Wojciech Mitkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Wojciech Mitkowski
Nazwisko	Mitkowski
Imię / imiona	Wojciech
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	5 października 1946
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	automatyka, robotyka, teorii sterowania, systemy dynamiczne, teoria obwodów elektrycznych
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki (1990-1993, 1993-1996)
Wydział	Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej ;
Odznaczenia i nagrody	Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 12:21, 13 cze 2021

Prof. dr hab. inż. Wojciech Mitkowski (1946-)

Dyscyplina/specjalności: automatyka, robotyka, teorii sterowania, systemy dynamiczne, teoria obwodów elektrycznych

Nota biograficzna

Urodził się 5 października 1946 roku w Krakowie.

W latach 1964-1970 roku studiował na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. Studia ukończył w 1970 roku uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryka z zakresu automatyki i telemechaniki. Bezpośrednio po ukończeniu studiów został słuchaczem Wydziałowego Studium doktoranckiego AGH.

Pracę zawodową rozpoczął dnia 1 października 1973 roku w Zakładzie Cybernetyki i Teorii Sterowania Instytutu Automatyki Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.

Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskał 24 stycznia 1974 roku na podstawie rozprawy doktorskiej „Sterowanie obiektów o parametrach rozłożonych w oparciu o aproksymację modelem dyskretnym”. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie automatyki uzyskał 8 listopada 1984 roku na podstawie rozprawy „Stabilizacja systemów liniowych stacjonarnych”. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał 20 marca 1992 roku.

Główne kierunki Jego badań skupiają się wokół zagadnień związanych ze sterowaniem systemów dynamicznych. Wiele miejsca w dorobku naukowym zajmują opracowania dotyczące sterowania procesami przemysłowymi, przemian fazowych, optymalizacji kształtu, procesu konwertorowego czy dotyczących grzania slabów. Znaczący wpływ na kierunek Jego zainteresowań związany z zastosowaniami matematyki wywarła współpraca, w trakcie studiów doktoranckich, z wybitnym matematykiem prof. Andrzejem Turowiczem. W jej wyniku powstał skrypt „Teoria macierzy”, sześciokrotnie wznawiany.

Autor i współautor kilkunastu książek i ponad 220 artykułów oraz komunikatów naukowych zamieszczanych również w czasopismach zagranicznych oraz około 30 opracowań niepublikowanych, dotyczących badań i dydaktyki.

Uczestniczył w realizacji wielu grantów KBN, w tym 4 jako kierownik.

Promotor kilku rozpraw doktorskich, jest promotorem 2 wszczętych przewodów doktorskich. Był recenzentem ponad 30 rozpraw doktorskich, recenzentem ponad 20 rozpraw habilitacyjnych, brał udział w kilkunastu postępowaniach o nadanie tytułu naukowego profesora. Recenzował również dorobek dotyczący wniosku o stanowisko profesora zwyczajnego(3 razy) i o stanowisko profesora nadzwyczajnego (4 razy). Promotor 25 prac dyplomowych.

Był opiekunem Koła Naukowego Elektroników i Automatyków AGH.

Opracował recenzje wydawnicze ponad 10 prac habilitacyjnych oraz wielu prac zgłoszonych do publikacji w wydawnictwach uczelnianych oraz czasopismach krajowych i międzynarodowych.

Uczestniczył w licznych konferencjach, podczas których wygłaszał referaty.

Jest współautorem 17 prac naukowo-badawczych zastosowanych w praktyce. Od 1997 roku redaktor półrocznika "Automatyka".

Członek wielu organizacji i stowarzyszeń, m.in.: Senatu AGH, Wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego w kadencji 2003-2005 i 2006-2009. Od 2002 członek Rady Naukowej Instytutu Badań Systemowych PAN w Warszawie. Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Prezes Oddziału Krakowskiego PTM na kadencję 2005-2007, 2008-2010, członek Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.

W 2010 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Lubelskiej. W 2020 roku otrzymał nagrodę im. prof. Antoniego Hoborskiego w kategorii matematyka.

Odznaczenia i nagrody

Medal Komisji Edukacji Narodowej (1998), Medal im. prof. Mieczysława Pożaryskiego nadany przez Zarząd Główny Stowarzyszenia Elektryków Polskich (2002), Medal pamiątkowy im. St. Bielińskiego nadany przez Zarząd Oddziału Krakowskiego SEP (1992),Medal pamiątkowy z okazji 50-lecia Wyższego Szkolnictwa Marynarki Wojennej (2005), Medal 60-lecia Politechniki Białostockiej (2009), Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/mitkowski-wojciech-01086

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion Elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 131
Mitkowski W.: Kronika Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Kraków 2002, s. 65-70, [foto]
[Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 89
Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 84, [foto]
Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 85-86, [foto]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s.236, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 207, [foto]

Artykuły

Cieśla R.: Doktorat honoris causa Politechniki Lubelskiej dla Profesora Wojciecha Mitkowskiego. Biuletyn AGH 2010. nr 30/31, s. 19-21
Doktorat honoris causa Politechniki Lubelskiej dla Profesora Wojciecha Mitkowskiego - 13 maja 2010. Biuletyn AGH 2010. nr 30/31, s. 18, [foto]
Mitkowski W.: Matematyka to bardzo abstrakcyjny wytwór umysłu : wywiad z prof. dr. hab. inż. Wojciechem Mitkowskim. Rozm. O. Ślizień. Biuletyn AGH 2020, nr 153-154, s. 9-11, [foto]
Stochel J., Ślizień O.: Nagrody z okazji Święta Nauk Ścisłych w AGH. Biuletyn AGH 2020, nr 153-154, s. 6, [foto]

Inne

Wojciech Mitkowski [online] [przeglądany 14.02.2020]. Dostępny w:https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Mitkowski

stan na dzień 17.01.2020

@@ Linia 10: / Linia 10: @@
 |faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej
 |awards=Medal Komisji Edukacji Narodowej
-}}{{Funkcja
+}}
+{{Funkcja
 |Stanowisko=Dziekan
 |Jednostka=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
 |Rok_od=1990
 |Rok_do=1993
-}}{{Funkcja
+}}
+{{Funkcja
 |Stanowisko=Dziekan
 |Jednostka=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
 |Rok_od=1993
 |Rok_do=1996
-}}{{Funkcja
+}}
+{{Funkcja
 |Stanowisko=Prodziekan
 |Jednostka=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
@@ Linia 33: / Linia 36: @@
 Urodził się 5 października 1946 roku w Krakowie.
-W latach 1964-1970 roku studiował  na Wydziale  Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. Studia ukończył  w 1970  roku  uzyskując  tytuł  magistra inżyniera  elektryka  z  zakresu  automatyki  i telemechaniki.  Bezpośrednio  po  ukończeniu studiów  został  słuchaczem  Wydziałowego  Studium  doktoranckiego  AGH.
+W latach 1964-1970 roku studiował na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. Studia ukończył w 1970 roku uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryka z zakresu automatyki i telemechaniki. Bezpośrednio po ukończeniu studiów został słuchaczem Wydziałowego Studium doktoranckiego AGH.
-Pracę  zawodową  rozpoczął  dnia  1  października  1973  roku   w  Zakładzie  Cybernetyki  i  Teorii  Sterowania  Instytutu Automatyki [[Wydział  Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału  Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]].
+Pracę zawodową rozpoczął dnia 1 października 1973 roku w Zakładzie Cybernetyki i Teorii Sterowania Instytutu Automatyki [[Wydział  Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału  Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]].
-Stopień  naukowy doktora nauk technicznych uzyskał 24 stycznia 1974 roku na podstawie rozprawy doktorskiej  „Sterowanie  obiektów  o  parametrach  rozłożonych  w  oparciu  o  aproksymację  modelem dyskretnym”. Stopień   naukowy   doktora   habilitowanego   nauk   technicznych   w   zakresie automatyki uzyskał 8 listopada 1984 roku na podstawie rozprawy „Stabilizacja systemów liniowych    stacjonarnych”. Tytuł    naukowy    profesora    nauk    technicznych  otrzymał 20 marca 1992 roku.
+Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskał 24 stycznia 1974 roku na podstawie rozprawy doktorskiej „Sterowanie obiektów o parametrach rozłożonych w oparciu o aproksymację modelem dyskretnym”. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk   technicznych w zakresie automatyki uzyskał 8 listopada 1984 roku na podstawie rozprawy „Stabilizacja systemów liniowych  stacjonarnych”. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał 20 marca 1992 roku.
-Główne  kierunki  Jego badań  skupiają  się  wokół  zagadnień związanych   ze   sterowaniem   systemów   dynamicznych.   Wiele miejsca   w  dorobku naukowym  zajmują  opracowania  dotyczące  sterowania  procesami  przemysłowymi,  między innymi    przemian    fazowych,    optymalizacji    kształtu,    procesu    konwertorowego,    czy dotyczących grzania slabów. Znaczący    wpływ na kierunek Jego zainteresowań związany jest z zastosowaniami matematyki    wywarła    współpraca,    w    trakcie    studiów    doktoranckich,    z    wybitnym matematykiem   prof.   Andrzejem   Turowiczem,   w wyniku   której   powstał   skrypt   „Teoria macierzy”, sześciokrotnie wznawiany.
+Główne kierunki Jego badań skupiają  się wokół zagadnień związanych ze sterowaniem   systemów dynamicznych. Wiele miejsca w dorobku naukowym zajmują opracowania dotyczące  sterowania procesami przemysłowymi, przemian fazowych, optymalizacji kształtu, procesu konwertorowego czy dotyczących grzania slabów. Znaczący wpływ na kierunek Jego zainteresowań związany z zastosowaniami matematyki wywarła współpraca, w trakcie studiów doktoranckich, z wybitnym matematykiem prof. Andrzejem Turowiczem. W jej wyniku powstał skrypt „Teoria macierzy”, sześciokrotnie wznawiany.
-Autor i współautor kilkunastu książek i ponad 220 artykułów i komunikatów naukowych zamieszczanych również w czasopismach zagranicznych oraz około 30 opracowań niepublikowanych, dotyczących badań i dydaktyki.
+Autor i współautor kilkunastu książek i ponad 220 artykułów oraz komunikatów naukowych zamieszczanych również w czasopismach zagranicznych oraz około 30 opracowań niepublikowanych, dotyczących badań i dydaktyki.
-Uczestniczył  w  realizacji  wielu  grantów  KBN,  w  tym  4  jako  kierownik.
+Uczestniczył w realizacji wielu grantów KBN, w tym 4 jako kierownik.
-Promotor  kilku  rozpraw  doktorskich  oraz  jest promotorem   w   2   wszczętych   przewodach   doktorskich.   Był   recenzentem   ponad 30   rozpraw doktorskich, recenzentem ponad 20 rozpraw habilitacyjnych oraz w kilkunastu postępowaniach o  nadanie  tytułu  naukowego  profesora.  Recenzował  również  dorobek  dotyczący  wniosku  o  stanowisko  profesora  zwyczajnego  (3  razy)  i  o  stanowisko  profesora  nadzwyczajnego  (4 razy). Promotor  25  prac dyplomowych.
+Promotor  kilku  rozpraw  doktorskich, jest promotorem 2 wszczętych przewodów   doktorskich. Był recenzentem ponad 30 rozpraw doktorskich, recenzentem ponad 20 rozpraw habilitacyjnych, brał udział w kilkunastu postępowaniach o nadanie tytułu naukowego profesora. Recenzował również dorobek dotyczący wniosku o stanowisko profesora zwyczajnego(3 razy) i o stanowisko profesora nadzwyczajnego (4 razy). Promotor 25 prac dyplomowych.
 Był opiekunem Koła Naukowego Elektroników i Automatyków AGH.
-Opracował  recenzje   wydawnicze   ponad 10  prac   habilitacyjnych   oraz   wielu   prac zgłoszonych  do  publikacji  w  wydawnictwach  uczelnianych  oraz  czasopismach  krajowych  i  międzynarodowych,
+Opracował recenzje wydawnicze ponad 10 prac habilitacyjnych oraz wielu prac zgłoszonych  do publikacji w wydawnictwach uczelnianych oraz czasopismach krajowych i międzynarodowych.
 Uczestniczył w licznych konferencjach, podczas których wygłaszał referaty.
-Jest współautorem 17 prac naukowo-badawczych zastosowanych w praktyce. Od  1997 roku redaktor półrocznika AUTOMATYKA.
+Jest współautorem 17 prac naukowo-badawczych zastosowanych w praktyce. Od 1997 roku redaktor półrocznika "Automatyka".
 Członek wielu organizacji i stowarzyszeń, m.in.: Senatu AGH, Wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego w kadencji 2003-2005 i 2006-2009. Od 2002 członek Rady Naukowej Instytutu Badań Systemowych PAN w Warszawie. Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Prezes Oddziału Krakowskiego PTM na kadencję 2005-2007, 2008-2010, członek Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.