Jan Władysław Kiełbasa: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 77: | Linia 77: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* | * [Skład Osobowy AGH … 2003]. Kraków 2003, s. 59, 305 | ||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== |
Wersja z 12:09, 17 paź 2019
Jan Władysław Kiełbasa | |
---|---|
Nazwisko | Kiełbasa |
Imię / imiona | Jan Władysław
|
Data śmierci | 9 czerwca 2019
|
Wydział | Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|
Prof. dr hab. Jan Władysław Kiełbasa (1939-2019)
biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności:
Nota biograficzna
Urodził się 27 marca 1939 roku w w Lipnicy Wielkiej w powiecie nowosądeckim. Zmarł 9 czerwca 2019 roku.
Był absolwentem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończył w 1962 roku
Cała jego droga zawodowa związana była najpierw z Zakładem, a potem Instytutem Mechaniki Górotworu PAN. Rozpoczął ją w 1962 roku jako starszy technik w kierowanej przez prof. Andrzeja Smolarskiego Pracowni Fizycznej Zakładu Mechaniki Górotworu. W trakcie pracy w IMG PAN pełnił wiele ważnych dla Instytutu funkcji. W latach 1996-2000 zastępca dyrektora ds. Naukowych Instytutu.
był wieloletnim członkiem Rady Naukowej, kierownikiem Zakładu Fizyki Przepływów oraz zastępcą Dyrektora Instytutu ds. naukowych. Na każdym z tych stanowisk wniósł znaczący, autorski wkład w rozwój Instytutu i w jego osiągnięcia.
Był wybitnym specjalistą w zakresie metrologii przepływów. Koncentrował się głównie na problemach związanych z przepływami o niewielkich prędkościach, ze szczególnym uwzględnieniem pomiarów wykonywanych termoanemometrami oraz na zagadnieniu wykorzystania fal cieplnych w metrologii powolnych przepływów. Opracował m.in. teoretycznie metodę wykorzystania tych fal zarówno do pomiaru prędkości przepływu gazów, jak również do pomiaru współczynnika dyfuzji cieplnej przepływającego medium. Powszechnie znany był również jego talent i bogaty dorobek organizacyjny.
W 2000 roku został profesorem zwyczajnym.
W latach 2000-2010 pracował jako profesor zwyczajny w Katedrze Maszyn i Urządzeń Energetycznych Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH.
W 2015 roku przeszedł na emeryturę.
Był autorem bądź współautorem ponad 130 artykułów naukowych oraz współautorem i współposiadaczem około 30 patentów.
Promotor 6 zakończonych przewodów doktorskich oraz recenzent 3 wniosków profesorskich, 4 prac habilitacyjnych i 10 prac doktorskich.
Był członkiem kilku Komisji PAN, w tym komisji mechaniki płynów i termodynamiki
...................................
W okresie pracy w IMG PAN
W latach 1984-1990 był Przewodniczącym Rady Zakładowej Związku Nauczycielstwa Polskiego przy Oddziale i Placówkach PAN w Krakowie, a w IMG PAN wielokrotnym organizatorem dorocznych Konferencji Sprawozdawczych. Zasłużył się także jako popularyzator nauki zarówno jako autor publikacji, jak i redaktor wydawnictw naukowych i okolicznościowych.
Szczególnie należy podkreślić wkład Profesora Kiełbasy w kształcenie młodych pracowników nauki. Wielu z nas, obecnych tu dzisiaj, zawdzięcza swoje stopnie naukowe jego uporowi, z jakim zmuszał nas do ich zdobywania. Odnosiliśmy czasem wrażenie, że Profesorowi bardziej na nich zależało niż nam. Profesor Jan Kiełbasa był niekwestionowanym autorytetem dla kolejnych pokoleń pracowników naukowych. Jego idee, pomysły i aktywny udział w dyskusjach naukowych pomagały w stawianiu i rozwiązywaniu nowych problemów badawczych. Z natury pogodny i życzliwy, Profesor Jan Kiełbasa zawsze chętnie i bezinteresownie dzielił się swą wiedzą ze współpracownikami. Służył im swoją radą i doświadczeniem, zarówno w problemach naukowych, jak i w sprawach życia codziennego. Był człowiekiem wielce przez nas cenionym oraz szanowanym. Cześć Jego pamięci! Rodzinie oraz osobom bliskim Profesora Jan Kiełbasy w imieniu Dyrekcji, Rady Naukowej i Pracowników Instytutu Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk składamy wyrazy szczerego współczucia
........................
Odznaczenia i nagrody
Dwukrotnie wyróżniony nagrodą Sekretarza Naukowego PAN w latach 1970 i 1976, kilkukrotnie nagrodą NOT-u. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi – 1972 r. i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski – 1990 r.
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- [Skład Osobowy AGH … 2003]. Kraków 2003, s. 59, 305
Artykuły
- Dziennik Polski 2019, nr 138 (14 VI 2019), s. A16 [nekr.]
Inne
stan na dzień 16.10.2019