Antoni Karamara: Różnice pomiędzy wersjami

Antoni Karamara
Nazwisko	Karamara
Imię / imiona	Antoni
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	12 lutego 1923
Miejsce urodzenia	Targowiska
Data śmierci	29 czerwca 2000
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	inżynieria materiałowa, metalurgia, mechanika, fizyka, wytrzymałość materiałów, analiza naprężeń, relacje pomiędzy właściwościami mechanicznymi i magnetycznymi ferromagnetycznych stopów żelaza, materiałoznawstwo
Wydział	Wydział Odlewnictwa ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Wersja z 12:47, 21 lut 2019

Prof. dr hab. inż. Antoni Karamara (1923-2000) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, mechanika, fizyka, wytrzymałość materiałów, analiza naprężeń, relacje pomiędzy właściwościami mechanicznymi i magnetycznymi ferromagnetycznych stopów żelaza, materiałoznawstwo

Nota biograficzna

Urodził się 12 lutego 1923 roku w Targowiskach k. Krosna. Zmarł 29 czerwca 2000 roku w Krakowie.

W 1941 roku został przyjęty na Oddział Mierniczy Państwowej Szkoły Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej, zorganizowanej i prowadzonej przez Rektora Akademii Górniczej prof. Walerego Goetla, którą ukończył w 1943 roku. Następnie pracował w Urzędzie Pomiarów Miasta w Krakowie.

W kwietniu 1945 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W lipcu tegoż roku zdał jako eksternista egzamin dojrzałości typu humanistycznego i zweryfikował okupacyjny dyplom technika miernika. Studia ukończył w 1951 roku i otrzymał tytuł magistra inżyniera.

Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1958 roku na podstawie pracy "Magnetyczne efekty naprężeń w żeliwie szarym", natomiast stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1963 roku na podstawie rozprawy "Zagadnienie jednoznacznej oceny jakości żeliwa w świetle badań jego własności mechanicznych i magnetycznych". Profesorem nadzwyczajnym został w 1968 roku, a profesorem zwyczajnym w 1989 roku.

Od początku pracy zawodowej związany był z Instytutem Odlewnictwa w Krakowie, jednakże prowadził prowadził działalność dydaktyczną w AGH. Był wykładowcą Studium Przygotowawczego Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, a także Studium Wieczorowego przy Wydziale Metalurgicznym AGH oraz Studium Doktoranckiego Wydziału Odlewnictwa AGH.

Od 1976 roku aż do przejścia na emeryturę w 1993 roku, prowadził seminaria i wykłady na Wydziale Odlewnictwa AGH. Organizował i kierował pracami naukowymi w Laboratorium Konstrukcji Odlewów. Jego wykłady spotykały się zawsze z dużym zainteresowaniem studentów i pracowników nauki, ponieważ wygłaszane były piękną polszczyzną i zdradzały głęboką wiedzę prawdziwego uczonego.

Profesor wypromował sporą grupę doktorów i opiekował się kilkoma pracami habilitacyjnymi, i wielokrotnie recenzował prace doktorskie, habilitacyjne i inne opracowania naukowe.

Profesor reprezentował naukę polską na wielu Światowych Kongresach Odlewniczych. Pracował w Komisji Metod Badania Żeliwa C.I.A.T.F. Międzynarodowego Komitetu Technicznych Stowarzyszeń Odlewników, był przewodniczącym Komisji 7.4. "Żeliwo sferoidalne".

Był stypendystą Rządu Francuskiego w Centre Technique des industries de la Fonderie.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda Naukowa im. Jerzego Buzka I-go stopnia, Złota Odznaka Honorowa STOP oraz nagrody resortowe.

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne

Informacja w kolorze czerwonym, zamieszczona przy biogramach do uzupełnienia (opracowania):

oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:

stan na dzień 19.06.2017

@@ Linia 32: / Linia 32: @@
 Profesor wypromował sporą grupę doktorów i opiekował się kilkoma pracami habilitacyjnymi, i wielokrotnie recenzował prace doktorskie, habilitacyjne i inne opracowania naukowe.
-Profesor reprezentował naukę polską na wielu Światowych Kongresach Odlewniczych. Pracował w Komisji Metod Badania Żeliwa C.I.A.T.F. Międzynarodowego Komitetu Technicznych Stowarzyszeń Odlewników, był przewodniczącym Komisji 7.4. "Żeliwo sferoidalne". Był również stypendystą Rządu Francuskiego w Centre Technique des industries de la Fonderie. W tej działalności wielce pomocna okazała się biegła znajomość w słowie i w piśmie języka francuskiego, angielskiego i niemieckiego, jak też bardzo staranne wykształcenie ogólne.
+Profesor reprezentował naukę polską na wielu Światowych Kongresach Odlewniczych. Pracował w Komisji Metod Badania Żeliwa C.I.A.T.F. Międzynarodowego Komitetu Technicznych Stowarzyszeń Odlewników, był przewodniczącym Komisji 7.4. "Żeliwo sferoidalne".
-Do szczególnie cennych osiągnięć Profesora należą m.in.:
+Był stypendystą Rządu Francuskiego w Centre Technique des industries de la Fonderie.
-- Zapoczątkowanie adaptacji klasycznych hipotez wytężenia w celu ich zastosowania przy wykorzystaniu pomierzonych odkształceń zamiast obliczonych naprężeń, co stworzyło możliwości precyzyjnej oceny wytrzymałości postaciowej odlewów w warunkach obciążeń eksploatacyjnych,
-- Opracowanie "banku danych" dla większości stosowanych stopów odlewniczych,
-- Modyfikacja definicji określających własności mechaniczne stopów,
-- Ilościowe określenie związków między mikrostrukturą stopów odlewniczych a własnościami mechanicznymi, szeroko rozumianymi, itd.
-Był odznaczony: .
-Profesor Antoni Karamara należał do bardzo aktywnych i sumiennych ludzi, którzy całe swoje życie poświęcili odbudowie zniszczonego kraju i jego rozwoju, był gorącym patriotą, wielkim humanistą, szlachetnym, i skromnym człowiekiem. Takim pozostanie na zawsze w naszej pamięci.
-/////////////////////
 ==== Odznaczenia i nagrody ====