Ignacy Malecki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż Komandorski | | awards = Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Komandorski i Oficerski OOP, nagrody japońskie, belgijskie i francuskie | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
| dhc_year = 1982 | | dhc_year = 1982 | ||
| dhc_reason = za zasługi dla rozwoju nauk technicznych, jako twórcy polskiej szkoły naukowej | | dhc_reason = za zasługi dla rozwoju nauk technicznych, jako twórcy polskiej szkoły naukowej w zakresie akustyki, a zwłaszcza za przyczynienie się do rozwoju wibroakustyki w Akademii Górniczo-Hutniczej | ||
}} | }} | ||
Prof. dr hab. '''Ignacy Malecki''' ( | Prof. dr hab. '''Ignacy Malecki''' (1912–2004) | ||
Specjalność: akustyka, naukoznawstwo | Specjalność: akustyka, naukoznawstwo | ||
Urodził się 18 listopada 1912 roku | Urodził się 18 listopada 1912 roku w miejscowości Pokiewna. Zmarł 12 czerwca 2004 roku. W 1935 r. ukończył studia w Politechnice Warszawskiej, tytuł doktora otrzymał w 1941 r., doktora habilitowanego w 1943, profesora nadzwyczajnego w 1946, a zwyczajnego w 1952 r. Profesor Politechniki Gdańskiej w latach 1946–1950 oraz Politechniki Warszawskiej w latach 1950–1974. | ||
Członek rzeczywisty PAN | Członek rzeczywisty PAN i długoletni członek Prezydium. Dyrektor Instytutu Podstawowych Problemów Techniki w latach 1953–1962 i ponownie od 1974 r. Doktor honoris causa Uniwersytetu Technicznego w Budapeszcie. | ||
Wiceprezydent | Wiceprezydent a następnie członek Komitetu Generalnego ISCU w latach 1962–1968, przewodniczący ICA (International Comission on Acoustica) w latach 1976–1980. W latach 1966–1972 przewodniczący Kongresów ICA w Tokio i Budapeszcie. Jeden z inicjatorów powstania Europejskiej Federacji Towarzystw Akustycznych i jej wiceprezydent w latach 1979–1982. | ||
Autor prac naukowych | Autor prac naukowych z dziedziny akustyki (system analogii elektromechanicznych, teorii źródeł pozornych w środowiskach niejednorodnych, kwantowego ujścia niektórych zjawisk akustycznych). | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH | * Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH | ||
* Kto jest kim | * Kto jest kim w Polsce. Iformator biograficzny. Edycja 2. Warszawa 1989. S. 786 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10 | ||
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Warszawa 2000. S. | * Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Warszawa 2000. S. 61–62 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 132/133. s. 19–20 | ||
{{DEFAULTSORT:Malecki, Ignacy }} | {{DEFAULTSORT:Malecki, Ignacy }} | ||
[[Category:Doktorzy honoris causa]] | [[Category:Doktorzy honoris causa]] | ||
Wersja z 11:57, 9 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. dr hab. Ignacy Malecki (1912–2004)
Specjalność: akustyka, naukoznawstwo
Urodził się 18 listopada 1912 roku w miejscowości Pokiewna. Zmarł 12 czerwca 2004 roku. W 1935 r. ukończył studia w Politechnice Warszawskiej, tytuł doktora otrzymał w 1941 r., doktora habilitowanego w 1943, profesora nadzwyczajnego w 1946, a zwyczajnego w 1952 r. Profesor Politechniki Gdańskiej w latach 1946–1950 oraz Politechniki Warszawskiej w latach 1950–1974.
Członek rzeczywisty PAN i długoletni członek Prezydium. Dyrektor Instytutu Podstawowych Problemów Techniki w latach 1953–1962 i ponownie od 1974 r. Doktor honoris causa Uniwersytetu Technicznego w Budapeszcie.
Wiceprezydent a następnie członek Komitetu Generalnego ISCU w latach 1962–1968, przewodniczący ICA (International Comission on Acoustica) w latach 1976–1980. W latach 1966–1972 przewodniczący Kongresów ICA w Tokio i Budapeszcie. Jeden z inicjatorów powstania Europejskiej Federacji Towarzystw Akustycznych i jej wiceprezydent w latach 1979–1982.
Autor prac naukowych z dziedziny akustyki (system analogii elektromechanicznych, teorii źródeł pozornych w środowiskach niejednorodnych, kwantowego ujścia niektórych zjawisk akustycznych).
Źródło:
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
- Kto jest kim w Polsce. Iformator biograficzny. Edycja 2. Warszawa 1989. S. 786
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Warszawa 2000. S. 61–62
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 132/133. s. 19–20