Kazimierz Szawłowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Kazimierz Szawłowski | image = szawlowskik.jpg | family-name = Szawłowski | given-name = Kazimierz | additional-name = | honori...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1898
| birth_date = 1898–1969
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1969
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda I stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki, za autorstwo wyróżniających się książek, za prace habilitacyjne i doktorskie.
| awards = Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda I stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki, za autorstwo wyróżniających się książek, za prace habilitacyjne i doktorskie.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. mgr. inż. '''Kazimierz Szawłowski''' (1898-1969)
Prof. zw. mgr. inż. '''Kazimierz Szawłowski''' (1898–1969)


Specjalność: wysokoprężne silniki spalinowe
Specjalność: wysokoprężne silniki spalinowe


Urodził się w 14 stycznia 1898 roku w Rostowie nad Donem, zmarł 15 marca 1969 roku w Krakowie i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki w Wiedniu i Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Studia kontynuował na Politechnice Lwowskiej, gdzie w 1921 r. uzyskał stopień inżyniera mechanika.
Urodził się w 14 stycznia 1898 roku w Rostowie nad Donem, zmarł 15 marca 1969 roku w Krakowie i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki w Wiedniu i Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Studia kontynuował na Politechnice Lwowskiej, gdzie w 1921 r. uzyskał stopień inżyniera mechanika.


Pracował we Lwowie i w Poznaniu. Od 1945 r. mieszkał w Krakowie. Kiedy w 1946 r. powstał Wydział Elektromechaniczny na Akademii Górniczej objął tam kierownictwo Zakładu Silników Cieplnych. W 1948 r. otrzymał na AG veniam legendi, a parę miesięcy później nominację na docenta. W tym samym roku został też powołany na Politechnikę Wrocławską.
Pracował we Lwowie i w Poznaniu. Od 1945 r. mieszkał w Krakowie. Kiedy w 1946 r. powstał Wydział Elektromechaniczny na Akademii Górniczej objął tam kierownictwo Zakładu Silników Cieplnych. W 1948 r. otrzymał na AG veniam legendi, a parę miesięcy później nominację na docenta. W tym samym roku został też powołany na Politechnikę Wrocławską.


Pracując na Politechnice Śląskiej prowadził wykłady w AGH. W l. 1952-53 był dziekanem Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. W 1953 r. objął kierownictwo Katedry Maszynoznawstwa.
Pracując na Politechnice Śląskiej prowadził wykłady w AGH. W latach 1952–53 był dziekanem Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. W 1953 r. objął kierownictwo Katedry Maszynoznawstwa.


W l. 1959-68 sprawował funkcje kierownika Zakładu Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH. W 1968 r. przeszedł na emeryturę.
W latach 1959–68 sprawował funkcje kierownika Zakładu Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH. W 1968 r. przeszedł na emeryturę.


Opublikował 8 książek i podręczników oraz wiele artykułów.
Opublikował 8 książek i podręczników oraz wiele artykułów.


Źródło:
Źródło:
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. s. 165-167
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. s. 165–167
* Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 240, portr.
* Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 240, portr.
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 350-351
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 350–351
* Polski słownik biograficzny. T. 47/2 z. 193 : Szatsznajder Leon - Szczepański Czesław. Warszawa - Kraków 2010. S. 170-171
* Polski słownik biograficzny. T. 47/2 z. 193 : Szatsznajder Leon Szczepański Czesław. Warszawa Kraków 2010. S. 170–171




{{DEFAULTSORT:Szawłowski, Kazimierz }}
{{DEFAULTSORT:Szawłowski, Kazimierz }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:20, 16 gru 2013

Kazimierz Szawłowski
Nazwisko Szawłowski
Imię / imiona Kazimierz
Tytuły / stanowiska Prof. zw. mgr. inż.
Data urodzenia 1898–1969


Dyscyplina/specjalności wysokoprężne silniki spalinowe



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda I stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki, za autorstwo wyróżniających się książek, za prace habilitacyjne i doktorskie.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Elektromechaniczny19511952
DziekanWydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa19521953

Prof. zw. mgr. inż. Kazimierz Szawłowski (1898–1969)

Specjalność: wysokoprężne silniki spalinowe

Urodził się w 14 stycznia 1898 roku w Rostowie nad Donem, zmarł 15 marca 1969 roku w Krakowie i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki w Wiedniu i Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Studia kontynuował na Politechnice Lwowskiej, gdzie w 1921 r. uzyskał stopień inżyniera mechanika.

Pracował we Lwowie i w Poznaniu. Od 1945 r. mieszkał w Krakowie. Kiedy w 1946 r. powstał Wydział Elektromechaniczny na Akademii Górniczej objął tam kierownictwo Zakładu Silników Cieplnych. W 1948 r. otrzymał na AG veniam legendi, a parę miesięcy później nominację na docenta. W tym samym roku został też powołany na Politechnikę Wrocławską.

Pracując na Politechnice Śląskiej prowadził wykłady w AGH. W latach 1952–53 był dziekanem Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. W 1953 r. objął kierownictwo Katedry Maszynoznawstwa.

W latach 1959–68 sprawował funkcje kierownika Zakładu Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH. W 1968 r. przeszedł na emeryturę.

Opublikował 8 książek i podręczników oraz wiele artykułów.

Źródło:

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. s. 165–167
  • Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 240, portr.
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 350–351
  • Polski słownik biograficzny. T. 47/2 z. 193 : Szatsznajder Leon — Szczepański Czesław. Warszawa — Kraków 2010. S. 170–171