Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
|birth_place=Kartuzy | |birth_place=Kartuzy | ||
|fields=metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych | |fields=metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych | ||
|function=Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych | |function=Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1981–1984) | ||
|faculty=Wydział Metali Nieżelaznych | |faculty=Wydział Metali Nieżelaznych | ||
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej | |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||
Linia 24: | Linia 24: | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 26 października 1924 roku w Kartuzach. Zmarł 8 marca 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | |||
Jako student Jest związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od 1946 r. tj. od drugiego roku studiów, kiedy to podjął pracę jako asystent wolontariusz. Ukończył studia na AGH w 1950 roku. W 1952 roku został absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1957 roku uzyskał stopień doktora, w 1961 roku stopień doktora habilitowanego, w 1969 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 roku tytuł profesora zwyczajnego. | |||
Przebieg pracy zawodowej na Akademii Górniczo-Hutniczej: p.o. kierownika Zakładu Chemii Fizycznej i Elektrochemii 1954–1957, kierownik Zakładu 1957–1995, prodziekan 1956–1960, 1964–1968, dziekan 1981–1985. | Przebieg pracy zawodowej na Akademii Górniczo-Hutniczej: p.o. kierownika Zakładu Chemii Fizycznej i Elektrochemii 1954–1957, kierownik Zakładu 1957–1995, prodziekan 1956–1960, 1964–1968, dziekan 1981–1985. | ||
Linia 58: | Linia 40: | ||
Autor i współautor licznych prac oraz autor patentów. Promotor prac doktorskich. | Autor i współautor licznych prac oraz autor patentów. Promotor prac doktorskich. | ||
//////////////////////// | //////////////////////// | ||
profesora zwyczajnego Wydziału Metali Nieżelaznych. | |||
Profesor był wybitnym specjalistą w dziedzinie elektrochemii, hydrometalurgii i korozji, związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od początku swej drogi naukowej (1945 r.) do końca życia. Pełnił funkcję kierownika Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii na Wydziale Metali Nieżelaznych (w latach 1962–1995) oraz dziekana Wydziału (w latach 1981–1984). | Profesor był wybitnym specjalistą w dziedzinie elektrochemii, hydrometalurgii i korozji, związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od początku swej drogi naukowej (1945 r.) do końca życia. Pełnił funkcję kierownika Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii na Wydziale Metali Nieżelaznych (w latach 1962–1995) oraz dziekana Wydziału (w latach 1981–1984). | ||
Linia 82: | Linia 64: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* | * Sędzimir J.: Pięćdziesiąt lat w szkole wyższej. W miarę poważnie o poważnych sprawach. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 21, s. 12–13 | ||
* Wybrane z prasy. Gazeta Wyborcza 13.12.2002. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2003, nr 113, s. 14 | |||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003 nr 113 | |||
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 386–387, portr. | * Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 386–387, portr. | ||
Wersja z 11:53, 20 lut 2019
Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Ostoja-Sędzimir | ||||||||||||||||
Imię / imiona | Jerzy | ||||||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. | ||||||||||||||||
Data urodzenia | 1924 | ||||||||||||||||
Miejsce urodzenia | Kartuzy
| ||||||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych | ||||||||||||||||
Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1981–1984) | ||||||||||||||||
Wydział | Wydział Metali Nieżelaznych
| ||||||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||||||||||||||||
|
Prof. zw. dr hab. Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir' (1924–2018) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych
//////////////////////
Nota biograficzna
Urodził się 26 października 1924 roku w Kartuzach. Zmarł 8 marca 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Jako student Jest związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od 1946 r. tj. od drugiego roku studiów, kiedy to podjął pracę jako asystent wolontariusz. Ukończył studia na AGH w 1950 roku. W 1952 roku został absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1957 roku uzyskał stopień doktora, w 1961 roku stopień doktora habilitowanego, w 1969 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 roku tytuł profesora zwyczajnego.
Przebieg pracy zawodowej na Akademii Górniczo-Hutniczej: p.o. kierownika Zakładu Chemii Fizycznej i Elektrochemii 1954–1957, kierownik Zakładu 1957–1995, prodziekan 1956–1960, 1964–1968, dziekan 1981–1985.
Staże: stypendysta British Council w Cambridge University, Department of Metallurgy 1959–1960.
Członek Komitetu Metalurgii PAN (wiceprzewodniczący 1989–1992), Polskiego Towarzystwa Chemicznego (przewodniczący Krakowskiego Oddziału — lata siedemdziesiate), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych w Gliwicach (przewodniczący — 2 kandencje — lata osiemdzisiąte), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej) PAN (3 kadencje), Komitetu Redakcyjnego „Hydrometallurgy” 1978–, Rady Programowej czasopisma „Rudy i Metale Nieżelazne” (przewodniczący 1992–).
Badania: wytrącanie metali metalami; kinetyka i mechanizm korozji Fe, Zn, Cu; roztwory amoniakalne w hydrometalurgii miedzi; elektrochemiczna rafinacja miedzi, rafinacja srebra; kinetyka reakcji Fe z ciekłym cynkiem, fizykochemiczne metody badawcze.
Działalność pozanaukowa: członek „Solidarności” 1981–1992
Autor i współautor licznych prac oraz autor patentów. Promotor prac doktorskich. ////////////////////////
profesora zwyczajnego Wydziału Metali Nieżelaznych.
Profesor był wybitnym specjalistą w dziedzinie elektrochemii, hydrometalurgii i korozji, związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od początku swej drogi naukowej (1945 r.) do końca życia. Pełnił funkcję kierownika Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii na Wydziale Metali Nieżelaznych (w latach 1962–1995) oraz dziekana Wydziału (w latach 1981–1984).
Honorowy członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, członek Rady Seniorów AGH, przewodniczący Krakowskiego Oddziału PTChem (1975–1977), członek Rady Naukowej Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach oraz konsultant naukowy w szeregu instytutach badawczych przemysłu metali nieżelaznych. Redaktor w czasopismach „Hydrometallurgy” i „Rudy i Metale Nieżelazne”. Promotor szeregu prac doktorskich i autor wielu oryginalnych prac opublikowanych w renomowanych czasopismach z dziedziny elektrochemii, hydrometalurgii i korozji.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką za pracę społeczną dla miasta Krakowa.
Znakomity wykładowca ceniony przez wiele pokoleń młodzieży akademickiej i młodej kadry naukowej.
Rodzinie Zmarłego wyrazy głębokiego współczucia składają Dziekan i Rada Wydziału Metali Nieżelaznych oraz cała społeczność akademicka Akademii Górniczo-Hutniczej. Informacja o pogrzebie
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 15 marca 2018 r. o godz. 11.00 na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
//////////////////
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Staszica, honorowy medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira (2002)
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Sędzimir J.: Pięćdziesiąt lat w szkole wyższej. W miarę poważnie o poważnych sprawach. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 21, s. 12–13
- Wybrane z prasy. Gazeta Wyborcza 13.12.2002. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003, nr 113, s. 14
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 386–387, portr.
Artykuły
Inne
stan na dzień 20.02.2019