rektora AGH.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/kisielewska-danuta-01533

Źródła do biogramu

Książki

  • Pollesch K. K.: Ludzie AGH '99. Kraków 1999, 62, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 188
  • [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 81
  • [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 100
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 149, [foto]

Artykuły

Inne



stan na dzień 5.12.2018