Michał Bogumił Stopyra: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 29: Linia 29:
W 1985 roku był na stażu naukowym w Moskiewskim Instytucie Górniczym.
W 1985 roku był na stażu naukowym w Moskiewskim Instytucie Górniczym.


W latach 1989-1990, przez 22 miesiące, w kopalniach australijskich prowadził badania naukowe na temat bezpiecznego stosowania obudowy kotłowej.
W latach 1989-1990, przez 22 miesiące, w kopalniach australijskich prowadził badania naukowe na temat bezpiecznego stosowania obudowy kotwowej.
   
   
Bardzo ściśle współpracował z przemysłem górniczym.
W latach 1993-2012 był rzeczoznawcą Wyższego Urzędu Górniczego do spraw projektowania obudowy kotwowej i podporowej chodników w kopalniach węgla kamiennego.
W latach 2003-2005 był konsultantem w niemieckiej firmie BWZ w Bottgrop produkującej kotwy.
W latach 2003-2005 był kierownikiem projektu robót udostępniających i przygotowawczych dla kopalń czeskiego rejonu Dul "OKD", kopalnie "9-kveteń", "Żory", "Łazy".
W okresie 2004-2005 był kierownikiem kompleksowego projektu koncepcyjnego kopalni podziemnej sepiolitu pod lotniskiem w Madrycie na zlecenie "Minersa group".
W latach 2005-2010 był członkiem Komisji WUG do spraw "Tupań, obudowy i kierowania stropem  w Zakładach Górniczych Rudy Miedzi.
W latach 2007-2008 był kierownikiem projektu udostępniania złoża i rozbudowy kopalni Carbonar w Hiszpanii.
Od 2009 roku był kierownikiem obudowy kotwowej wyrobisk chodnikowych dla kopalni rosyjskiej "Novaja 2".
W 2009-2011 był doradcą naukowym do spraw obudowy kotwowej w polskiej firmie HILTI.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====

Wersja z 13:04, 19 lut 2021

Michał Bogumił Stopyra
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Stopyra
Imię / imiona Michał Bogumił
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 13 lutego 1941
Miejsce urodzenia Łódź



Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii



Dr inż. Michał Bogumił Stopyra (1941-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 13 lutego 1941 roku w Łodzi.

W latach 1957-1962 uczył się w Technikum Chemicznym w Zegrzu.

W latach 1962-1963 był pracownikiem dołowym w Kopalni Węgla Kamiennego "Polska" w Świętochłowicach.

W latach 1963-1968 studiował na Wydziale Górniczym AGH, uzyskując dyplom magistra inżyniera w specjalizacji eksploatacja podziemna złóż.

W 1969 roku, przez 5 miesięcy, pracował jako górnik strzałowy w kopalniach norweskich.

W 1969 roku rozpoczął pracę w ????? Wydziału Górniczego AGH.

W okresie 1976-1977 - przez 18 miesięcy - w ramach stypendium Humboldta odbył staż naukowy w Instytucie Górniczym w Essen w Niemczech.

W 1985 roku był na stażu naukowym w Moskiewskim Instytucie Górniczym.

W latach 1989-1990, przez 22 miesiące, w kopalniach australijskich prowadził badania naukowe na temat bezpiecznego stosowania obudowy kotwowej.


Bardzo ściśle współpracował z przemysłem górniczym.

W latach 1993-2012 był rzeczoznawcą Wyższego Urzędu Górniczego do spraw projektowania obudowy kotwowej i podporowej chodników w kopalniach węgla kamiennego.

W latach 2003-2005 był konsultantem w niemieckiej firmie BWZ w Bottgrop produkującej kotwy.

W latach 2003-2005 był kierownikiem projektu robót udostępniających i przygotowawczych dla kopalń czeskiego rejonu Dul "OKD", kopalnie "9-kveteń", "Żory", "Łazy".

W okresie 2004-2005 był kierownikiem kompleksowego projektu koncepcyjnego kopalni podziemnej sepiolitu pod lotniskiem w Madrycie na zlecenie "Minersa group".

W latach 2005-2010 był członkiem Komisji WUG do spraw "Tupań, obudowy i kierowania stropem w Zakładach Górniczych Rudy Miedzi.

W latach 2007-2008 był kierownikiem projektu udostępniania złoża i rozbudowy kopalni Carbonar w Hiszpanii.

Od 2009 roku był kierownikiem obudowy kotwowej wyrobisk chodnikowych dla kopalni rosyjskiej "Novaja 2".

W 2009-2011 był doradcą naukowym do spraw obudowy kotwowej w polskiej firmie HILTI.


Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ????????
   Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 71, 243
   [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. ?????????
   Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 114
   Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 317

Artykuły

Inne




stan na dzień 19.02.2021