Jerzy Franciszek Rydlewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 21: Linia 21:
Po ukończeniu studiów podjął pracę w górnictwie.
Po ukończeniu studiów podjął pracę w górnictwie.


W 1972 roku rozpoczął pracę w ...???????? [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.
W 1972 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Bezpieczeństwa i Ochrony Pracy w Górnictwie Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.


W 1983 roku na podstawie pracy "Analiza częstości wypadków przy pracy w wyrobiskach ścianowych kopalń węgla kamiennego z uwzględnieniem niektórych czynników górniczo-technicznych" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Następnie został adiunktem.
W 1983 roku na podstawie pracy "Analiza częstości wypadków przy pracy w wyrobiskach ścianowych kopalń węgla kamiennego z uwzględnieniem niektórych czynników górniczo-technicznych" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Następnie został adiunktem.
Linia 44: Linia 44:


==== Książki ====
==== Książki ====
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ???????
 
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 148
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 242
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 242
* [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ??????????????
* [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 27
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 118
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 118
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 308
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 308
Linia 64: Linia 65:




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 17.02.2021</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 18.02.2021</span>'''''

Wersja z 11:39, 18 lut 2021

Jerzy Franciszek Rydlewski
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Rydlewski
Imię / imiona Jerzy Franciszek
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 21 stycznia 1947
Miejsce urodzenia Sosnowiec


Dyscyplina/specjalności górnictwo, górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy w górnictwie, ergonomia w górnictwie
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi

Dr inż. Jerzy Franciszek Rydlewski (1947-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: górnictwo, górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy w górnictwie, ergonomia w górnictwie

Nota biograficzna

Urodził się 21 stycznia 1947 roku w Sosnowcu.

W 1970 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.

Po ukończeniu studiów podjął pracę w górnictwie.

W 1972 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Bezpieczeństwa i Ochrony Pracy w Górnictwie Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy Wydziału Górniczego AGH.

W 1983 roku na podstawie pracy "Analiza częstości wypadków przy pracy w wyrobiskach ścianowych kopalń węgla kamiennego z uwzględnieniem niektórych czynników górniczo-technicznych" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Następnie został adiunktem.

Przed przejściem na emeryturę pracował w Katedrze Górnictwa Podziemnego WGiG.

W 2013 roku odszedł na emeryturę.

Był mężem profesor Stanisławy Sanak-Rydlewskiej.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Dyrektor Górniczy I Stopnia, Wyróżnienie Głównego Inspektora Pracy za pracę naukowo-badawczą z dziedziny ochrony pracy

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/rydlewski-jerzy-04564

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 148
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 242
  • [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 27
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 118
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 308

Artykuły

Inne


stan na dzień 18.02.2021