Anton Sroka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 15: Linia 15:
Od 1961 roku uczęszczał do Technikum Geodezyjnego. W latach 1966-1971 studiował na Wydziale Geodezji Górniczej AGH i otrzymał dyplom magistra inżyniera geodety górniczego. Pracę dyplomową z zakresu szkód górniczych napisał pod kierunkiem prof. dr. hab. inż. Tadeusza Kochmańskiego.
Od 1961 roku uczęszczał do Technikum Geodezyjnego. W latach 1966-1971 studiował na Wydziale Geodezji Górniczej AGH i otrzymał dyplom magistra inżyniera geodety górniczego. Pracę dyplomową z zakresu szkód górniczych napisał pod kierunkiem prof. dr. hab. inż. Tadeusza Kochmańskiego.


W 1971 roku został zatrudniony na stanowisku asystenta w Zakładzie ///???? Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej [[Wydział Geodezji Górniczej| Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH. W 1975 roku na podstawie pracy "Wpływ postępu frontu eksploatacji górniczej na kształtowanie się wskaźników deformacji górotworu" napisanej pod kierunkiem prof. Józefa Wędzonego uzyskał stopień doktora. W latach 1975-1980 pracował na stanowisku
W 1971 roku został zatrudniony na stanowisku asystenta w Zakładzie ????????? Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej [[Wydział Geodezji Górniczej| Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH. W 1975 roku na podstawie pracy "Wpływ postępu frontu eksploatacji górniczej na kształtowanie się wskaźników deformacji górotworu" napisanej pod kierunkiem prof. Józefa Wędzonego uzyskał stopień doktora. W latach 1975-1980 pracował na stanowisku
adiunkta.  
adiunkta.  


W 1980 roku opuścił Polskę.


W latach 1982-1984 był asystentem dydaktycznym, a w latach 1984-1990 profesorem Uniwersytetu Technicznego w Clausthal w Niemczech. W latach 1990-1999 pracował w koncernie węglowym Deutsche Steinkohle AG w  Herne, odpowiadając za planowanie wydobycia górniczego w zakresie minimalizacji jego wpływu na powierzchnię i górotwór oraz minimalizacji sejsmiczności indukowanej. Był kierownikiem zespołu badawczego który przeprowadzał badania we wspomnianym zakresie. W 1999 roku został profesorem zwyczajnym w dziedzinie geodezji górniczej i szkód górniczych na Uniwersytecie Technicznym Bergakademie Freiberg. W latach 2003-2013 był dyrektorem Instytutu Geodezji Górniczej i Geodezji w TU Bergakademie Freiberg. W latach 2006-2009 był także dziekanem Wydziału Nauk o Ziemi, Geotechniki i Górnictwa oraz w latach 2005-2012 dyrektorem szkoleniowo-eksperymentalnej kopalni "Reiche Zeche" i "Alte Elisabeth" we Freibergu.


W 1980 roku opuścił Polskę.
W marcu 2000 roku przedstawił na Wydziale Górniczym AGH pracę "Dynamika eksploatacji górniczej z punktu widzenia szkód górniczych" na podstawie której uzyskał stopień doktora habilitowanego w dziedzinie geomechaniki górniczej.  


W latach 1982-1984 był asystentem dydaktycznym, a w latach 1984-1990 profesorem Uniwersytetu Technicznego w Clausthal w Niemczech. W latach 1990-1999 pracował w koncernie węglowym Deutsche Steinkohle AG w  Herne, odpowiadając za planowanie wydobycia górniczego w zakresie minimalizacji jego wpływu na powierzchnię i górotwór oraz minimalizacji sejsmiczności indukowanej. Był kierownikiem zespołu badawczego który przeprowadzał badania we wspomnianym zakresie. W 1999 roku został profesorem zwyczajnym w dziedzinie geodezji górniczej i szkód górniczych na Uniwersytecie Technicznym Bergakademie Freiberg. W latach 2003-2013 był dyrektorem Instytutu Geodezji Górniczej i Geodezji w TU Bergakademie Freiberg. Był także dziekanem Wydziału Nauk o Ziemi, Geotechniki i Górnictwa (2006-2009) oraz dyrektorem szkoleniowo-eksperymentalnej kopalni "Reiche Zeche" i "Alte Elisabeth" we Freibergu (2005-2012).
Od 2008 roku jest zatrudniony jako profesor w Instytucie Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk w Krakowie.  


W marcu 2000 roku przedstawił na Wydziale Górniczym ???? AGH pracę "Dynamika eksploatacji górniczej z punktu widzenia szkód górniczych" na podstawie której uzyskał stopień doktora habilitowanego w dziedzinie geomechaniki górniczej.  
W 2012 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.  


Anton Sroka pracował jako profesor w TU Clausthal (Niemcy) i TU Bergakademie Freiberg (Niemcy) oraz jako ekspert w Deutsche Steinkohle AG (Niemcy).  
W kwietniu 2013 roku przeszedł na emeryturę, obejmując stanowisko profesora honorowego TU Bergakademie Freiberg, pozostając tam wykładowcą, a od połowy 2013 roku jest profesorem zwyczajnym w IMG PAN w Krakowie.


Jest członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Skał (ISRM) i Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Gruntów i Fundamentowania.
Jest członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Skał (ISRM) i Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Gruntów i Fundamentowania.


Na tej samej uczelni w 1975 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 2000 r. stopień doktora habilitowanego w dziedzinie geomechaniki górniczej. W latach 1971-1980 był asystentem, starszym asystentem i adiunktem na Wydziale Geodezji AGH.
Jest autorem i współautorem ponad 200 publikacji z zakresu geodezji górniczej, geotechniki i geofizyki górniczej, a także metod obliczeniowych, kilkudziesięciu tematów naukowych i badawczych oraz wielu projektów i wdrożeń dla górnictwa.  
 


 
Promotor 20 zrealizowanych prac doktorskich i recenzentem ponad 20 prac doktorskich oraz recenzentem wielu postępowań habilitacyjnych i profesorskich.
W 1980 r. opuścił Polskę. W latach 1982-1984 był asystentem dydaktycznym, a w latach 1984-1990 profesorem Uniwersytetu Technicznego w Clausthal/Dolnej Saksonii. W latach 1990-1999 pracował w koncernie węglowym Deutsche Steinkohle AG, odpowiadając za planowanie wydobycia górniczego w zakresie minimalizacji jego wpływu na powierzchnię i górotwór oraz minimalizacji sejsmiczności indukowanej. Był kierownikiem zespołu badawczego który przeprowadzał badania we wspomnianym zakresie. W 1999 roku został profesorem zwyczajnym w dziedzinie geodezji górniczej i szkód górniczych na Uniwersytecie Technicznym Bergakademie Freiberg/Saksonia. W latach 2003-2013 był dyrektorem Instytutu Geodezji Górniczej i Geodezji w TU Bergakademie Freiberg. Był także dziekanem Wydziału Nauk o Ziemi, Geotechniki i Górnictwa (2006-2009) oraz dyrektorem szkoleniowo-eksperymentalnej kopalni "Reiche Zeche" i "Alte Elisabeth" we Freibergu (2005-2012). Od 2008 roku jest zatrudniony jako profesor w Instytucie Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. W 2012 r. uzyskał tytuł profesora nauk technicznych od Prezydenta Komorowskiego. W kwietniu 2013 r. przeszedł na emeryturę, obejmując stanowisko profesora honorowego TU Bergakademie Freiberg, pozostając tam wykładowcą, a od połowy 2013 r. jest profesorem zwyczajnym w IMG PAN w Krakowie.
 
Profesor Sroka jest autorem i współautorem ponad 200 publikacji z zakresu geodezji górniczej, geotechniki i geofizyki górniczej, a także metod obliczeniowych, kilkudziesięciu tematów naukowych i badawczych oraz wielu projektów i wdrożeń dla górnictwa. Był promotorem 20 zrealizowanych prac doktorskich i recenzentem ponad 20 prac doktorskich oraz recenzentem wielu postępowań habilitacyjnych i profesorskich.


Jest organizatorem lub współorganizatorem sesji naukowych w TU Bergakademie Freiberg, takich jak Geokinematischer Tag i Altbergbau-Kolloquium (problemy starego górnictwa) oraz pomysłodawcą międzynarodowej konferencji im. Stanisława Knothego.
Jest organizatorem lub współorganizatorem sesji naukowych w TU Bergakademie Freiberg, takich jak Geokinematischer Tag i Altbergbau-Kolloquium (problemy starego górnictwa) oraz pomysłodawcą międzynarodowej konferencji im. Stanisława Knothego.


Tematyka realizowanych przez niego prac naukowo-badawczych i ekspertyz dla górnictwa krajowego i światowego lub urzędów państwowych wielu krajów dotyczy głównie obliczania deformacji terenu i skał oraz ich wpływu na powierzchnię obiektów w przypadku np.:
Tematyka realizowanych przez niego prac naukowo-badawczych i ekspertyz dla górnictwa krajowego i światowego lub urzędów państwowych wielu krajów dotyczy głównie obliczania deformacji terenu i skał oraz ich wpływu na powierzchnię obiektów w przypadku np.: eksploatacji złóż węgla, soli oraz rud żelaza i miedzi, eksploatacji złóż fluidalnych (ropy naftowej, gazu i siarki), drążenia tuneli, powstawania kawern, służących do magazynowania płynnych i gazowych zasobów energii, głębokich regionów geotermalnych, oraz podniesienia powierzchni terenu podczas likwidacji kopalń (poprzez zawadnianie).
 
    eksploatacji złóż węgla, soli oraz rud żelaza i miedzi,
    eksploatacji złóż fluidalnych (ropy naftowej, gazu i siarki),
    drążenia tuneli,
    powstawania kawern, służących do magazynowania płynnych i gazowych zasobów energii,
    głębokich regionów geotermalnych, oraz
    podniesienia powierzchni terenu podczas likwidacji kopalń (poprzez zawadnianie).
 


Aktywnie pracuje na rzecz współpracy pomiędzy polskimi i niemieckim pracownikami naukowymi oraz specjalistami z przemysłu.




Linia 64: Linia 55:
==== Książki ====
==== Książki ====


*   Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 68, [foto]
* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 69, [foto]
    [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1973/74]. Kraków 19???, s. ????
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1971/72]. Kraków 19???, s. ????
    Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 51
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 333, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====

Wersja z 10:36, 4 maj 2020

Anton Sroka
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Sroka
Imię / imiona Anton







Prof. dr hab. inż. Anton (Antoni) Sroka (1948-)

biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 6 stycznia 1948 roku w Katowicach.

Od 1961 roku uczęszczał do Technikum Geodezyjnego. W latach 1966-1971 studiował na Wydziale Geodezji Górniczej AGH i otrzymał dyplom magistra inżyniera geodety górniczego. Pracę dyplomową z zakresu szkód górniczych napisał pod kierunkiem prof. dr. hab. inż. Tadeusza Kochmańskiego.

W 1971 roku został zatrudniony na stanowisku asystenta w Zakładzie ????????? Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej Wydziału Geodezji Górniczej AGH. W 1975 roku na podstawie pracy "Wpływ postępu frontu eksploatacji górniczej na kształtowanie się wskaźników deformacji górotworu" napisanej pod kierunkiem prof. Józefa Wędzonego uzyskał stopień doktora. W latach 1975-1980 pracował na stanowisku adiunkta.

W 1980 roku opuścił Polskę.

W latach 1982-1984 był asystentem dydaktycznym, a w latach 1984-1990 profesorem Uniwersytetu Technicznego w Clausthal w Niemczech. W latach 1990-1999 pracował w koncernie węglowym Deutsche Steinkohle AG w Herne, odpowiadając za planowanie wydobycia górniczego w zakresie minimalizacji jego wpływu na powierzchnię i górotwór oraz minimalizacji sejsmiczności indukowanej. Był kierownikiem zespołu badawczego który przeprowadzał badania we wspomnianym zakresie. W 1999 roku został profesorem zwyczajnym w dziedzinie geodezji górniczej i szkód górniczych na Uniwersytecie Technicznym Bergakademie Freiberg. W latach 2003-2013 był dyrektorem Instytutu Geodezji Górniczej i Geodezji w TU Bergakademie Freiberg. W latach 2006-2009 był także dziekanem Wydziału Nauk o Ziemi, Geotechniki i Górnictwa oraz w latach 2005-2012 dyrektorem szkoleniowo-eksperymentalnej kopalni "Reiche Zeche" i "Alte Elisabeth" we Freibergu.

W marcu 2000 roku przedstawił na Wydziale Górniczym AGH pracę "Dynamika eksploatacji górniczej z punktu widzenia szkód górniczych" na podstawie której uzyskał stopień doktora habilitowanego w dziedzinie geomechaniki górniczej.

Od 2008 roku jest zatrudniony jako profesor w Instytucie Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk w Krakowie.

W 2012 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.

W kwietniu 2013 roku przeszedł na emeryturę, obejmując stanowisko profesora honorowego TU Bergakademie Freiberg, pozostając tam wykładowcą, a od połowy 2013 roku jest profesorem zwyczajnym w IMG PAN w Krakowie.

Jest członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Skał (ISRM) i Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Gruntów i Fundamentowania.

Jest autorem i współautorem ponad 200 publikacji z zakresu geodezji górniczej, geotechniki i geofizyki górniczej, a także metod obliczeniowych, kilkudziesięciu tematów naukowych i badawczych oraz wielu projektów i wdrożeń dla górnictwa.

Promotor 20 zrealizowanych prac doktorskich i recenzentem ponad 20 prac doktorskich oraz recenzentem wielu postępowań habilitacyjnych i profesorskich.

Jest organizatorem lub współorganizatorem sesji naukowych w TU Bergakademie Freiberg, takich jak Geokinematischer Tag i Altbergbau-Kolloquium (problemy starego górnictwa) oraz pomysłodawcą międzynarodowej konferencji im. Stanisława Knothego.

Tematyka realizowanych przez niego prac naukowo-badawczych i ekspertyz dla górnictwa krajowego i światowego lub urzędów państwowych wielu krajów dotyczy głównie obliczania deformacji terenu i skał oraz ich wpływu na powierzchnię obiektów w przypadku np.: eksploatacji złóż węgla, soli oraz rud żelaza i miedzi, eksploatacji złóż fluidalnych (ropy naftowej, gazu i siarki), drążenia tuneli, powstawania kawern, służących do magazynowania płynnych i gazowych zasobów energii, głębokich regionów geotermalnych, oraz podniesienia powierzchni terenu podczas likwidacji kopalń (poprzez zawadnianie).

Aktywnie pracuje na rzecz współpracy pomiędzy polskimi i niemieckim pracownikami naukowymi oraz specjalistami z przemysłu.




Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 69, [foto]
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1971/72]. Kraków 19???, s. ????
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 333, [foto]

Artykuły

Inne


stan na dzień 4.05.2020