Franciszek Kaim: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
| dhc_year = 1979 | | dhc_year = 1979 | ||
| dhc_reason = za wybitne zasługi | | dhc_reason = za wybitne zasługi i osiągnięcia w rozwoju nauk metalurgii żelaza, metali nieżelaznych i odlewnictwa w Akademii Górniczo-Hutniczej oraz rozwoju polskiego hutnictwa | ||
}} | }} | ||
Mgr inż. '''Franciszek Kaim''' ( | Mgr inż. '''Franciszek Kaim''' (1919–1996) | ||
Specjalność: hutnictwo | Specjalność: hutnictwo | ||
Urodził się 13.02. | Urodził się 13.02.1919 r. w Woli Drwińskiej. Zmarł 11.09.1996 r. w Warszawie. Studiował na Wydziale Hutniczym AG — tytuł mgr inż. hutnika uzyskał w 1948 r. Był asystentem zmianowym Huty „Bobrek” w Zabrzu, zastępcą szefa stalowni Huty „Małapanew” Ozimek, potem kierownikiem odlewni żeliwa i dyrektorem tej Huty. | ||
W latach 1953–1957 podsekretarz stanu w Ministerstwie Hutnictwa w Warszawie, w latach 1957–1967 podsekretarz stanu i zastępca ministra do spraw hutnictwa w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego, w latach 1967–1970 minister. Wiceprezes Rady Ministrów PRL w latach 1970–1979. | |||
Źródło: | Źródło: | ||
* Księga wychowanków | * Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 71 | ||
* Protokół | * Protokół z posiedzenia Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie — odbytego w dniu 9 października 1979 roku. Kraków 1979. s. 9–10 | ||
* Gazeta Wyborcza 1996 | * Gazeta Wyborcza 1996 nr 217 (17 IX 1996) [dod.] Gazeta Wyborcza Katowice. s. 18 | ||
{{DEFAULTSORT:Kaim, Franciszek }} | {{DEFAULTSORT:Kaim, Franciszek }} | ||
[[Category:Doktorzy honoris causa]] | [[Category:Doktorzy honoris causa]] | ||
Wersja z 11:57, 9 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Mgr inż. Franciszek Kaim (1919–1996)
Specjalność: hutnictwo
Urodził się 13.02.1919 r. w Woli Drwińskiej. Zmarł 11.09.1996 r. w Warszawie. Studiował na Wydziale Hutniczym AG — tytuł mgr inż. hutnika uzyskał w 1948 r. Był asystentem zmianowym Huty „Bobrek” w Zabrzu, zastępcą szefa stalowni Huty „Małapanew” Ozimek, potem kierownikiem odlewni żeliwa i dyrektorem tej Huty.
W latach 1953–1957 podsekretarz stanu w Ministerstwie Hutnictwa w Warszawie, w latach 1957–1967 podsekretarz stanu i zastępca ministra do spraw hutnictwa w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego, w latach 1967–1970 minister. Wiceprezes Rady Ministrów PRL w latach 1970–1979.
Źródło:
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 71
- Protokół z posiedzenia Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie — odbytego w dniu 9 października 1979 roku. Kraków 1979. s. 9–10
- Gazeta Wyborcza 1996 nr 217 (17 IX 1996) [dod.] Gazeta Wyborcza Katowice. s. 18