Krystyna Tryuk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 77: Linia 77:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 74, [foto]
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1951/22]. Kraków 19???, s. ????
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 377-378, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====

Wersja z 10:28, 5 maj 2020

Krystyna Tryuk
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Tryuk
Imię / imiona Krystyna







FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geodezji Górniczej19531957

Krystyna Tryuk biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Minęło kilka lat od chwili, gdy odeszła od nas na zawsze Pani Profesor Krystyna Tryuk – wieloletni wykładowca geometrii w Akademii Pedagogicznej w Krakowie.
     Nauczała studentów wszystkich geometrii, jakie istnieją – od analitycznej, poprzez wykreślną, nieeuklidesowe a na różniczkowej kończąc.
 Była wspaniałym nauczycielem, zawsze spokojna, zrównoważona i wymagająca. Świetnie prowadziła wykłady.Nie korzystała nigdy z żadnych notatek, prowadząc tok rozumowania w sposób uporządkowany, logiczny i przejrzysty.
    Dla mnie i moich kolegów była wzorem wykładowcy i pedagoga.


Może dlatego, że była niezwykle skromną i uczciwą osobą, nigdy nie uzyskała tytułu profesora, pozostając do końca swej pracy docentem. Wielu z promowanych przez Nią magistrów uzyskało później stopień doktora, lub tytuł profesora.

Zmarła 8 października 2002 roku.

Tak się składa, że byłem również w grupie magistrów matematyki promowanych przez Panią Prof. Krystynę Tryuk w 1973 r w Akademii Pedagogicznej (wówczas jeszcze Wyższej Szkoły Pedagogicznej) w Krakowie.

Dziś chciałbym wyrazić uczucie szacunku i pamięci przypominając Jej sylwetkę wszystkim tym, którzy Ją znali, a teraz pamiętają i cenią.


Oto, co o Pani Profesor Tryuk pisze dr Ewa Lubaś – Jej współpracownik i kontynuator

Jej geometrycznych idei:

Dr Krystyna Tryuk urodziła się 19 marca 1919 roku w okolicy Pabianic. Studia matematyczne ukończyła w 1945 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim pisząc pracę magisterską z zakresu geometrii u profesora Stanisława Gołąba. Tytuł doktora filozofii matematyki uzyskała w 1952 r., kandydata nauk matematycznych w 1956 r, a w 1960 roku uzyskała tytuł docenta w Akademii Górniczo Hutniczej.

Pracowała w latach 1938-1939 w VII Gimazjum w Krakowie, w 1939 – 1940 w Gimnazjum im. Królowej Jadwigi w Pabianicach a w latach 1947 – 1950 w Gimnazjum im. Królowej Wandy w Krakowie.

Od 1951 do 1961 związana była z Akademią Górniczo - Hutniczą pracując równocześnie w Wyższej Szkole Pedagogicznej na stanowisku wykładowcy kontraktowego, by wreszcie od 1961 r. poświęcić się całkowicie wykładom na tej uczelni.

Gdy odeszła 30 września 1992 roku na emeryturę, nie przeszkodziło Jej to utrzymywać dalsze kontakty z uczelnią do 1992 roku.


Prof. dr Krystyna Tryuk specjalizowała się w dziedzinie geometrii różniczkowej i z tej dyscypliny prowadziła wykłady monograficzne i seminaria magisterskie. Wypromowała ok. 150 magistrów matematyki, była uczestnikiem licznych konferencji naukowych, organizowanych przez Instytut Matematyki Polskiej Akademii Umiejętności. Uczestniczyła również w Międzynarodowym Kongresie Matematycznym w Sztokholmie w 1962 roku.



Za swą działalność naukowo – dydaktyczną i wychowawczą odznaczona została

Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski i otrzymała liczne nagrody rektorskie.

Krystyna Tryuk była wzorem pracowitości, systematyczności, staranności i dokładności, uczciwości i sprawiedliwości. Troszczyła się o rozwój naukowy młodej kadry i młodzieży, jej przygotowanie do późniejszej pracy dydaktycznej oraz wychowawczej. Rozumiała ich problemy osobiste i pomagała je rozwiązywać. Była wymagająca ale i wyrozumiała. W Jej osobie Instytut Matematyki Akademii Pedagogicznej w Krakowie utracił wspaniałego nauczyciela, wychowawcę, przyjaciela i człowieka wielkiego serca.


Dla nas, uczestników seminarium magisterskiego nazywana Babcią, była niezwykłą osobą. Zawsze spokojna, stanowcza, krytyczna, ale wybaczająca błędy. Zmuszała nas swoją pracowitością i zaangażowaniem do tego samego. Wystarczyło, że popatrzyła na nas swoimi wielkimi, głębokimi niebieskimi oczyma nieco zdziwiona, ale nie zdenerwowana, a już rozumieliśmy, że coś jest nie tak.

Pamiętam, gdy w trakcie pisania pracy dyplomowej konsultowaliśmy się z Nią w jej mieszkaniu, opowiadała o podróżach do Mongolii i innych dalekich krajów Wschodu, które Ją niezwykle interesowały. W przypadku trudności z odnalezieniem literatury (czasem była ona tylko po włosku) pożyczała nam książki ze Swojego księgozbioru.

Była wymagająca, a my nie śmieliśmy cokolwiek „zawalić”, więc wszystko było w swoim czasie. Cała nasza grupa obroniła się w ciągu kilku czerwcowych dni w pełnym komplecie.

W naszych oczach na zawsze pozostanie w pamięci jako wspaniały wykładowca, erudyta wiedzy geometrycznej wysokiej klasy i prawdziwy pedagog, który nauczył nas rozumieć, nauczać i lubić geometrię.



Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 74, [foto]
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1951/22]. Kraków 19???, s. ????
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 377-378, [foto]

Artykuły

Inne


stan na dzień 5.05.2020