Tomisław Marian Morawski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 48: Linia 48:
| dhc_reason = za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego
| dhc_reason = za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego
}}
}}
Inż. '''Tomisław Morawski''' (1881-1946)
Inż. '''Tomisław Morawski''' (1881–1946)


Urodził się w Rudniczysku (pow. Kępno), zmarł w Tuluzie. W l. 1900-1904 studiował w Akademii Górniczej we Freibergu uzyskując dyplom inżyniera górniczego i mierniczego. Podczas stusiów odbywał praktyki w kopalniach saskich, następnie pracował jako sztygar w kopalni węgla kamiennego w Westfalii oraz Zeissholz.
Urodził się w Rudniczysku (pow. Kępno), zmarł w Tuluzie. W latach 1900–1904 studiował w Akademii Górniczej we Freibergu uzyskując dyplom inżyniera górniczego i mierniczego. Podczas stusiów odbywał praktyki w kopalniach saskich, następnie pracował jako sztygar w kopalni węgla kamiennego w Westfalii oraz Zeissholz.


W l. 1912-1919 był dyrektorem kopalni węgla brunatnego w Węglińcu. W 1919 r. przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w Warszawie, gdzie był kierownikiem Wydziału Spraw Śląskich, później dyrektorem Głównej Dyrekcji Państwowych Zakładów Górniczych i Hutniczych.
W latach 1912–1919 był dyrektorem kopalni węgla brunatnego w Węglińcu. W 1919 r. przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w Warszawie, gdzie był kierownikiem Wydziału Spraw Śląskich, później dyrektorem Głównej Dyrekcji Państwowych Zakładów Górniczych i Hutniczych.


W 1920 r. brał udział w wojnie polsko-radzieckiej, w latach 1922-24 był wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach (zmodernizował przepisy górniczo-policyjne, dodając paragrafy o zapobieganiu wybuchom metanu i pyłu węglowego).
W 1920 r. brał udział w wojnie polsko-radzieckiej, w latach 1922–1924 był wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach (zmodernizował przepisy górniczo-policyjne, dodając paragrafy o zapobieganiu wybuchom metanu i pyłu węglowego).


W l. 1924-31 był generalnym dyrektorem Spółki Akcyjnej "Lignoza" w Katowicach. Ponadto pełnił funkcje: wiceprezesa Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, wiceprezesa Komitetu Wykonawczego Polskiej Konwencji Węglowej, był członkiem zarządu Izby Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, prezesem rad nadzorczych i technicznych spółek węglowych.
W latach 1924–1931 był generalnym dyrektorem Spółki Akcyjnej „Lignoza” w Katowicach. Ponadto pełnił funkcje: wiceprezesa Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, wiceprezesa Komitetu Wykonawczego Polskiej Konwencji Węglowej, był członkiem zarządu Izby Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, prezesem rad nadzorczych i technicznych spółek węglowych.


We wrześniu 1939 roku wyjechał przez Rumunię do Francji, gdzie zamieszkał w Tuluzie i pracował w tamtejszym Czerwonym Krzyżu.
We wrześniu 1939 roku wyjechał przez Rumunię do Francji, gdzie zamieszkał w Tuluzie i pracował w tamtejszym Czerwonym Krzyżu.


Źródło:
Źródło:
* Polski Słownik Biograficzny. T. 21/4 z. 91. Wrocław 1976. S. 752
* Polski Słownik Biograficzny. T. 21/4 z. 91. Wrocław 1976. S. 752




{{DEFAULTSORT:Morawski, Tomisław }}
{{DEFAULTSORT:Morawski, Tomisław }}
[[Category:Doktorzy honoris causa]]
[[Category:Doktorzy honoris causa]]

Wersja z 11:57, 9 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Inż. Tomisław Morawski (1881–1946)

Urodził się w Rudniczysku (pow. Kępno), zmarł w Tuluzie. W latach 1900–1904 studiował w Akademii Górniczej we Freibergu uzyskując dyplom inżyniera górniczego i mierniczego. Podczas stusiów odbywał praktyki w kopalniach saskich, następnie pracował jako sztygar w kopalni węgla kamiennego w Westfalii oraz Zeissholz.

W latach 1912–1919 był dyrektorem kopalni węgla brunatnego w Węglińcu. W 1919 r. przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w Warszawie, gdzie był kierownikiem Wydziału Spraw Śląskich, później dyrektorem Głównej Dyrekcji Państwowych Zakładów Górniczych i Hutniczych.

W 1920 r. brał udział w wojnie polsko-radzieckiej, w latach 1922–1924 był wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach (zmodernizował przepisy górniczo-policyjne, dodając paragrafy o zapobieganiu wybuchom metanu i pyłu węglowego).

W latach 1924–1931 był generalnym dyrektorem Spółki Akcyjnej „Lignoza” w Katowicach. Ponadto pełnił funkcje: wiceprezesa Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, wiceprezesa Komitetu Wykonawczego Polskiej Konwencji Węglowej, był członkiem zarządu Izby Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, prezesem rad nadzorczych i technicznych spółek węglowych.

We wrześniu 1939 roku wyjechał przez Rumunię do Francji, gdzie zamieszkał w Tuluzie i pracował w tamtejszym Czerwonym Krzyżu.

Źródło:

  • Polski Słownik Biograficzny. T. 21/4 z. 91. Wrocław 1976. S. 752