Andrzej Tomasz Paulo: Różnice pomiędzy wersjami

Andrzej Tomasz Paulo
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Paulo
Imię / imiona	Andrzej Tomasz
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	20 maja 1937
Miejsce urodzenia	Pionki ;
Dyscyplina/specjalności	górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ; ;

Wersja z 09:53, 12 paź 2020

Prof. dr hab. inż. Andrzej Tomasz Paulo (1937-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi

Nota biograficzna

Urodził się 20 maja 1937 roku w Pionkach koło Radomia.

W 1960 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera. Następnie rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Krakowie.

W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich" uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórca i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż oraz studium podyplomowego AGH „Ochrona Środowiska Przyrodniczego i Zasobów Mineralnych”.

W przeszłości wiceprzewodniczący Komisji Zasobów Kopalin, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz członek Rady Geologicznej przy Ministrze Środowiska.

Organizator kilku konferencji sozologicznych oraz kierownik Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru.

Doświadczenie zawodowe zdobywał prowadząc poszukiwania geologiczne i badania złóż w Polsce, Mongolii, Algierii, byłej Jugosławii, Ekwadorze, Antarktyce, a także wizytując kopalnie w większości krajów europejskich, Turcji, Peru, Chile i na Alasce. Biegły w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. Wykładał w ośrodkach akademickich ZSRR, Ekwadoru, Chile, Hiszpanii.

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 198
[Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 47

Artykuły

Matyszkiewicz J.: Jubileusz Profesora Andrzeja Paulo. Biuletyn AGH 2008, nr 5, s. 5-6, [foto]

Inne

stan na dzień 12.10.2020

@@ Linia 18: / Linia 18: @@
 W 1960 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera. Następnie rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Krakowie.
-W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich"  uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórca i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż.
+W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich"  uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórca i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż oraz studium podyplomowego AGH „Ochrona Środowiska Przyrodniczego i Zasobów Mineralnych”.
+W przeszłości wiceprzewodniczący Komisji Zasobów Kopalin, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz członek Rady Geologicznej przy Ministrze Środowiska.
+Organizator kilku konferencji sozologicznych oraz kierownik Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru.
+Doświadczenie zawodowe zdobywał prowadząc poszukiwania geologiczne i badania złóż w Polsce, Mongolii, Algierii, byłej Jugosławii, Ekwadorze, Antarktyce, a także wizytując kopalnie w większości krajów europejskich, Turcji, Peru, Chile i na Alasce. Biegły w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. Wykładał w ośrodkach akademickich ZSRR, Ekwadoru, Chile, Hiszpanii.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====