Jan Stanisław Pielok: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 24: Linia 24:
W 1974 roku na podstawie pracy "Określenie zmienności współczynnika czasu dla opisu kształtowania się niecek obniżeniowych w górotworze nad eksploatowanym pokładem", napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka uzyskał stopień doktora.
W 1974 roku na podstawie pracy "Określenie zmienności współczynnika czasu dla opisu kształtowania się niecek obniżeniowych w górotworze nad eksploatowanym pokładem", napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka uzyskał stopień doktora.


W latach 1974-1987 był adiunktem w Zakładzie Badań Deformacji Górotworu ....
W latach 1974-1987 był adiunktem w Zakładzie Badań Deformacji Górotworu Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej WGG.
 
W 1987 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego i w latach 1987-1991 był docentem. Od 1991 roku był profesorem nadzwyczajnym w Zakładzie Geodezji Górniczej i kierownikiem Zakładu......
 


  W 1974 roku uzyskał stopień doktora w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, a w 1987 roku stopień doktora habilitowanego. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora.
  W 1974 roku uzyskał stopień doktora w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, a w 1987 roku stopień doktora habilitowanego. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora.

Wersja z 13:50, 21 kwi 2020

Jan Stanisław Pielok
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Pielok
Imię / imiona Jan Stanisław


Data urodzenia 12 czerwca 1936
Miejsce urodzenia Gdynia



Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska



Jan Stanisław Pielok (1936-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia (geodezja górnicza)

Nota biograficzna

Urodził się 12 czerwca 1936 roku w Gdyni.

W 1953 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Bytomiu, a następnie w 1957 roku Technikum Miernictwa Górniczego dla Pracujących w Bytomiu.

W latach 1953-1960 pracował w w Kopalni Węgla Kamiennego "Chorzów", początkowo jako pomocnik mierniczego, a później jako technik mierniczy. W latach 1955-1960 był ratownikiem górniczym.

W latach 1960-1965 studiował na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. Studia zakończył tytułem zawodowym magistra inżyniera geodety górniczego.

Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę w AGH. W latach 1965-1974 był asystentem i starszym asystentem w Katedrze Geodezji Górniczej Wydziału Geodezji Górniczej. od 1968 sprawdzić przynależność w Instytucie ??????

W 1974 roku na podstawie pracy "Określenie zmienności współczynnika czasu dla opisu kształtowania się niecek obniżeniowych w górotworze nad eksploatowanym pokładem", napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka uzyskał stopień doktora.

W latach 1974-1987 był adiunktem w Zakładzie Badań Deformacji Górotworu Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej WGG.

W 1987 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego i w latach 1987-1991 był docentem. Od 1991 roku był profesorem nadzwyczajnym w Zakładzie Geodezji Górniczej i kierownikiem Zakładu......


W 1974 roku uzyskał stopień doktora w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, a w 1987 roku stopień doktora habilitowanego. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora.

Kierownik Zakładu Geodezji Górniczej 1989-



Przebieg pracy zawodowej na AGH: zastępca dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej na Wydziale Geodezji Górniczej 1985–1990, kierownik Zakładu Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska od 1989 roku.

Członek Komitetu Geodezji PAN 1993–1995 (Sekcji Geodezji Przemysłowej 1991–); Komitetu Górnictwa PAN 1993–1995; Międzynarodowego Towarzystwa Miernictwa Górniczego (ISM) (członek Prezydium i przewodniczący IV Komisji 1982–1994, członek III Komisji 1995–); New York Academy of Sciences 1998–; Komisji Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach 1996–.

Badania: problematyka wpływów eksploatacji górniczej na powierzchnię i górotwór; technologia pomiarów i obliczeń w geodezji górniczej; systemy informatyczne dla górnictwa; likwidacja kopalń; składowanie odpadów i magazynowanie surowców w wyrobiskach górniczych.

Autor wielu prac oryginalnych. Autor monografii, patentów, wielu ekspertyz i wdrożonych pomysłów racjonalizatorskich. Promotor prac doktorskich. Odznaczenia i nagrody

Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (zespołowo II stopnia) 1979, (zespołowo III stopnia) 1981, 1984, 1988, (indywidualnie III stopnia) 1989; Srebrny Krzyż Zasługi 1978, Złoty Krzyż Zasługi 1983; Złota Odznaka „Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej” 1993, Srebrna odznaka „Za zasługi dla górnictwa RP” 1996; Medal KEN 1998. Źródło

   Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 486, portr.


Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (zespołowo II stopnia) 1979, (zespołowo III stopnia) 1981, 1984, 1988, (indywidualnie III stopnia) 1989, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka „Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej”, Srebrna odznaka „Za zasługi dla górnictwa RP”, Medal Komisji Edukacji Narodowej


Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne


stan na dzień 19.06.2020