Ryszard Henryk Uberman: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Uberman | |family-name=Uberman | ||
|given-name=Ryszard Henryk | |given-name=Ryszard Henryk | ||
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, górnictwo odkrywkowe, projektowanie kopalń | |||
|function=Dyrektor Instytutu Górnictwa Odkrywkowego AGH w latach 1980–1992 | |function=Dyrektor Instytutu Górnictwa Odkrywkowego AGH w latach 1980–1992 | ||
}} | }} | ||
'''Ryszard Henryk Uberman''' (1937-) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | '''Ryszard Henryk Uberman''' (1937-) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | ||
Dyscyplina/specjalności: | Dyscyplina/specjalności:górnictwo i geologia inżynierska, górnictwo odkrywkowe, projektowanie kopalń | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
| Linia 12: | Linia 13: | ||
Urodził się 27 maja 1937 roku w Łańcucie. | Urodził się 27 maja 1937 roku w Łańcucie. | ||
W 1961 roku studia na Wydziale Górniczym AGH ze specjalnością górnictwo odkrywkowe. | |||
Doktor nauk technicznych — AGH 1967 w zakresie eksploatacji odkrywkowej złóż węgla brunatnego, habilitacja z zakresu planowania i eksploatacji otworowej siarki na Wydziale Górniczym — AGH 1976. Profesor (tytuł) — 1989. | |||
Kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Zgorzelcu 1975–1979, zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego AGH 1977–1979, i jego dyrektor 1980–1992, dyrektor Zakładu Górniczego w Centralnym Laboratorium Techniki Strzelniczej i Materiałów Wybuchowych w Regulicach 1983–1992, członek Rady Naukowej w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Siarkowego „Siarkopol” w Tarnobrzegu od 1981 i jej przewodniczący 1987–2002. | Kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Zgorzelcu 1975–1979, zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego AGH 1977–1979, i jego dyrektor 1980–1992, dyrektor Zakładu Górniczego w Centralnym Laboratorium Techniki Strzelniczej i Materiałów Wybuchowych w Regulicach 1983–1992, członek Rady Naukowej w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Siarkowego „Siarkopol” w Tarnobrzegu od 1981 i jej przewodniczący 1987–2002. | ||
| Linia 43: | Linia 44: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Kto jest kim w inżynierii ekologicznej. S. A-263 | * Kto jest kim w inżynierii ekologicznej. S. A-263??????? | ||
Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2004. S. 104 | Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2004. S. 104??????? | ||
Górnicwo Odkrywkowe 2007 nr 5–6. s. 7–9, portr. | Górnicwo Odkrywkowe 2007 nr 5–6. s. 7–9, portr.????????? | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 381–382 | |||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== | ||
Wersja z 08:24, 23 kwi 2020
| Ryszard Henryk Uberman | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Uberman |
| Imię / imiona | Ryszard Henryk
|
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia inżynierska, górnictwo odkrywkowe, projektowanie kopalń |
| Pełnione funkcje | Dyrektor Instytutu Górnictwa Odkrywkowego AGH w latach 1980–1992
|
Ryszard Henryk Uberman (1937-) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności:górnictwo i geologia inżynierska, górnictwo odkrywkowe, projektowanie kopalń
Nota biograficzna
Urodził się 27 maja 1937 roku w Łańcucie.
W 1961 roku studia na Wydziale Górniczym AGH ze specjalnością górnictwo odkrywkowe.
Doktor nauk technicznych — AGH 1967 w zakresie eksploatacji odkrywkowej złóż węgla brunatnego, habilitacja z zakresu planowania i eksploatacji otworowej siarki na Wydziale Górniczym — AGH 1976. Profesor (tytuł) — 1989.
Kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Zgorzelcu 1975–1979, zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego AGH 1977–1979, i jego dyrektor 1980–1992, dyrektor Zakładu Górniczego w Centralnym Laboratorium Techniki Strzelniczej i Materiałów Wybuchowych w Regulicach 1983–1992, członek Rady Naukowej w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Siarkowego „Siarkopol” w Tarnobrzegu od 1981 i jej przewodniczący 1987–2002.
Rzeczoznawca MOŚZNiL (w ramach uprawnień osoby prawnej Wydziału Górniczego AGH).
Członek Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, Komitetu Górnictwa PAN, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa.
Autor ponad 100 publikacji, w tym monografii, poradnika, podręczników i skryptów akademickich, patentu. Promotor rozpraw doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Generalny Dyrektor Górniczy I st., Nagroda zesp. I st. Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia naukowe, Nagroda zesp. I st. NOT za osiągnięcia w dziedzinie techniki.
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w inżynierii ekologicznej. S. A-263???????
Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2004. S. 104??????? Górnicwo Odkrywkowe 2007 nr 5–6. s. 7–9, portr.?????????
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 381–382
Artykuły
Inne
stan na dzień 23.04.2020