Krzysztof Bolesław Krauze

Krzysztof Bolesław Krauze
Nazwisko	Krauze
Imię / imiona	Krzysztof Bolesław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	21 grudnia 1952
Dyscyplina/specjalności	budowa i eksploatacja maszyn, maszyny górnicze, inżynieria mechaniczna
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Odznaczenia i nagrody	Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Krzysztof Bolesław Krauze (1952–)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, maszyny górnicze, inżynieria mechaniczna

Nota biograficzna

Urodził się 21 grudnia 1952 roku w Częstochowie.

W latach 1966-1971 był uczniem Technicznych Zakładów Naukowych Górnictwa Rud w Częstochowie, które ukończył uzyskując maturę i dyplom technika mechanika.

W latach 1971-1976 studiował na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH i 1976 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanika ze specjalnością maszyny i urządzenia górnictwa podziemnego. W tym samym roku rozpoczął studia doktoranckie na tym samym wydziale.

W 1977 roku został asystentem w Zakładzie Maszyn i Urządzeń Górnictwa Podziemnego Instytutu Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1982 roku na podstawie pracy "Wpływ wybranych parametrów na opory urabiania węgla dyskiem" uzyskał doktorat. Następnie został mianowany na stanowisko adiunkta.

W 1996 roku został doktorem habilitowanym. W 1999 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym AGH.

W 2002 roku otrzymał tytuł profesora.

Od 1983 roku rzeczoznawca w SITG.

Członek Rady Programowej czasopisma „Maszyny górnicze”.

Autor ponad 360 publikacji, w tym kilku książek. Autor i współautor ponad 40 patentów.

Promotor kilkunastu prac doktorskich.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Sekcji Mechanizacji Górnictwa Komitetu Górnictwa PAN, Sekcji Technologii Górniczej KG PAN, Zespołu Hutnictwa i Górnictwa Polskiego Komitetu Normalizacji. '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Stopnie naukowe

magister inżynier – Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków 1976,

doktor nauk technicznych – Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków 1982,

doktor habilitowany – Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków 1996,

profesor nadzwyczajny AGH – Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków 1999

Praca zawodowa w Akademii Górniczo-Hutniczej

1999 – profesor nadzwyczajny AGH,

1983-1999 – adiunkt,

1978-1983 – starszy asystent,

1977-1978 – asystent,

1994-1995, 1995-1996,1997, 2003-2004, 2005-2006, 2007-2008 i 2007-2008 - Kierownik Studiów Podyplomowych – Wysokowydajne górnicze kompleksy ścianowe.

Prowadzenie własnej działalności gospodarczej

NIE DOTYCZY

Członkostwo organizacji naukowych

Członek – Sekcji Mechanizacji Górnictwa, Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk, od 1999

Członek – Sekcji Mechanizacji Górnictwa, Komitetu badań Naukowych, w 1999

Członek – Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, zespół Hutnictwo i Górnictwo, od 1999

Członek – Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, od 1983, a od 1984 również rzeczoznawca

Członek – Rady Programowej czasopisma naukowo-technicznego Maszyny Górnicze, od 1999

Członek – Sekcji Technologii Górniczej, Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk, od 2004 do 2007

Członek – Rady Naukowej CMG Komag od 2003 do 2006

Doświadczenia zdobyte za granicą – ogółem 12 miesięcy pracy

Centrum Mechanizacji Górnictwa „KOMAG” w Gliwicach – 1984, (prowadzenie badań oporów urabiania węgla dyskami), Kopalnia Węgla kamiennego „Grodziec” w Będzinie – 1985, (prowadzenie badań procesu urabiania organami wyposażonymi w dyski), Akademia Nauk ZSSR, oddział w Kiemierowie – 1989 (badania analityczne obciążenia kombajnu ścianowego), DMT w Essen (Niemcy) – 2000, 2002, (kombajny chodnikowe, ścianowe i wspomaganie wodne procesu urabiania), DBT w Lunen (Niemcy) – 2007 (strugi węglowe – dobór, projektowanie, badanie), zabrzańskie Zakłady Mechaniczne w Zabrzu – 1992-2007, (dobór, projektowanie i badania kompleksów ścianowych, kombajnów bębnowych i organów ślimakowych)

Obecne zainteresowania naukowe:

   doświadczalne i teoretyczne poznawanie zjawisk występujących w procesie urabiania i ładowania organami ślimakowymi kombajnów ścianowych wyposażonych w różne rodzaje noży skrawających z uwzględnieniem własności węgla,
   określenie własności węgla w wyrobisku ścianowym na podstawie pomiaru wskaźnika skrawalności i kąta bocznego rozkruszenia,
   poznawanie relacji pomiędzy parametrami ruchowymi maszyn kompleksu ścianowego (maszyna urabiająca, przenośnik, obudowa) w celu ich optymalnego doboru w aspekcie wydajności ruchowych, energetycznym i trwałościowym,
   diagnozowanie stanu technicznego młotów hydraulicznych stosowanych w górnictwie na podstawie badań w warunkach laboratoryjnych poprzez pomiar wartości takich parametrów jak energia i częstotliwość uderzeń bijaka, ciśnienia i natężenia przepływu na zasilaniu i spływie oraz temperatury cieczy roboczej,
   zagadnienie bezpiecznego transportu dużych i ciężkich elementów maszyn górniczych w wyrobiskach nachylonych kopalń podziemnych,
   tworzenie algorytmów projektowania i procedur eksploatacji maszyn górniczych,

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, kilkakrotnie Nagroda Rektora AGH, Dyrektor Generalny i i III stopnia,

Źródła do biogramu

Książki

• Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 216
• [Skład Osobowy AGH … 1978/79-67]. Kraków 1979, s. 110
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 173
• Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A–Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2006, s. 448-449, [foto]

Artykuły

• Uroczyste nominacje : prof. dr hab. inż. Krzysztof Krauze. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 104/105, s. 6, [foto]

Inne

• Krzysztof Krauze - Inzynieria.com [online] [przeglądany 12.03.2021]. Dostępny w: https://inzynieria.com/autor/786

stan na dzień 12.03.2021