Adam Stanisław Jagiełło: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:
|birth_date=23 sierpnia 1946
|birth_date=23 sierpnia 1946
|birth_place=Trzebinia
|birth_place=Trzebinia
|awards=Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Adam Stanisław Jagiełło'''  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Adam Stanisław Jagiełło'''  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Linia 23: Linia 24:
W latach 1977-1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna "Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach",na podstawie której w 1987 roku został doktorem habilitowanym. Za pracę tą otrzymał indywidualną Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia. Następnie został powołany na  stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH.
W latach 1977-1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna "Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach",na podstawie której w 1987 roku został doktorem habilitowanym. Za pracę tą otrzymał indywidualną Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia. Następnie został powołany na  stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH.


W 1991 roku wygrał konkurs na stanowisko profesora nadzwyczajnego w dyscyplinie elektrotechnika na Politechnice , specjalność: maszyny elektryczne i z dniem 1 marca 1992 r. rozpoczął pracę na tym stanowisku, mianowany na okres pięciu lat, a od 1 paĽdziernika 1997 r. na czas nie określony.
W 1991 roku wygrał konkurs na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Krakowskiej w dyscyplinie elektrotechnika. 1 marca 1992 roku rozpoczął pracę na tym stanowisku, mianowany na okres pięciu lat, a od 1 października 1997 roku na czas nie określony.


  Dorobek publikacyjny profesora Adama St. Jagiełły obejmuje 58 pozycji - 10 publikacji zagranicznych i 48 publikacji krajowych, w tym 2 samodzielne książki. Dorobek ten obejmuje dwa zasadnicze nurty jego naukowych dokonań. Pierwszy z nich to przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu i analizy pracy maszyn o cyklicznie przełączanych uzwojeniach. Najistotniejszym osiągnięciem jest monografia pt. Przekształcenia niecałkowalne w teorii maszyn elektrycznych, wydana przez PWN w 2002 r. Drugi nurt jego badań dotyczy modelowania matematycznego zjawiska magnesowania materiałów ferromagnetycznych anizotropowych miękkich i twardych. Na szczególne wyróżnienie zasługuje samodzielna praca Mathematical Modelling of Transformer Sheet Steel Magnetisation, opublikowana w czasopiśmie Journal of Magnetism and Magnetic Materials (160/1996 91-93. Editor: A. J. Freeman, Dept. of Physics and Astronomy, Northwestern University, Evanston, IL 60208-3112, USA).
Autor około 60 publikacji, w tym 2 samodzielne książki. Dorobek ten obejmuje dwa zasadnicze nurty jego naukowych dokonań. Pierwszy z nich to przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu i analizy pracy maszyn o cyklicznie przełączanych uzwojeniach. Najistotniejszym osiągnięciem jest monografia "Przekształcenia niecałkowalne w teorii maszyn elektrycznych" (2002). Drugi nurt jego badań dotyczy modelowania matematycznego zjawiska magnesowania materiałów ferromagnetycznych anizotropowych miękkich i twardych. Na szczególne wyróżnienie zasługuje samodzielna praca "Mathematical Modelling of Transformer Sheet Steel Magnetisation", opublikowana w czasopiśmie "Journal of Magnetism and Magnetic Materials" (160/1996 91-93. Autor i współautor kilku patentów.


  Za swoją działalność naukową i badawczą był wyróżniany Nagrodami Rektora: AGH dwukrotnie (1984 i 1987) i Politechniki Krakowskiej (2003). Dorobek naukowo-badawczy (udział w programach badawczych) prof. dr. hab. inż. Adama St. Jagiełły jest znaczący. Od roku 1981 do chwili obecnej brał udział w 5 różnych programach badawczych (CPBP i CPBR) oraz projektach badawczych MEN i KBN. W swoich pracach badawczych prof. dr hab. inż. Adam St. Jagiełło wykazywał się nie tylko dużą oryginalnością i intuicją, ale także dał się poznać jako dobry organizator badań naukowych. W swoim dorobku posiada też, jako współautor, 3 patenty.
 
Brał udział w różnych programach badawczych (CPBP i CPBR) oraz projektach badawczych MEN i KBN.  
 
W swoich pracach badawczych prof. dr hab. inż. Adam St. Jagiełło wykazywał się nie tylko dużą oryginalnością i intuicją, ale także dał się poznać jako dobry organizator badań naukowych. W swoim dorobku posiada też, jako współautor, 3 patenty.


  Prof. dr hab. inż. Adam St. Jagiełło jest promotorem 2 rozpraw doktorskich, jest także recenzentem 1 rozprawy habilitacyjnej, 5 rozpraw doktorskich.


   Jest wieloletnim członkiem Komitetu Naukowego Konferencji SEMTRAK, która odbywa się w dwuletnim cyklu, był także trzykrotnie członkiem Komitetu Naukowego Konferencji MET (1997, 1999 i 2003) oraz Chairman Oral Session 8 on 7th International Power Electronics & Motion Control Conference, Exhibition, Tutorials 1996. W tym też roku został wybrany na członka Sekcji Trakcji Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk.
   Jest wieloletnim członkiem Komitetu Naukowego Konferencji SEMTRAK, która odbywa się w dwuletnim cyklu, był także trzykrotnie członkiem Komitetu Naukowego Konferencji MET (1997, 1999 i 2003) oraz Chairman Oral Session 8 on 7th International Power Electronics & Motion Control Conference, Exhibition, Tutorials 1996. W tym też roku został wybrany na członka Sekcji Trakcji Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk.
Linia 41: Linia 45:
     W latach 1993 - 1999 był dyrektorem Instytutu Elektromechanicznych Przemian Energii PK.
     W latach 1993 - 1999 był dyrektorem Instytutu Elektromechanicznych Przemian Energii PK.
     Członek Rady Redakcyjnej Serii Wydawniczej Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki sygnowanej przez Komitet Elektrotechniki PAN, w kadencji 1999 - 2002 i 2003 - 2005.
     Członek Rady Redakcyjnej Serii Wydawniczej Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki sygnowanej przez Komitet Elektrotechniki PAN, w kadencji 1999 - 2002 i 2003 - 2005.
    Prof. dr hab. inż. Adam Stanisław Jagiełło był członkiem Komitetu Organizacyjnego XXXII Międzynarodowego Sympozjum Maszyn Elektrycznych (26 - 29 czerwiec 1996).
    Od 15 IX 1999 do chwili obecnej dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej (druga kadencja).


  Profesor Adam Jagiełło jest (lub był) członkiem wielu komisji senackich i rektorskich.
 
W 1996 roku był członkiem Komitetu Organizacyjnego XXXII Międzynarodowego Sympozjum Maszyn Elektrycznych.
 
 
W 1999 roku został dziekanem Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK.
 
(druga kadencja).
 
Członek wielu komisji senackich i rektorskich PK.


   Należy zaznaczyć, że mimo rozlicznych obowiązków nie stroni również od działalności organizacyjnej na innych polach, m.in. w "Solidarności" i jako przewodniczący Rady Miasta Trzebini. Za zasługi dla tego miasta otrzymał jego Honorowe Obywatelstwo.
   Należy zaznaczyć, że mimo rozlicznych obowiązków nie stroni również od działalności organizacyjnej na innych polach, m.in. w "Solidarności" i jako przewodniczący Rady Miasta Trzebini. Za zasługi dla tego miasta otrzymał jego Honorowe Obywatelstwo.
Linia 50: Linia 60:
   W czasie swojej pracy zawodowej nauczyciela akademickiego, obok podstawowej działalności dydaktycznej, prof. dr hab. inż. Adam Jagiełło napisał, jako współautor, dwa skrypty. Jest też promotorem wielu prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich
   W czasie swojej pracy zawodowej nauczyciela akademickiego, obok podstawowej działalności dydaktycznej, prof. dr hab. inż. Adam Jagiełło napisał, jako współautor, dwa skrypty. Jest też promotorem wielu prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich


  Za swoją działalność dydaktyczną był trzykrotnie wyróżniany przez Rektora AGH: Dyplomem Uznania w 1977, 1983 i Nagrodą Rektora w 1986 r. oraz odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Honorową Odznaką PK.  
Promotor rozpraw doktorskich oraz recenzent rozpraw habilitacyjnych i doktorskich.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], dwukrotnie Nagroda Rektora AGH, Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej, Honorowa Odznaka PK,


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====

Wersja z 09:46, 14 sty 2021

Adam Stanisław Jagiełło
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Jagiełło
Imię / imiona Adam Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 23 sierpnia 1946
Miejsce urodzenia Trzebinia





Odznaczenia i nagrody Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Adam Stanisław Jagiełło biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 23 sierpnia 1946 roku w Trzebini.

W 1964 roku ukończył Liceum Ogólnokształcącego im St. Staszica w Chrzanowie. W latach 1964-1970 studiował elektrotechnikę na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, gdzie w 1970 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektryka.

W 1970 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Maszyn i Układów Elektromechanicznych Instytutu Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W roku 1976 roku na podstawie rozprawy "Analiza dynamicznych własności maszyn prądu stałego w wybranych przypadkach niesymetrii wewnętrznej" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Z dniem 1 października 1976 roku objął stanowisko adiunkta.

W latach 1977-1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna "Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach",na podstawie której w 1987 roku został doktorem habilitowanym. Za pracę tą otrzymał indywidualną Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia. Następnie został powołany na stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH.

W 1991 roku wygrał konkurs na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Krakowskiej w dyscyplinie elektrotechnika. 1 marca 1992 roku rozpoczął pracę na tym stanowisku, mianowany na okres pięciu lat, a od 1 października 1997 roku na czas nie określony.

Autor około 60 publikacji, w tym 2 samodzielne książki. Dorobek ten obejmuje dwa zasadnicze nurty jego naukowych dokonań. Pierwszy z nich to przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu i analizy pracy maszyn o cyklicznie przełączanych uzwojeniach. Najistotniejszym osiągnięciem jest monografia "Przekształcenia niecałkowalne w teorii maszyn elektrycznych" (2002). Drugi nurt jego badań dotyczy modelowania matematycznego zjawiska magnesowania materiałów ferromagnetycznych anizotropowych miękkich i twardych. Na szczególne wyróżnienie zasługuje samodzielna praca "Mathematical Modelling of Transformer Sheet Steel Magnetisation", opublikowana w czasopiśmie "Journal of Magnetism and Magnetic Materials" (160/1996 91-93. Autor i współautor kilku patentów.


Brał udział w różnych programach badawczych (CPBP i CPBR) oraz projektach badawczych MEN i KBN.

W swoich pracach badawczych prof. dr hab. inż. Adam St. Jagiełło wykazywał się nie tylko dużą oryginalnością i intuicją, ale także dał się poznać jako dobry organizator badań naukowych. W swoim dorobku posiada też, jako współautor, 3 patenty. 


 Jest wieloletnim członkiem Komitetu Naukowego Konferencji SEMTRAK, która odbywa się w dwuletnim cyklu, był także trzykrotnie członkiem Komitetu Naukowego Konferencji MET (1997, 1999 i 2003) oraz Chairman Oral Session 8 on 7th International Power Electronics & Motion Control Conference, Exhibition, Tutorials 1996. W tym też roku został wybrany na członka Sekcji Trakcji Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk.

 Jako uznany przez środowisko naukowe specjalista był powoływany na recenzenta projektów badawczych zgłaszanych do KBN (1996, 2000), wykonał też kilkanaście recenzji dla Serii Wydawniczej Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki, sygnowanej przez Komitet Elektrotechniki PAN, Czasopisma Technicznego seria "E", jako recenzent wydawniczy dla Zeszytów Naukowych Politechniki Warszawskiej - seria Rozprawy oraz dla konferencji MET i SEMTRAK.
 Prof. dr hab. inż. Adam St. Jagiełło pełnił następujące funkcje:

   W latach 1980 - 1983 i 1992 - 1998 był członkiem Zarządu Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej - Oddział Kraków.
   W latach 1984 - 1992 oraz od 1998 do chwili obecnej jest wiceprzewodniczącym Zarządu Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej - Oddział Kraków.
   W latach 1992 - 1993 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Napędów Elektrycznych w Instytucie Elektromechanicznych Przemian Energii PK.
   W latach 1993 - 1999 był dyrektorem Instytutu Elektromechanicznych Przemian Energii PK.
   Członek Rady Redakcyjnej Serii Wydawniczej Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki sygnowanej przez Komitet Elektrotechniki PAN, w kadencji 1999 - 2002 i 2003 - 2005.


W 1996 roku był członkiem Komitetu Organizacyjnego XXXII Międzynarodowego Sympozjum Maszyn Elektrycznych.


W 1999 roku został dziekanem Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK.

(druga kadencja).

Członek wielu komisji senackich i rektorskich PK. 

 Należy zaznaczyć, że mimo rozlicznych obowiązków nie stroni również od działalności organizacyjnej na innych polach, m.in. w "Solidarności" i jako przewodniczący Rady Miasta Trzebini. Za zasługi dla tego miasta otrzymał jego Honorowe Obywatelstwo.

 W czasie swojej pracy zawodowej nauczyciela akademickiego, obok podstawowej działalności dydaktycznej, prof. dr hab. inż. Adam Jagiełło napisał, jako współautor, dwa skrypty. Jest też promotorem wielu prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich

Promotor rozpraw doktorskich oraz recenzent rozpraw habilitacyjnych i doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, dwukrotnie Nagroda Rektora AGH, Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej, Honorowa Odznaka PK,

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne


stan na dzień 14.01.2021

Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Adam_Stanisław_Jagiełło&oldid=59279”