Zofia Konik: Różnice pomiędzy wersjami
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|birth_place=Dąbrowa Tarnowska | |birth_place=Dąbrowa Tarnowska | ||
|death_date=4 czerwca 2017 | |death_date=4 czerwca 2017 | ||
|fields=przemysł aluminiowy, cermika | |||
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki | |faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki | ||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia, | |awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia, | ||
| Linia 14: | Linia 15: | ||
Dr inż. '''Zofia Konik''' (1933–2017) | Dr inż. '''Zofia Konik''' (1933–2017) | ||
Dyscyplina/specjalności: przemysł aluminiowy, c | |||
== Nota biograficzna == | |||
Urodziła się 28 lutego 1933 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. W 1955 ukończyła studia w Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny i otrzymała stopień magistra chemii. | Urodziła się 28 lutego 1933 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. W 1955 ukończyła studia w Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny i otrzymała stopień magistra chemii. | ||
Od 1955 do 1961 r. pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: starszego asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–1963 w Cementowni Działoszyn, gdzie zajmowała się organizowaniem laboratorium, a 1963-1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–1981 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy w AGH początkowo jako specjalista, następnie jako adiunkt naukowo-badawczy. | Od 1955 do 1961 r. pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: starszego asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–1963 w Cementowni Działoszyn, gdzie zajmowała się organizowaniem laboratorium, a 1963-1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–1981 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy w AGH początkowo jako specjalista, następnie jako adiunkt naukowo-badawczy. | ||
W 1993 r. przeszła na emeryturze i kontynuując jednak rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego | W 1993 r. przeszła na emeryturze i kontynuując jednak rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego. | ||
Uczestniczka w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji i otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych. | Uczestniczka w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji i otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych. | ||
Wersja z 07:57, 11 gru 2018
| Zofia Konik | |
|---|---|
| Nazwisko | Konik |
| Imię / imiona | Zofia |
| Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
| Data urodzenia | 28 lutego 1933 |
| Miejsce urodzenia | Dąbrowa Tarnowska |
| Data śmierci | 4 czerwca 2017 |
| Dyscyplina/specjalności | przemysł aluminiowy, cermika |
| Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia |
Dr inż. Zofia Konik (1933–2017)
Dyscyplina/specjalności: przemysł aluminiowy, c
Nota biograficzna
Urodziła się 28 lutego 1933 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. W 1955 ukończyła studia w Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny i otrzymała stopień magistra chemii.
Od 1955 do 1961 r. pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: starszego asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–1963 w Cementowni Działoszyn, gdzie zajmowała się organizowaniem laboratorium, a 1963-1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–1981 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy w AGH początkowo jako specjalista, następnie jako adiunkt naukowo-badawczy.
W 1993 r. przeszła na emeryturze i kontynuując jednak rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego.
Uczestniczka w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji i otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych.
Współautorka 42 publikacji i 23 patentów.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Zespołowa Państwowa Nagroda I stopnia, Odznaka Honorowa NOT, Odznaka Honorowa Zasłużony Opolszczyźnie, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113, [foto]
Artykuły
- Gazeta Wyborcza 2004, nr 134 (10-11 VI 2017), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 7 [nekr.]