Stanisław Nagy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 25: Linia 25:
W 2004 roku na podstawie rozprawy "Zjawiska adsorpcyjne i kapilarne w układach gazowo-kondensatowych w zbitych skałach porowatych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 2004 roku na podstawie rozprawy "Zjawiska adsorpcyjne i kapilarne w układach gazowo-kondensatowych w zbitych skałach porowatych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.


 
W 2013 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.
 


Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu energetyki, górnictwa, geologii inżynierskiej, inżynierii i ochrony środowiska. Jego prace badawcze skupiają się na inżynierii gazowniczej, naftowej oraz termodynamice.  
Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu energetyki, górnictwa, geologii inżynierskiej, inżynierii i ochrony środowiska. Jego prace badawcze skupiają się na inżynierii gazowniczej, naftowej oraz termodynamice.  
Linia 32: Linia 31:
Profesor i wykładowca w Katedrze Inżynierii Gazowniczej na Wydziale Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie oraz  
Profesor i wykładowca w Katedrze Inżynierii Gazowniczej na Wydziale Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie oraz  


 
Wykłada również w Instytucie Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN. Specjalista do spraw inżynierii złóż geotermalnych w Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN i od 2019 roku korespondent Wydziału Nauk Technicznych tej instytucji od 2019 roku.
Wykłada również w Instytucie Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN.
 
Sekretarz Komisji Zagrożeń Cywilizacyjnych Polskiej Akademii Umiejętności, członek Komitetów Górnictwa i Problemów Energetyki Polskiej Akademii Nauk
 
 
 
Specjalista do spraw inżynierii złóż geotermalnych w Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN. Korespondent Wydziału Nauk Technicznych tej instytucji od 2019 roku[3].
 
 
 
 
W 2013 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.
 


Wizytował między innymi Technische Universität Bergakademie we Freibergu oraz Uniwersytet Al-Farabiego w Ałmaty.  
Wizytował między innymi Technische Universität Bergakademie we Freibergu oraz Uniwersytet Al-Farabiego w Ałmaty.  


Promotor ponad 10 prac doktorskich.


Autor i współautor ponad 220 publikacji, w tym 5 książek. Autor i współautor ponad 100 niepublikowanych prac naukowo-badawczych.


Jest pracownikiem Katedra Inżynierii Gazowniczej WWNiG.


 
Członek m.in. Stowarzyszenia Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego, Naczelnej Organizacji Technicznej, Society of Petroleum Engineers of AIME, Komitetów Górnictwa i Problemów Energetyki Polskiej Akademii Nauk, Rady Naukowej ISMiGE PAN, Rady Zarządzającej SPE Poland Section, Rady Programowej Małopolsko_Podkarpackiego Klastra Czystej Energii, Rady Programowej Centrum E-learningu AGH, sekretarz Komisji Zagrożeń Cywilizacyjnych Polskiej Akademii Umiejętności.
 
 
 
Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu
WWNiG-kig, Katedra Inżynierii Gazowniczej
 
 
Członek
 
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]],  
[[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Medal "Zasłużony dla Górnictwa Naftowego i Gazownictwa", Generalny Dyrektora Górniczego III stopnia
 
 
    Godnością Generalnego Dyrektora Górniczego I stopnia
    Medalem Zasłużony dla Górnictwa Naftowego i Gazownictwa
    Medalem Komisji Edukacji Narodowej
    Srebrnym Krzyżem Zasługi
 
 
 
==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====



Wersja z 14:14, 20 kwi 2021

Stanisław Nagy
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Nagy
Imię / imiona Stanisław


Data urodzenia 1 września 1960
Miejsce urodzenia Oświęcim


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria naftowa, inżynieria gazownicza, termodynamika, geotermia
Wydział Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu20082012

Stanisław Nagy (1960-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria naftowa, inżynieria gazownicza, termodynamika, geotermia

Nota biograficzna

Urodził się 1 września 1960 roku w Oświęcimiu.

W latach 1979-1984 studiował na Wydziale Wiertniczo-Naftowym AGH, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera górnika z zakresu gazownictwa ziemnego.

W 1984 roku rozpoczął pracę ???? Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH.

W 1988 roku na podstawie pracy "Badanie wpływu procesu kondensacji frakcjonowanej na efekt dławienia izentalpowego gazu ziemnego" uzyskał doktorat.

W 2004 roku na podstawie rozprawy "Zjawiska adsorpcyjne i kapilarne w układach gazowo-kondensatowych w zbitych skałach porowatych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 2013 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.

Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu energetyki, górnictwa, geologii inżynierskiej, inżynierii i ochrony środowiska. Jego prace badawcze skupiają się na inżynierii gazowniczej, naftowej oraz termodynamice.

Profesor i wykładowca w Katedrze Inżynierii Gazowniczej na Wydziale Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie oraz

Wykłada również w Instytucie Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN. Specjalista do spraw inżynierii złóż geotermalnych w Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN i od 2019 roku korespondent Wydziału Nauk Technicznych tej instytucji od 2019 roku.

Wizytował między innymi Technische Universität Bergakademie we Freibergu oraz Uniwersytet Al-Farabiego w Ałmaty.

Promotor ponad 10 prac doktorskich.

Autor i współautor ponad 220 publikacji, w tym 5 książek. Autor i współautor ponad 100 niepublikowanych prac naukowo-badawczych.

Jest pracownikiem Katedra Inżynierii Gazowniczej WWNiG.

Członek m.in. Stowarzyszenia Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego, Naczelnej Organizacji Technicznej, Society of Petroleum Engineers of AIME, Komitetów Górnictwa i Problemów Energetyki Polskiej Akademii Nauk, Rady Naukowej ISMiGE PAN, Rady Zarządzającej SPE Poland Section, Rady Programowej Małopolsko_Podkarpackiego Klastra Czystej Energii, Rady Programowej Centrum E-learningu AGH, sekretarz Komisji Zagrożeń Cywilizacyjnych Polskiej Akademii Umiejętności.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal "Zasłużony dla Górnictwa Naftowego i Gazownictwa", Generalny Dyrektora Górniczego III stopnia

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Jubileusz 50-lecia : 1967 - 2017 : Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2017, s. 299-300, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ???
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 243-244, [foto]

Artykuły

Inne




stan na dzień 1.03.2021