Jan Józef Mieczysław Sentek

Jan Józef Mieczysław Sentek
Nazwisko	Sentek
Imię / imiona	Jan
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	1917
Data śmierci	2005
Dyscyplina/specjalności	maszyny przepływowe i energetyczne, energetyka cieplna, matematyka
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Przepływowych w latach 1961–1988
Odznaczenia i nagrody	Nagrody resortowe II stopnia (1973, 1979) i I stopnia (1982, 1987). Za udział w kampanii wrześniowej odznaczony Odznaką Grunwaldzką (1971), Medalem Zwycięstwa i Wolności (1972), Medalem „Za Udział w Wojnie Obronnej 1939” (1986). Za pracę naukową i dydaktyczną w okresie powojennym otrzymał Krzyż Kawalerski OOP (1973), Odznakę Honorową „Za zasługi dla Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH” (1977) i Złotą Odznakę Miasta Krakowa (1986), statuetka od Rektora „Za zasługi dla AGH” (2004).

Prof. zw. dr hab. inż. Jan Józef Mieczysław Sentek (1917–2005)

Specjalność: maszyny przepływowe i energetyczne, energetyka cieplna, matematyka

Urodził się w Olkuszu 1 stycznia 1917 roku. Zmarł 10 sierpnia 2005 roku. Studiował na Politechnice Lwowskiej, Politechnice Śląskiej (Wydział Mechaniczny) 1945 i Uniwersytecie Jagiellońskim (matematyka) 1952; doktorat 1959 (AGH), habilitacja 1962 (Politechnika Śląska), profesor (tytuł) 1969, prof. zwyczajny (tytuł) 1979.

Przebieg pracy zawodowej: AGH: starszy asystent, adiunkt 1950–1953, zastępca profesora 1953–1962, docent 1962–1969, profesor 1969–1988, kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Przepływowych 1961–1988, kierownik Zawodowego i Magisterskiego Studium Wieczorowego przy Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych 1964–1969, przewodniczący Komisji Egzaminu Dyplomowego dla Zawodowego i Magisterskiego Studium Wieczorowego Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych 1965–1969, współpracownik Instytutu Maszyn Przepływowych od 1981 r. Wykładowowca Wyższej Szkoły Technicznej w Düsseldorfie w 1983 i 1985 roku.

Członek Komisji Mechaniki Stosowanej, Oddział PAN w Krakowie 1968–1998, Rady Naukowej Zakładów Konstrukcyjno-Mechanizacyjnych Przemysłu Węglowego 1973–1976, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.

Badania: podobieństwo sprężania gazów o różnych wykładnikach isentropy w sprężarkach promieniowych; opracowanie metody obliczania powietrznika zabezpieczającego sieć wodną przed uderzeniem hydraulicznym; matematyczne ujęcie wpływu geometrycznych parametrów promieniowych wentylatorów na poziom wytwarzanego hałasu; konstrukcja tłumika hałasu, powstającego przy odprowadzaniu pary lub gazu pod wysokim ciśnieniem do atmosfery oraz opracowanie metody jego obliczania; dobór ilości stopni sprężarki promieniowej w zależności od stosunku sprężania i wyróżnika szybkobieżności; wyprowadzenie bezwymiarowej liczby wirnika oraz podanie jej zastosowania w promieniowych sprężarkach: w badanich modelowych, w projektowaniu, w przeliczaniu chrakterystyk na inny rodzaj gazu i inną liczbę Macha oraz w ustalaniu kinematycznego podobieństwa procesu sprężania gazu o różnych wykładnikach izentropy; wyprowadzenie liczby kierownicy obok liczby wirnika i ujęcie za pomocą tych dwóch liczb bezwymiarowych podstawowych wzorów z teorii promieniowych i osiowych maszyn przepływowych; klasyfikacja promieniowych maszyn przepływowych na podstawie liczby wirnika; ustalenie obszaru maksymalnej sprawności dla osiowych i promieniowych wentylatorów w zależności od liczby wirnika i wyróżnika szybkobieżności; opracowanie metody obliczania geometrycznych parametrów promieniowych wentylatorów; ustalenie zależności hałasu generowanego przez wentylatory od liczby Reynoldsa.

Działalność pozanaukowa: Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu 1937–1938; trzykrotny udział w zawodach hippicznych w CWK w Grudziądzu w 1938 roku i zdobycie II dwa razy I miejsca; konsultant Huty im. T. Sendzimira 1955–1989.

Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku, więzień w obozach w Prenzlau, Neubrandenburg, Grossborn 1939–1940, przymusowe roboty na terenie Niemiec 1940–1942; więzienie przy ul. Montelupich w Krakowie 1942.

Autor 120 prac, w tym 23 zagraniczne i 2 książki (współautor) z dziedziny maszyn i urządzeń przepływowych oraz energetyki cieplnej, referaty na wielu międzynarodowych konferencjach. Autor 70 ekspertyz dla przemysłu. Promotor 13 prac doktorskich.

Źródło:

• Kto jest kim w Polsce. S. 637
• Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003 nr 118/119. s. 14–15, portr.
• Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 890
• Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 64–65
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 317
• Dziennik Polski 2005 nr 191 (17 VIII 2005). s. 12 [nekrologi]