Jan Leszek Dziunikowski: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Leszek Dziunikowski
Nazwisko	Dziunikowski
Imię / imiona	Jan Leszek
Tytuły / stanowiska	Doc. dr. hab. inż.
Data urodzenia	8 marca 1917
Miejsce urodzenia	Wilczyska
Data śmierci	3 maja 1970
Dyscyplina/specjalności	mechanika, wytrzymałość materiałów, teoria sprężystości i plastyczności, zjawiska ciśnieniowe w górnictwie solnym, eksploatacja złóż solnych na dużych głębokościach
Wydział	Wydział Górniczy ; ;

Aktualna wersja na dzień 12:13, 12 cze 2021

Doc. dr. hab. inż. Jan Leszek Dziunikowski (1917-1970)

Dyscyplina/specjalności: mechanika, wytrzymałość materiałów, teoria sprężystości i plastyczności, zjawiska ciśnieniowe w górnictwie solnym, eksploatacja złóż solnych na dużych głębokościach

Nota biograficzna

Urodził się 8 marca 1917 roku w Wilczyskach w powiecie gorlickim. Zmarł 3 maja 1970 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1950 roku ukończył studia na Wydziałach Politechnicznych AGH.

W 1949 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Technicznej Wydziału Górniczego AGH. Następnie pracował w Katedrze i Zakładzie Mechaniki Górniczej WG.

W 1963 roku na podstawie pracy "Wytrzymałość próbek solnych o kształcie wydrążonych cylindrów", napisanej pod kierunkiem Antoniego Sałustowicza,uzyskał stopień doktora nauk technicznych.

W 1966 roku na podstawie rozprawy "Stan naprężenia i odkształcenia oraz stopień wykorzystania złoża solnego przy eksploatacji pionowymi komorami cylindrycznymi" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1967 roku został docentem etatowym.

w 1967 roku otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego.

W pracy swej określał pola naprężeń i przemieszczeń w skałach solnych eksploatowanych systemem komór pionowych.

Autor kilkunastu publikacji, w tym 1 książka i patenty.

Odznaczenia i nagrody

Nagroda Rektora AGH. Kilkakrotnie nagradzany za pracę społeczną nad młodzieżą akademicką.

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

[Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 13, 44
Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 86, 91, 97, 102
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 78, [foto]

@@ Linia 20: / Linia 20: @@
 W 1950 roku ukończył studia na Wydziałach Politechnicznych AGH.
-W 1949 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Technicznej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH. Następnie znalazł się Katedrze i Zakładzie Mechaniki Górniczej WG.
+W 1949 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Technicznej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH. Następnie pracował w Katedrze i Zakładzie Mechaniki Górniczej WG.
-W 1963 roku na podstawie pracy "Wytrzymałość próbek solnych o kształcie wydrążonych cylindrów", napisanej pod kierunkiem Antoniego Sałustowicza uzyskał stopień doktora nauk technicznych.
+W 1963 roku na podstawie pracy "Wytrzymałość próbek solnych o kształcie wydrążonych cylindrów", napisanej pod kierunkiem Antoniego Sałustowicza,uzyskał stopień doktora nauk technicznych.
-W 1966 roku został doktorem habilitowanym.
+W 1966 roku na podstawie rozprawy "Stan naprężenia i odkształcenia oraz stopień wykorzystania złoża solnego przy eksploatacji pionowymi komorami cylindrycznymi" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
 W 1967 roku został docentem etatowym.